Do tej pory przeczytałam wszystkie powieści Zafona. Bardzo podoba mi się jego styl pisania, nietuzinkowe historie oraz niesamowite opisy miejsc, w którym dzieje się jego historie. „Cień Wiatru zostawiłam sobie na koniec. Książka ta jest połączeniem kryminału, thrillera oraz opowieści o bezgranicznej miłości. Wszystko połączone w najlepszym pisarskim stylu.

Tradycyjnie dla Carlosa Ruiza Zafona akcja książki dzieje się w Barcelonie, gdzie 10 letni Daniel wraz ze swoim ojcem prowadzą księgarni. W dniu dziesiątych urodzin Daniela, jego tata zabiera go w tajemnicze miejsce zwane Cmentarzem Zaginionych Książek, gdzie każda zapomniana książka znajdzie swoje miejsce. Do tradycji należy aby każda osoba pierwszego dnia wizyty wybrała sobie książkę, która będzie do niego należeć. I w taki oto sposób w ręce Daniela wpada książka napisana przez Juliana Caraksa „Cień Wiatru”. Daniel zachwycony tą książką postanawia przeczytać pozostałe powieści Caraksa, jest tylko jeden problem – nigdzie nie może znaleźć książek tego autora. Dowiaduje się natomiast, że jedna osoba w Barcelonie wykupiła wszystkie książki Caraksa i spała je. Daniel postanawia odkryć tajemnicę, dlaczego ktoś chce niszczyć książki tego autora. Im dalej Daniel zagłębia się w tę tajemnicę tym dziwniejsze rzeczy zaczynają dziać się w jego życiu. W międzyczasie namawia ojca na zatrudnienie bezdomnego Fermina do pracy w księgarni. Fermin staje się najlepszym przyjacielem Daniela i wraz z nim stara się rozwiązać tajemnicę Caraksa.

Cała ta tajemnicza historia jest przeplatana wątkami wielkich miłości jakie przeżywają bohaterowie książki. Całe to połączenie tajemnicy, niesamowitej historii oraz miłości sprawia, że od książki nie można się oderwać. To co w wpadło mi w oko w trakcie czytania powieści Zafona, to to, że akcja rozkręca się bardzo długo, ale jak już się rozkręci zaczyna dziać się wtedy masa rzeczy na raz, aż do samego końca książki. Przyznam się, że od połowy książki wręcz nie mogłam się oderwać. Siedziałam, czytałam aż doszłam do końca tajemniczej historii. Cóż mogę więcej napisać jak: POLECAM :o)

Kilka cytatów z książki:

„Każda znajdująca się tu książka, każdy tom, posiadają własną duszę. I to zarówno duszę tego, kto daną książkę napisał, jak i dusze tych, którzy tę książkę przeczytali i tak mocno ją przeżyli, że zawładnęła ich wyobraźnią.”

„Ludzie będą gadać i wszystko rozgrzebywać. Człowiek nie pochodzi od małpy, tylko od kury”

„Ktoś kiedyś powiedział, że w chwili, kiedy zaczynasz zastanawiać się, czy kochasz kogoś, przestałeś go już kochać na zawsze.”

„Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.”

„Ludzie są gotowi uwierzyć we wszystko, tylko nie w prawdę.”

Do tej pory przeczytałam wszystkie powieści Zafona. Bardzo podoba mi się jego styl pisania, nietuzinkowe historie oraz niesamowite opisy miejsc, w którym dzieje się jego historie. „Cień Wiatru zostawiłam sobie na koniec. Książka ta jest połączeniem kryminału, thrillera oraz opowieści o bezgranicznej miłości. Wszystko połączone w najlepszym pisarskim stylu.



Tradycyjnie dla...