Arc z Wyspą Wielkanocną przemienia Dimension W, w naprawdę niezły seinen (lub shōnen – jak kto woli),pokazujący tytuł z zupełnie innej strony niż był on zaprezentowany w pierwszych tomach. Yuji Iwahara od momentu, kiedy było wiadomo, że jego manga otrzyma adaptację anime, wyraźnie skręcił w stronę bardziej widowiskowej treści. Nie oznacza to jednak spadku jakości całego dzieła, po prostu ewoluowało ono w zupełnie inną stronę, niż można było sądzić po lektorze początkowych rozdziałów. Nadal mamy tutaj do czynienia z dobrze nakreślonymi bohaterami i niezłą historią, która stopniowo odkrywa swoje mroczne tajemnice z przeszłości. Nie odczuwa się tutaj (przynajmniej jak do tej pory) spadku jakości i wyraźnie widać, że autor ma jeszcze w głowie kilka pomysłów na dalszy rozwój serii. W tomie dziesiątym kończy się to, co można było zobaczyć w telewizyjnej produkcji, więc każdy zaintrygowany tym dziełem z jeszcze większą przyjemnością sięgnie po kolejne części, aby dowiedzieć się co było dalej. Świetnym dodatkiem do mangi są jej ostatnie strony, na których autor stara się wyjaśnić pewne zawiłości fabularne oraz odkryć pewne aspekty przeszłości stworzonego świata. Mały (zaledwie 2 strony dodatek),który ma swój wymierny wpływ na ocenę całego dzieła.


Pod względem artystycznym, manga nadal trzyma dobry poziom. Specyfika historii przedstawionej w opisywanych tomach sprawia, że autor mógł pokazać swój kunszt w rysowaniu dynamicznych scen akcji, które wyglądając naprawdę dobrze. Całość jest przyjemna dla oka i nie można tutaj nigdzie zauważyć ewentualnego regresu twórczego, który mógłby dotknąć artystę. Obwoluty kolejnych tomów to nadal małe dzieła sztuki, które hipnotyzują i trudno od nich oderwać wzrok.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=117140

Arc z Wyspą Wielkanocną przemienia Dimension W, w naprawdę niezły seinen (lub shōnen – jak kto woli),pokazujący tytuł z zupełnie innej strony niż był on zaprezentowany w pierwszych tomach. Yuji Iwahara od momentu, kiedy było wiadomo, że jego manga otrzyma adaptację anime, wyraźnie skręcił w stronę bardziej widowiskowej treści. Nie oznacza to jednak spadku jakości całego...

Zapraszam do zbiorczej recenzji dla tomów #5-8 :)

Dimension W to ciekawa historia, która może się spodobać zarówno zwykłym miłośnikom mang jak i osobom zainteresowanym science fiction niezależnie od sposobu podania. Jest to też seria nierówna i powoli łapiąca wiatr w żagle, przy której przeciętne początki nie oznaczają słabego rozwinięcia.

Obiecujący pomysł na fabułę trochę się rozmył i pierwszy tom oraz część drugiego były tylko solidne, mimo że miały potencjał na więcej. Seria wyraźnie się rozkręciła, gdy Kyoma Mabouchi trafił do domu zamordowanego w tajemniczych okolicznościach pisarza. I od tamtej pory, z małymi przerwami, opowieść o nim wzniosła się na upragniony, wysoki poziom.

Historia morderstwa została zakończona wcześniej, ale Yuji Iwahara stworzył kolejną, rozbitą na kilka tomów. W piątej części książęta afrykańskiego królestwa Isla odwiedzają Japonię, a potem Mabouchi i Mira trafiają na Wyspę Wielkanocną wraz z innymi Zbieraczami i oba zdarzenia są ze sobą silnie powiązane. Piąty tom jest właśnie idealnym przykładem nierówności Dimension W. Dopiero w końcówce robi się ciekawiej, a do momentu wyprawy na Wyspę Wielkanocną jesteśmy hojnie obdarowywani dziesiątkami dialogów, które mają za zadanie wprowadzić czytelników w rozbudowaną intrygę. Kolejny tom jest już lepszy i znacznie żywszy od samego początku. Część Zbieraczy jest już na miejscu i Iwahara uchyla rąbka tajemnicy odnośnie samej misji i skrywanych przez wyspę tajemnic. Wciąż to głównie awanturnicza historyjka i swego rodzaju wyścig szczurów między Zbieraczami, ale dzieje się znacznie więcej i nie ma takich dłużyzn.

O niebo ciekawsze są dopiero tomy siedem i osiem, przy czym zagadki Wyspy Wielkanocnej to tylko część atrakcji. Najważniejsze są informacje na najbardziej nurtujące dotychczas kwestie. Dlaczego Kyoma tak nienawidzi ogniw, co stało się z jego oddziałem i jaki to ma związek z Wyspą Wielkanocną, kim jest Mira i tak dalej. Po tym jak wcześniejsze tomy głównie tworzyły kolejne niedopowiedzenia odnośnie głównych postaci, tak teraz w końcu dostajemy, i to sporo, odpowiedzi. I to odpowiedzi, które nie zawodzą i zwiększają sympatię zarówno do Mabouchiego, jak i Miry. Wciąż jest sporo tajemnic, ale wątek z wyspą nie kończy się na tomie ósmym i jeszcze sporo powinniśmy się dowiedzieć. Mimo zasypywania nas kolejnymi informacjami, tempo zostało utrzymane i nie brakuje wstawek z pojedynkami i ogólnie ujmując dynamicznymi scenami...

Reszta na stronie Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/dimension-w-05-08/

Zapraszam do zbiorczej recenzji dla tomów #5-8 :)

Dimension W to ciekawa historia, która może się spodobać zarówno zwykłym miłośnikom mang jak i osobom zainteresowanym science fiction niezależnie od sposobu podania. Jest to też seria nierówna i powoli łapiąca wiatr w żagle, przy której przeciętne początki nie oznaczają słabego rozwinięcia.

Obiecujący pomysł na fabułę...

Idzie zimowa zawierucha i deszcz, ale na rozgrzanie mam dla Was gorącą recenzję siódmego tomu serii Dimension W. Z okładki wita nas niesamowity Loser, wraz z piękną damą. Zapraszam do zapoznania się z kontynuacją losów naszych bohaterów z Ziemi roku 2072!

Nasi bohaterowie Mira i Kyouma dotarli na wyspę Wielkanocną, gdzie nic nie jest takie jak się wydaje. Są tam też inne drużyny, które chcą dostać się do strefy zero. Każdy ma swoje powody by na tej wyspie być i aby osiągnąć upragniony cel nie zawaha się przed niczym. W końcu zaczynają się pojawiać odpowiedzi na takie pytania jak: co zapomniał główny bohater czy dlaczego na tej wyprawie tak zależy afrykańskiemu księciu. I co najważniejsze zmierzamy w głąb odkrycia tajemnicy co się stało na tej przeklętej przez pustkę wyspie. Niezwykłym momentem są retrospekcje sprzed zakłóceń wymiaru W. Poznajemy też przeszłość i dalsze losy Miyabi Azumaya, ale to już najlepiej przeczytać samemu. Mimo posuwania się fabuły do przodu nie brakuje nam przepięknych scen walki


I znów moje serce skrada kolorowa strona na początku mangi i przecudna, urocza Mira. Gdybym mogła zrobiła bym z tego plakaty na całą ścianę. Przecudna ilustracja dodająca uroku.

Cały tomik niezwykle trzyma w napięciu, utrzymując dobry balans między tajemnicą, a odsłanianiem kolejnych odpowiedzi. Za każdą odpowiedź daje nam następne pytanie, co bardzo nakręca chęć poznania dalszej historii. Dimension W po raz kolejny poza przedstawieniem nam interesującej opowieści zawiera wartką akcję, która jest cechą charakterystyczną tego tytułu.

Idzie zimowa zawierucha i deszcz, ale na rozgrzanie mam dla Was gorącą recenzję siódmego tomu serii Dimension W. Z okładki wita nas niesamowity Loser, wraz z piękną damą. Zapraszam do zapoznania się z kontynuacją losów naszych bohaterów z Ziemi roku 2072!

Nasi bohaterowie Mira i Kyouma dotarli na wyspę Wielkanocną, gdzie nic nie jest takie jak się wydaje. Są tam też inne...

PUSTKA PRZESZŁOŚCI

Siódmy tom „Dimension W” to opowieści od samego początku wypełniona akcją, niebezpieczeństwami i pojedynkami. Jednak to trwające od pewnego czasu wyjaśnienia przeszłości głównego bohatera znów wysuwają się na pierwszy plan, zbliżając nas coraz bardziej do zrozumienia Kyoumy i obecnych wydarzeń. Ale czy wszystko znajdzie tu swoje rozwiązanie?

Wydarzenia na Wyspie Wielkanocnej nabierają tempa. Chociaż książę Salva po kontakcie z tajemniczą sferą balansuje na granicy życia i śmierci, jego brat przejął jego rolę i kontynuuje działania. Zbieracze zaczynają więc walkę nie tylko z wrogami, ale też i między sobą. Zwycięzców wprawdzie może być więcej, ale kiedy w grę wchodzą olbrzymie pieniądze nikt nie chce z nikim łączyć sił. Poza tym jak w takiej sytuacji można komukolwiek zaufać?
Tymczasem Kyouma działa po swojemu, mając własny cel i chcąc przy okazji dowiedzieć się o tym, czego zapomniał. Na jego drodze staje Loser, który, jak się szybko okazuje, związany jest z nim wspólną przeszłością. Niestety, by zrozumieć co się właściwie dzieje, to Kyouma musi sobie wszystko przypomnieć i poukładać. Jak ma to zrobić? Loser sprowadza na niego sferę, doprowadzając niemal do śmierci. Teraz tylko zagłębienie się w przeszłości pozwoli zbieraczowi odzyskać siły, ale czy będzie w stanie to zrobić? Jakby tego było mało, związek ubezpieczycieli „Eudos”, nie chcąc by wydarzenia na wyspie wyszły na jaw, postanawia ostatecznie rozwiązać kwestię przebywających na niej zbieraczy…

Z każdym tomem, choć wydawać by się mogło, że rozwiązywanie tajemnic z przeszłości prowadzi do zakończenia „Dimension W”, manga ta tylko rozkręca się coraz bardziej. W chwili obecnej tytuł liczy 12 częśći i wciąż jest publikowany (mowa oczywiście o rynku japońskim),więc miłośnicy przygód Kyoumy i Miry mają na co czekać. Co się zaś tyczy pozostałych czytelników, to jeśli lubią fantastykę i akcję (ale nie tylko!),opowieść ta przypadnie im do gustu.

Co podoba mi się w „Dimension W” to fakt, że autor nie trzyma się jednej wytyczonej ścieżki. Jest tu i historia miłośna, i dramat opowiadający o stracie, i pojedynki rodem z shōnen, na stronach mangi znajdziecie także horror oraz historię wojenną. A wszystko to w realiach SF, wzbogacone o typowe dla fantastyki z androidami pytania o człowieczeństwo i podane z nutą niezłego humoru. Oczywiście w siódmym tomie nie ma aż takiej rozpiętości tematycznej, ale i tak jest ciekawie i intrygująco, a komiks wciąga od pierwszych stron i dostarcza dużo bardzo dobrej zabawy. Przyjemnie przy tym narysowanej i ładnie wydanej. Polecam.

Recenzja opublikowana na moim blogu: http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/08/29/dimension-w-7-yuji-iwahara/

PUSTKA PRZESZŁOŚCI

Siódmy tom „Dimension W” to opowieści od samego początku wypełniona akcją, niebezpieczeństwami i pojedynkami. Jednak to trwające od pewnego czasu wyjaśnienia przeszłości głównego bohatera znów wysuwają się na pierwszy plan, zbliżając nas coraz bardziej do zrozumienia Kyoumy i obecnych wydarzeń. Ale czy wszystko znajdzie tu swoje rozwiązanie?

Wydarzenia...