‘’Jestem niczym gwóźdź uderzony młotkiem: drżąca, bezwolna, zapadająca się coraz głębiej w coś, z czego nie ma ucieczki”.

Quincy, Lisa, Samantha. Trzy kobiety, które łączą traumatyczne wydarzenia. Nazywają ich Ocalałymi, bo jako jedynym udało się przetrwać. Do czasu.
Media rozdmuchują sprawę samobójstwa Lisy.
Czy kobieta, która zdawała się być z trójki najsilniejsza, poddała się?
Quincy nie może uwierzyć w taki zbieg zdarzeń, pomimo że nie poznała osobiście Lisy.
Nieoczekiwanie u jej progu zjawia się Samantha.
Jaki ma cel?

Jeśli ta książka jest rewelacyjna to ja jestem papieżem. Owszem miała zadatki na bardzo wciągającą, ale jednak mogłam się od niej oderwać i jednak mogłam przy niej zasnąć.
Irytowały mnie różnego rodzaju przepisy na babeczki, chleba czy co tam jeszcze. Jak bym chciała poczytać książkę kulinarną, to kupiłabym o takiej tematyce. I co z tego, że główna postać miała bloga kulinarnego, to skłania autorkę do udzielenia nam porad w tym zakresie?
Sam pomysł, że bieżące wydarzenia są opisywane z perspektywy Quincy, słabej lalki, kłamczuchy, która niczego nie pamięta, albo sobie to wmawia, nie podoba mi się.
Zakończenie miało być zaskakujące, a wcale nie było. Można się było domyślić wielu rzeczy, nawet jeśli nie konkretnie odgadując.
Cała fabuła kipiała misternością. To chyba jedyny plus.

‘’Jestem niczym gwóźdź uderzony młotkiem: drżąca, bezwolna, zapadająca się coraz głębiej w coś, z czego nie ma ucieczki”.

Quincy, Lisa, Samantha. Trzy kobiety, które łączą traumatyczne wydarzenia. Nazywają ich Ocalałymi, bo jako jedynym udało się przetrwać. Do czasu.
Media rozdmuchują sprawę samobójstwa Lisy.
Czy kobieta, która zdawała się być z trójki najsilniejsza,...