O powieściach Ryszarda Ćwirleja właściwie napisałem już wszystko w poprzednich opiniach i trudno dodać coś nowego, bo kolejne książki niezmiennie trzymają wysoki poziom.
„Milczenie jest srebrem” to jedna z najlepszych pozycji z cyklu o milicjantach z Poznania. Mamy zatem kolejną podróż w czasie, tym razem do roku 1986. I oczywiście jest tu wszystko to co najbardziej lubię u Ćwirleja – znakomity zmysł obserwacji dotyczący socjalistycznych absurdów i nonsensów, kapitalne postaci głównych bohaterów solidnie osadzone w realiach PRL, a oprócz tego ów niepowtarzalny rodzaj humoru, no i język.
Tym razem pod względem fabularnym było lepiej niż w poprzedniej powieści, dlatego książka czytała się dosłownie sama. Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że kolejne powieści nie tylko nie popadają we wtórność, ale wręcz zaskakują świeżością. Dla mnie to coś niesamowitego, że po upływie ponad pięciu lat od pierwszego spotkania z poznańskimi milicjantami kolejną (ósmą już) część tego cyklu przeczytałem bodaj z jeszcze większą przyjemnością.
Zdecydowanie polecam wszystkim miłośnikom dobrej rozrywki, ale nie tylko, bo w trakcie lektury można sobie również przypomnieć (a młodsi - wyobrazić), jak wyglądało życie w naszym pięknym kraju ledwo 30 lat temu.

O powieściach Ryszarda Ćwirleja właściwie napisałem już wszystko w poprzednich opiniach i trudno dodać coś nowego, bo kolejne książki niezmiennie trzymają wysoki poziom.
„Milczenie jest srebrem” to jedna z najlepszych pozycji z cyklu o milicjantach z Poznania. Mamy zatem kolejną podróż w czasie, tym razem do roku 1986. I oczywiście jest tu wszystko to co najbardziej lubię u...