Majstersztyk! Jakby to jeszcze Jean-Pierre Jeunet wespół z jakimś Kondratiukiem ufilmowił...

Satanisław Lem i jego perełka „KONGRES FUTUROLOGICZNY” (recenzja konkursowa)

Książka ta byłaby świetnym materiałem na scenariusz filmowy dla reżysera w typie Terry’ego Gilliama i Jean-Pierre’a Jeuneta, w każdym razie takiego z talentem plastycznym, który pokolorowałby świetnie naszkicowane przez Lema sceny. Opowiadanie „Kongres futurologiczny” jest małym i lekkim arcydziełkiem. Rysuje się w wyobraźni przekonująco niczym sen, ponieważ nim rządzi nim jakaś oniryczna zasada. Autor zdaje się ulegać intuicji prowadzącej jego pióro po torach logiki, ale ze stacji absurdu. W efekcie powstał obraz surrealistyczny.
Na fabułę składa się jeden dzień ze zjazdu futurologów z całego świata. Akcja toczy się w hotelu Hilton, w fikcyjnej stolicy fikcyjnego państwa Costaricana. Bohater Ijon Tichy (znany z pozostałych opowiadań) jest świadkiem niecodziennego wydarzenia, a mianowicie użycia nowej broni chemicznej, której skutki – jak to u ambitniejszych pisarzy bywa – mogą się stać samodzielnym tematem, na przykład przyczynkiem do dyskusji. Chodzi o rozpylenie środka wywołującego u ofiar uczucie niepowstrzymanego miłosierdzia. Ten przewrotny koncept daje się podciągnąć do każdego poziomu interpretacji, nawet najwyższego.
Oczywiście każda niemal pozycja Lema ma warstwę rozrywkową, niezobowiązującą, przy której można pozostać, bo stoi na bardzo wysokim poziomie. Same koncepty językowe, jak diamenciki umieszczone w skonstruowanej przez pisarza kompozycji, są wartością same dla siebie.
Uparcie wierzę, że Lem, pomimo tego, że był zahartowanym w „ścisłościach” naukowych mózgowcem, to jednak beletrystyka jego była owocem rozluźnienia i oddychała pełną, nieskrępowaną piersią, w której jednak pracował kwarcowy, nieomylny mechanizm.
„Kongres futurologiczny” bucha pomysłowością i nadmiarem talentu autora, jest doskonale nasycony humorem i pozostawia po sobie tylko pozytywne wspomnienia.

P.S.
Dlaczego przezwałem wspaniałego pisarza Satanisław? Hm… trudno wytłumaczyć, mogę tylko powiedzieć PRZEPRASZAM.

Majstersztyk! Jakby to jeszcze Jean-Pierre Jeunet wespół z jakimś Kondratiukiem ufilmowił...

Satanisław Lem i jego perełka „KONGRES FUTUROLOGICZNY” (recenzja konkursowa)

Książka ta byłaby świetnym materiałem na scenariusz filmowy dla reżysera w typie Terry’ego Gilliama i Jean-Pierre’a Jeuneta, w każdym razie takiego z talentem plastycznym, który pokolorowałby świetnie...