6/10 – DOBRY

Raz na dwadzieścia kilka lat miasteczko Calla Bryn Sturgis jest nawiedzane przez złowrogie stwory w wilczych maskach. Przybywający z miejsca zwanego Jądrem Gromu najeźdźcy terroryzują społeczność okolicznych miejscowości i porywają część ich potomstwa. Uprowadzone dzieci zostają poddane tajemniczym rytuałom, by po jakimś czasie wrócić do domu jako upośledzone umysłowo istoty zwane Pokurami. Zrozpaczeni mieszkańcy Calla Bryn Sturgis proszą Rolanda i jego ka-tet o pomoc w walce z uzbrojonymi po zęby Wilkami.

„Wilki z Calla” to powieść bardzo nierówna, z przesadnie rozwleczoną fabułą, która momentami zwyczajnie nuży. Historia zaczyna się całkiem obiecująco, ale niestety dość szybko schodzi do mocno przeciętnego poziomu, bowiem niemal przez cały tom śledzimy tylko i wyłącznie przygotowania do starcia z Wilkami. Kiedy już jednak dochodzi do oczekiwanej konfrontacji i spodziewamy się wreszcie czegoś spektakularnego, to książka po prostu się kończy. Podobnie jak poprzednie tomy serii, również ten pełen jest nawiązań do innych powieści autora (szczególnie „Miasteczko Salem”) oraz popkultury (Harry Potter, komiksy Marvela). O ile to pierwsze dodaje powieści niepowtarzalnego smaczku (zawsze ciekawiło mnie jakie były dalsze losy Callahana), to drugie przyjąłem z mieszanymi odczuciami. Podczas lektury mocno w oczy rzucają się obsesyjne wręcz odwołania do liczb 19, 99 i 1999, które są związane z osobistym i dramatycznym przeżyciem pisarza (19 czerwca 1999 roku Stephen King został potrącony przez samochód i ledwo uszedł z życiem z tego wypadku). Końcowe rozwiązania są oryginalne i intrygujące, ale jednocześnie sprawiają wrażenie karkołomnych. Jestem bardzo ciekawy jak autor poradzi sobie z kontynuowaniem podjętych wątków w kolejnych tomach serii.

Mimo kilku widocznych braków polecam „Wilki z Calla”. Kontynuacja przygód rewolwerowca i jego przyjaciół to nadal całkiem ciekawa opowieść. Coraz częściej odnoszę jednak wrażenie, że podobać się ona będzie tylko zadeklarowanym fanom twórczości Kinga i to też raczej tym, którzy wykażą się sporą dawką cierpliwości.

6/10 – DOBRY

Raz na dwadzieścia kilka lat miasteczko Calla Bryn Sturgis jest nawiedzane przez złowrogie stwory w wilczych maskach. Przybywający z miejsca zwanego Jądrem Gromu najeźdźcy terroryzują społeczność okolicznych miejscowości i porywają część ich potomstwa. Uprowadzone dzieci zostają poddane tajemniczym rytuałom, by po jakimś czasie wrócić do domu jako upośledzone...