Polski kryminał już od kilku dobrych lat ma się znakomicie i nic nie zapowiada, żeby miało się coś w tej kwestii zmienić. Autorzy pokroju Miłoszewskiego czy Bondy to marki gwarantujące najwyższą jakość, ale depczą im już po piętach tacy twórcy, jak chociażby popularna Katarzyna Puzyńska. Są też młodzi twórcy, którzy szturmem wbijają się na rynek, w którym z jednej strony jest coraz mniej miejsca, a z drugiej - potrzeba czegoś oryginalnego, żeby się przebić i wyróżnić.

Na tym tle Krzysztof Koziołek jawi się już jako autor doświadczony, posiadający zresztą dość bogaty dorobek literacki, ale dotychczas jeszcze nie święcący większych triumfów. Góra Synaj to jego najnowsza powieść wydana nakładem Wydawnictwa Akurat. Tym razem autor realizuje się w klimatach retro, umieszczając akcję powieści w okresie poprzedzającym wybuch II wojny światowej. Międzywojnie jako czas akcji to zresztą swoista moda w polskich kryminałach ostatnich lat.

Fabuła Góry Synaj osadzona jest w zachodnich rejonach silnie zamieszkanych przez Niemców, na terenach dzisiejszych województw lubuskiego i dolnośląskiego. Skomplikowane tło społeczne stanowi dla Koziołka punkt wyjścia do kreślenia kryminalnej intrygi, w której pierwsze skrzypce wiodą niemieccy funkcjonariusze policji a jednym z głównych podejrzanych zostaje Żyd.

Zaczyna się od zwłok dziecka znalezionych na wybiegu dla niedźwiedzi w zoo. Sprawą zajmuje się gburowaty i rygorystyczny Kripo Matzke. Niespodziewanie proponuje on współpracę zakompleksionemu funkcjonariuszowi Habichtowi. Ten drugi dość szybko orientuje się, że sprawa morderstw dzieci (niebawem odnalezione zostają kolejne zwłoki) nie będzie wcale łatwa do rozwikłania, szczególnie że Matzke ewidentnie prowadzi własną grę, w którą Habicht chcąc nie chcąc dał się wciągnąć.

Drugim równoważnym wątkiem Góry Synaj jest dochodzenie prowadzone przez piękną i inteligentną hrabinę von Haften, kobietę z wyższych sfer, która na własną rękę pragnie rozwiązać zagadkę śmierci chłopca. Jak łatwo się domyślić, prędzej czy później oba te wątki zaczną zmierzać do wspólnego nieprzewidywalnego finału.

Góra Synaj to książka z rodzaju tych, w których nie ma szczególnie się do czego przyczepić. Choć w trakcie lektury miałem nieustannie jakiś niedosyt, pewien brak wynikający być może z nikłego zaangażowania w losy bohaterów. Nie wciągnęła mnie ta historia, choć być może inni czytelnicy będą przeżywać ją w największym napięciu, sam prześlizgiwałem się przez kolejne zwroty akcji i wydarzenia. I trudno powiedzieć z czego to wynika, ponieważ zarówno kreacja bohaterów jak i świata przedstawionego prezentują się bardzo przyzwoicie. Wydaje mi się jednak, że nie ma tu historii, która wyróżniłaby się na tle innych podobnych pozycji.

Góra Synaj to po prostu solidny, sprawnie napisany kryminał, którego największą siłą jest wierne odwzorowanie realiów przedwojennego Dolnego Śląska, wraz z jego tłem społeczno-gospodarczym. Nie jest to powieść, która zostanie w pamięci na długo, ale autor absolutnie nie ma się czego wstydzić. To bardzo przyzwoita rozrywka, którą czyta się szybko i bez zgrzytów. Kilka godzin ciekawej lektury.

http://www.mechaniczna-kulturacja.pl/2017/06/krzysztof-kozioek-gora-synaj-recenzja.html

Polski kryminał już od kilku dobrych lat ma się znakomicie i nic nie zapowiada, żeby miało się coś w tej kwestii zmienić. Autorzy pokroju Miłoszewskiego czy Bondy to marki gwarantujące najwyższą jakość, ale depczą im już po piętach tacy twórcy, jak chociażby popularna Katarzyna Puzyńska. Są też młodzi twórcy, którzy szturmem wbijają się na rynek, w którym z jednej strony...