Odświeżyłem sobie tą książkę po jakichś 8 latach (chyba) i doszedłem do wniosku, że choć dalej czyta się przyjemnie to jednak nie robi już takiego wrażenia jak kiedyś.
Autor przedstawił dwie całkowicie odmienne i interesujące rasy obcych: Kzinów, nieustraszonych wojowników, których natura nieustannie pcha do podboju wszelkich innych ras oraz Laleczników, tchórzliwych roślinożerców nieustannie dążących do zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Blado na tym tle wypadają mieszkańcy Ziemi, a już pomysł że para ludzi znajdując łóżko rzuca wszystko po to aby się „zabawić” był zwyczajnie głupi.
Niezbyt przekonujący był także sposób zwerbowania załogi na wyprawę w celu zbadania tytułowego Pierścienia.
Sam opis wędrówki po Pierścieniu jest nierówny, są fragmenty ciekawe, są nudne ale są również i głupie. Odniosłem wrażenie, że autor wpadł na ciekawy pomysł na powieść, ale potem już nie do końca udało mu się ten potencjał wykorzystać.
Pomimo pewnych bijących po oczach wad każdy fan sci-fi powinien się z nią zapoznać (tym bardziej iż koncepcja Pierścienia została wykorzystana również w pewnej serii gier komputerowych) jednak niestety jest to książka tylko dobra a mogło być lepiej.

Odświeżyłem sobie tą książkę po jakichś 8 latach (chyba) i doszedłem do wniosku, że choć dalej czyta się przyjemnie to jednak nie robi już takiego wrażenia jak kiedyś.
Autor przedstawił dwie całkowicie odmienne i interesujące rasy obcych: Kzinów, nieustraszonych wojowników, których natura nieustannie pcha do podboju wszelkich innych ras oraz Laleczników, tchórzliwych...