Ta pozycja długo musiała czekać na swoją kolej. Przeleżała 8 miesięcy, pomimo moich ogromnych chęci do przeczytania jej, po czym nareszcie nadszedł jej czas. Powiem tak: czas spędzony w towarzystwie tej książki na pewno nie może być uznany za stracony.
Na początku książka nie wywarła na mnie znaczącego wrażenia. Była napisana pięknym językiem, nie nudziła, jednym słowem – kawał dobrej literatury, ale nie miała tego "czegoś", co sprawiłoby, że czytanie porwałoby mnie bezzwrotnie. Do czasu. Do momentu, w którym dotarłam do części "Nuria Monfort: Zapiski zjaw". Już nieco wcześniej historia zaczęła nabierać rumieńców, ale dopiero wraz z tym nagłówkiem zaskoczyło to coś, czego mi brakowało, i odpłynęłam.
Książka jest nietuzinkowa, jedyna w swoim rodzaju, świetnie napisana. Postaci, miejsca, wydarzenia – wszystko tak realistyczne, że z zaskoczeniem spogląda się dookoła siebie podczas przerw w czytaniu, zdając sobie sprawę, że nie jesteśmy częścią powieści. Fenomenalna wręcz postać Fermina.
Tę pozycję polecam wszystkim, którzy kochają książki miłością żarliwą i niezaspokojoną, bo między innymi o nich właśnie jest – książka o książkach.
I może jeszcze na zaostrzenie apetytu dodam myśl, która nie chce wyjść z mojej głowy, a pochodzi właśnie z tej książki: "Istniejemy póki ktoś o nas pamięta".
Polecam całym sercem.

Ta pozycja długo musiała czekać na swoją kolej. Przeleżała 8 miesięcy, pomimo moich ogromnych chęci do przeczytania jej, po czym nareszcie nadszedł jej czas. Powiem tak: czas spędzony w towarzystwie tej książki na pewno nie może być uznany za stracony.
Na początku książka nie wywarła na mnie znaczącego wrażenia. Była napisana pięknym językiem, nie nudziła, jednym słowem –...