Tak książka jest zła. Autorka wykreowała świat, w którym nie wiadomo co to znaczy szacunek dla drugiego człowiek, pozwala się żeby ktoś obił ci mordę bo agresja jest powszechna a policja i tak na pewno ma ciekawsze rzeczy do roboty.
Niesamowite jest również to że główni bohaterowie (jakąkolwiek parę można tu wstawić) zakochują się i wyznają sobie miłość już po tygodniu jako takiej faktycznej znajomości.
Moja ręka spotkała się z czołem podczas sceny gdzie starsza siostra tłukła Bronke (bo i tak nie pamiętam jak się to pisze) na schodach bo ta jej powiedziała, że stara krowa z niej jest. Świadkiem tego wszystkiego był chłopak starej krowy. No i Bronka w całym tym szale przerwanym na chwilę tym, że siostra łypnęła okiem na swojego lowelasa zauważa jak ona niesamowicie go kocha. Oczywiście im o tym mówi, co oni potwierdzają... Romantyzm lvl. 1000. Takich scen było pełno. Cała tajemnica jaka jest związana z tytułowym bohaterem jest przedstawiona i rozwiązana w końcowych rozdziałach. Cały potencja tego wątku został perfidnie zmarnowany.
Trudno się wczuć w jakiekolwiek rozterki bohaterów bo jak można skoro się w to nie wierzy. Główna bohaterka ma niby jakieś tam problemy ze sobą, niby ciężkie ale BUM! pojawia się Dominic i problemy znikają... pomijając oczywiście powszechnie panującą przemoc.
Nie wiem jakim cudem ale pomimo tego że ta książka to gniot, to czyta się ją wyjątkowo szybko, nadal nie mogę się nadziwić. Zabieram się za kolejną część, bo jestem z tych co muszą skończyć jak już się za coś zabrali. Także... powodzenia dla mnie.

Reasumując wszystko powyżej: nie polecam.

Tak książka jest zła. Autorka wykreowała świat, w którym nie wiadomo co to znaczy szacunek dla drugiego człowiek, pozwala się żeby ktoś obił ci mordę bo agresja jest powszechna a policja i tak na pewno ma ciekawsze rzeczy do roboty.
Niesamowite jest również to że główni bohaterowie (jakąkolwiek parę można tu wstawić) zakochują się i wyznają sobie miłość już po tygodniu jako...