To niesamowite przeżycie, móc spojrzeć na ręczne notatki i bazgroły człowieka legendy.
Zgadzam się z tym, że Dzienniki nie powinny być oceniane. To nie jest żadna książka. A sam autor nawet pojęcia nie miał o tym, że kiedykolwiek zostanie przypadkowo autorem czegoś wydanego. Ale nie mogę nie dać żadnej gwiazdki, przede wszystkim dlatego, że nie chcę przyczynić się do zaniżenia oceny tej pozycji. A z całą pewnością jest to cenny notatnik (oczywiście nie dla przypadkowych osób, tylko dla sympatyków Kurta ).
W biografiach możemy zarzucać autorom, że są zbyt subiektywni. Wątpimy w to, skąd oni mogą wiedzieć, co taki Kurt sobie myślał. A tutaj sam Kurt pisze o tym co lubi, czego nie lubi, co go wkurza. Nie ma lepszego źródła informacji o nim niż on sam.
Jednak jest jedno ale... Ponoć jest tak, że każdy z nas siebie jakoś ocenia, ale to jak widzą nas inni, niekoniecznie jest z naszą oceną tożsame. Tutaj oprócz tej różnicy w postrzeganiu siebie, trzeba by było dodatkowo wziąć pod uwagę fakt, że Kurt był uzależniony od narkotyków, co bardzo zniekształcało jego spojrzenie na siebie ale również na innych. Dlatego nawet mając dostęp do jego "złotych myśli" nie rozgryziemy go. O czym on sam wielokrotnie mówił, że nie chce żeby ludzie doszukiwali się tego co jest w tekstach napisanych przez niego piosenek. Ważna jest muzyka. A tekst każdy może interpretować dowolnie.

To niesamowite przeżycie, móc spojrzeć na ręczne notatki i bazgroły człowieka legendy.
Zgadzam się z tym, że Dzienniki nie powinny być oceniane. To nie jest żadna książka. A sam autor nawet pojęcia nie miał o tym, że kiedykolwiek zostanie przypadkowo autorem czegoś wydanego. Ale nie mogę nie dać żadnej gwiazdki, przede wszystkim dlatego, że nie chcę przyczynić się do...