Milczenie jest srebrem

Oj nie ułatwia autor czytelnikom zrozumienia chronologii pojawiania się kolejnych części. Niby jest to ósmy tom, a czasowo jest to powieść umieszczona zaraz za Mocnym uderzeniem, czyli częścią trzecią.

Bardzo podobają mi się te części, w których występuje młody Blaszkowski. Jakoś spodobał mi się ten sympatyczny i inteligentny policjant.
Irytuje mnie trochę Olkiewicz. Niby strasznie tępy i ciężko kapujący, ale sprzyja mu niesamowite szczęście i fart. Naciągane to trochę.

Oj nie ułatwia autor czytelnikom zrozumienia chronologii pojawiania się kolejnych części. Niby jest to ósmy tom, a czasowo jest to powieść umieszczona zaraz za Mocnym uderzeniem, czyli częścią trzecią.

Bardzo podobają mi się te części, w których występuje młody Blaszkowski. Jakoś spodobał mi się ten sympatyczny i inteligentny policjant.
Irytuje mnie trochę Olkiewicz. Niby...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak zawsze w tym cyklu, dużo humoru, ciekawe tło społeczne i mentalność ludzi żyjących w schyłku PRL-u. Pomysł na intrygę również ciekawy, mnie już jednak zaczyna troszkę irytować to ciągłe pijaństwo bohaterów, a zwłaszcza Teosia w pracy.

Jak zawsze w tym cyklu, dużo humoru, ciekawe tło społeczne i mentalność ludzi żyjących w schyłku PRL-u. Pomysł na intrygę również ciekawy, mnie już jednak zaczyna troszkę irytować to ciągłe pijaństwo bohaterów, a zwłaszcza Teosia w pracy.

Pokaż mimo to

Teoś jest nie do podrobienia!

Teoś jest nie do podrobienia!

Pokaż mimo to

Biblioteka Sarnaki,jak zawsze bogata w takie perełki kryminalnej literatury.Trudno,mi było pohamować opinię by wzruszyć się nad kunsztem emocji i dysonazmu który ofiaruję mi tej arcydobry kryminał.
Ilość zdarzeń przeplatanych mnogością bohaterów mogły by.
Obdarzyć nie jedną powieść kryminalną.
A Ryszard Ćwirlej wie doskonale jak,to robić.W Końcu lat 80 to jego młodość i może czerpać garściami z lat doświadczeń i młodości.

Czym były by lat 80, a zwłaszcza rok 1986 bez MO.Tu chyli się,często zabawna głupota milicjantów.Skoro sam Teofil twierdzi.Że Maryia była Polką,tak ta Maryja.
To chyba,coś świadczy źle o nauczaniu religii w tamtych czasach ?
A przecież główną kanwą powieści jest kradzież srednego posągu Wojciecha z Gniezna.
Wyruszamy,tym tropem aż do Gdańska i powiem.Będzie,gorąco.Choć to nie upały.

Autor nie waha się,opisywać życia prywatnego milicjantów.Chcąc pokazać,że to też ludzie.
Książka,dla części kobiet może być seksistowska.
Autor opisuję.Kobiece ciała,który mi nie przeszkadza.Ale,dla części kobiet może być kontrowersyjne.

Tu nadal komuna się mocno trzyma.Mowa o zgniłym zachodzie,o socjalistycznym państwie.

Natomiast wyjazd młodych ludzi do Berlina Zachodniego,jest takim łykiem Zachodu.Czegoś nowego i świeżego.
Jednak wątek kradzieży posągu uważam,za ciekawszy.

Nie mogę obiecać,że w najbliższym czasie wypożyczę coś nowego pana Ryszarda.
Ale będę miał na uwadze.

Biblioteka Sarnaki,jak zawsze bogata w takie perełki kryminalnej literatury.Trudno,mi było pohamować opinię by wzruszyć się nad kunsztem emocji i dysonazmu który ofiaruję mi tej arcydobry kryminał.
Ilość zdarzeń przeplatanych mnogością bohaterów mogły by.
Obdarzyć nie jedną powieść kryminalną.
A Ryszard Ćwirlej wie doskonale jak,to robić.W Końcu lat 80 to jego młodość i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Za mną dwie książki Autora. Byłam bardzo zadowolona.
Aż do teraz. Rozumiem, że to cykl, więc bohaterowie się powtarzają. Ale dlaczego od razu wszystko jest takie kopiuj - wklej?
Mam wrażenie, że tylko czas i zdarzenia trochę się zmieniły, reszta nie. Schematyczność zabiła książkę.

Za mną dwie książki Autora. Byłam bardzo zadowolona.
Aż do teraz. Rozumiem, że to cykl, więc bohaterowie się powtarzają. Ale dlaczego od razu wszystko jest takie kopiuj - wklej?
Mam wrażenie, że tylko czas i zdarzenia trochę się zmieniły, reszta nie. Schematyczność zabiła książkę.

Pokaż mimo to

Ryszard Ćwirlej nie zwalnia tempa ani na trochę! Po znakomitym ,,Śliskim interesie'' pojawia się kolejny tom, jak się okazuje równie znakomity. Tym razem mamy 1986 rok i serię kradzieży w Poznaniu i okolicach -- wszystkie mają jeden wspólnym mianownik: jest nim tytułowe srebro. A szczytem złodziejskiej bezczelności jest kradzież figury św. Wojciecha z Katedry Gnieźnieńskiej. Do akcji wkracza jak zawsze najlepsza ekipa milicyjna w PRLu: ludzie Marcinkowskiego z Teosiem Olkiewiczem! Od początku akcja książki toczy się warto i niezwykle ciekawie, jest chyba jedną z najciekawszych w całej serii. Jest i Gruby Rychu, więcej jest też porucznika Marjańskiego z komendy miejskiej, do tego cała smutno-groteskowa otoczka PRLu. Jak zawsze -- bardzo polecam! :-)

Ryszard Ćwirlej nie zwalnia tempa ani na trochę! Po znakomitym ,,Śliskim interesie'' pojawia się kolejny tom, jak się okazuje równie znakomity. Tym razem mamy 1986 rok i serię kradzieży w Poznaniu i okolicach -- wszystkie mają jeden wspólnym mianownik: jest nim tytułowe srebro. A szczytem złodziejskiej bezczelności jest kradzież figury św. Wojciecha z Katedry...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Idealna, lektura na długie wieczory, łatwa i przyjemna w odbiorze i zarazem w perfekcyjny sposób, przybliżająca czasy schyłku PRL-U. Kryminał, nie tylko z zagadką w tle, ale z wyjątkowo wyrazistym tłem społecznym. Autor, z niesamowitą perfekcją, buduję specyficzny klimat - życia ludzi w socjalistycznym państwie. Niezależnie, czy jest to: milicjant, kierowniczka lokalu czy przestępca, to wydają się oni, wyjątkowo rzeczywistym odzwierciedleniem, społecznym tamtej epoki. Każdy musi, sobie radzić! Fabuła, dodatkowo wyśmienicie okraszona odpowiednią dozą humoru, tutaj prym wiedzie, jeden z milicjantów - Teofil Olkiewicz. Mimo braków intelektualnych, pijaństwa i zaniedbań. Milicjant równoważy to wszystko: niesamowitym szczęściem i swego rodzaju intuicją. Pozwala mu to, być zauważonym w wydziale i nawet awansuję. Takie czasy i system robienia kariery w milicji. Jeśli, chodzi o wątek kryminalny, to był strzał w dziesiątkę - odnosi się do prawdziwych wydarzeń - kradzieży srebrnych elementów sarkofagu św.Wojciecha w roku 1986. Oczywiście cały wątek jest poprowadzony w luźny i komiczny sposób, ale już taki styl autora. Czytelnik ma się zrelaksować. Polecam gorąco.

Idealna, lektura na długie wieczory, łatwa i przyjemna w odbiorze i zarazem w perfekcyjny sposób, przybliżająca czasy schyłku PRL-U. Kryminał, nie tylko z zagadką w tle, ale z wyjątkowo wyrazistym tłem społecznym. Autor, z niesamowitą perfekcją, buduję specyficzny klimat - życia ludzi w socjalistycznym państwie. Niezależnie, czy jest to: milicjant, kierowniczka lokalu czy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Uwielbiam cykl o poznańskich milicjantach. Dla mnie to są jedne z tych książek, po skończeniu których pojawia się pustka i co jakiś czas wraca pytanie "ciekawe co tam u Olkiewicza" :)

Uwielbiam cykl o poznańskich milicjantach. Dla mnie to są jedne z tych książek, po skończeniu których pojawia się pustka i co jakiś czas wraca pytanie "ciekawe co tam u Olkiewicza" :)

Pokaż mimo to

Jak zawsze bardzo dobra, jeden minus - za mało Teosia ;)

Jak zawsze bardzo dobra, jeden minus - za mało Teosia ;)

Pokaż mimo to

Jak dla mnie rewelacja. Ciekawy pomysł na zbrodnię. Szybka akcja. Dialogi - poezja ! Książka naszpikowana humorem. Kolejny raz Ryszard Ćwirlej mnie nie zawiódł jako czytelnika. Oprócz sprawy kryminalnej na wysokim poziomie, opisu życia ludzi z czasów słusznie minionych - opis konfliktów, sporów i niejasnych zagrywek służb. W tym głównie Służby Bezpieczeństwa. Pod koniec książki jest bardzo dobry argument, który wysnuwa pisarz. Służba Bezpieczeństwa musiała zdawać sobie sprawę dużo wcześniej, że tak ukochana socjalistyczna gospodarka ma się ku końcowi i trzeba się zabezpieczyć na przyszłosć, jak moloch na glinianych nogach/ mowa w sumie o całym bloku socjalistycznym/ runie i będzie huk ! Idąc dalej tym tokiem nie dość, że wszystko będzie inne, żelazna kurtyna upadnie to dla nich miejsca nie będzie w tej odmienionej rzeczywistości. Pokrótce to prawda, ale na to musieliśmy czekać jeszcze wiele lat po 89 roku , żeby służby PRL nie miały miejsca w naszym społeczeństwie i przyzwolenia na różne działania, ale dobra o tym sza, wracam do samej książki.
Pan Ryszard Ćwirlej kolejny raz opisuje charakternych chłopaków, nie jakiś tam suszwoli co piją piwo pod sklepem, piwo , które akuratnie podrzucili z lokalnego browaru, ale opisuje prawdziwą wiarę, ludzi honornych i charakternych z kodeksem moralnym. Zgoda czasem posiadali swój kodeks, ale lepiej taki niż żaden. Chociażby taki Gruby Rychu. Oddał MO srebro z rabunku z gnieźnieńskiej katedry, a zatrzymał z przetapiania klisz. Uczciwy deal, przecież uczciwy złodziej musi z czegoś żyć ! Cała książka jest rewelacyjna, pełna takich właśnie ciekawych opisów, relacji międzyludzkich, opisów małych i dużych interesów, codziennego życia. Jest opisem szarości codziennego dnia i opisem tych kolorów, które są czasem w ludzkim życiu. Takimi kolorami są czy to zimna wódeczka czy miłe upojne chwile z piękna kierowniczką restauracji Adria ;) Picie wódki szklankami, palenie ekstra mocnych, pościgi, strzelanki i opis życia ludzi, złodziejów , milicjantów i pań, które oferują miłość za pieniądze na godziny. Czegóż chcieć więcej ? Dla mnie bomba !
Polecam szczerze ! :)

Ps. Sięgnę z ciekawością po kolejne tomy, po kolejne dzieła które wyszły spod pióra Ryszarda Ćwirleja i jestem pewien , że się nie zawiodę :)

Jak dla mnie rewelacja. Ciekawy pomysł na zbrodnię. Szybka akcja. Dialogi - poezja ! Książka naszpikowana humorem. Kolejny raz Ryszard Ćwirlej mnie nie zawiódł jako czytelnika. Oprócz sprawy kryminalnej na wysokim poziomie, opisu życia ludzi z czasów słusznie minionych - opis konfliktów, sporów i niejasnych zagrywek służb. W tym głównie Służby Bezpieczeństwa. Pod koniec...

więcej

mniej

Pokaż mimo to