„ … Nie chciałam zarabiać na życie – chciałam żyć. Chciałam spróbować wszystkiego, wszędzie pojechać. Pragnęłam pasji i całkowicie absorbującego zajęcia …”

Dobry kucharz powinien mieć odpowiednie tempo, ale prowadzenie restauracji, to również prawidłowy podział obowiązków. Kuchnia musi mieć serce, duszę i smak. Zamiłowanie do przyrządzania i smakowania wielu potraw, ma bohaterka naszej książki. Jej marzeniem jest otworzenie własnej restauracji. A może wybierze zupełnie inne rozwiązanie?

Autorką książki jest Layne Mosler, która pisze dla „New York” i „The Guardian”. Tworzy wiele ciekawych projektów i mieszka w Berlinie. Layne Mosler ma trzydzieści jeden lat, to prawie nasza rówieśnica. Kobieta ma cel. Wie, że popełnia błędy, jest trochę niezdarna, ale musi oduczyć się wielu „starych” rzeczy, by zrozumieć wszystko od nowa.

Odłożyła studia na potem, przeniosła się do San Francisco i zaczęła zgłębiać podstawy restauracyjnego biznesu. Zmywała naczynia, obsługiwała stoliki i uczyła się przyrządzać dobrą kawę z ekspresu. Tak jak w każdym zawodzie, obowiązuje zasada małych kroków.

Pomimo ogromnego zapału wie, że nie uda się jej otworzyć restauracji i wtedy wyrusza w kulinarną podróż. Na jej drodze, znajdzie się wiele intersujących miejsc. Kobieta podąża za instynktem, zdając się na wiedzę miejscowych taksówkarzy, którzy już niejedno widzieli i słyszeli. Każdy z nich ma inny staż pracy i wie, że turystom pokazuje się tylko te „ładne” miejsca.

Dzięki lokalnym historiom i nowo poznanym ludziom Layne odkryje nowy i dość oryginalny wymiar jedzenia. Jest szczera, wrażliwa i zachwycona każdym spojrzeniem na kulinarny świat.

Buenos Aires to specyficzne miasto. Uliczny gwar, namiętne tango, zupa z cebuli i leśnych grzybów z dodatkiem białego wina i wołowina, przyrządzana w charakterystyczny sposób oddają jego klimat. Tango zaś, to czułe spojrzenia, ukryte pragnienia i dosłownie „przedstawienie uczucia” na parkiecie.

Nowy Jork uważany jest za miasto ogromnych możliwości i wielkich firm. To drapacze chmur, życie w biegu i śmieciowe jedzenie, które jest jego następstwem. Autorka ma jednak okazję odwiedzić ciekawą restaurację na Bronxie, gdzie skosztuje grillowanej tilapii.

Berlin to dobra organizacja, trudny język, ale i modne ogródki piwne, gdzie królują ciężkie półlitrowe kufle piwa.

Każda podróż ma cel. Nieważne czy odwiedzamy swój kraj, czy inne odległe kontynenty. Droga jaką pokonujemy to nasz przysłowiowy kompas i spojrzenie na wiele spraw, z dużym dystansem.

Według mnie książka jest doskonałym przykładem zabawy słowem. Podkreślona jest też waga pieniądza. Liczę na to, że wielu czytelników doceni ją za przedstawienie podróżniczo – kulinarnego reportażu.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
(www.redaktor21.bloog.pl)

Wydawnictwo Kobiece
Oprawa: miękka
Liczba stron: 488
Tłumaczenie: Kinga Markiewicz
(nowość wydawnicza)

„ … Nie chciałam zarabiać na życie – chciałam żyć. Chciałam spróbować wszystkiego, wszędzie pojechać. Pragnęłam pasji i całkowicie absorbującego zajęcia …”

Dobry kucharz powinien mieć odpowiednie tempo, ale prowadzenie restauracji, to również prawidłowy podział obowiązków. Kuchnia musi mieć serce, duszę i smak. Zamiłowanie do przyrządzania i smakowania wielu potraw, ma...