Jestem miłośnikiem kolarstwa i wyścigów kolarskich od wielu lat. Giro d'Italia mam możliwość oglądania dopiero od kilku. Oglądam go bez wytchnienia. To rzeczywiście magiczny wyścig. Potrafi emocjonować nawet przy braku sukcesów polskiego kolarza, któremu można by kibicować. Sam się dziwię, ale rzeczywiście tak jest w odróżnieniu od innych imprez sportowych.
Chciałem za wszelką cenę przeczytać tą książkę, bo widzę jak wiele ciekawych, często zaskakujących rzeczy potrafi się na tym wyścigu zdarzyć. Uważam, że o samym tegorocznym Giro można by napisać oddzielną pozycję. Gdy przeczytałem w zapowiedziach, że ma dotyczyć w dużej mierze historycznych wyścigów, postanowiłem ją wręcz "pożreć". Mam na swoim rozkładzie już dwie książki o kolarstwie i czytałem je naprawdę z dużym zainteresowaniem.
Po przeczytaniu tej jestem bardzo rozczarowany. Różnica między pozycjami bierze się się z tego, że tamte były pisane przez pasjonatów lub bezpośrednich uczestników wydarzeń. Tutaj tego nie czuję. Ta jest napisana jakby przez człowieka grzebiącego nieustannie w archiwach czasopism sportowych, owszem, dość oczytanego w temacie, ale patrzącego na Giro z dystansem. Czego innego spodziewałem się po książce wydanej z okazji jubileuszowego, setnego wyścigu.
Stwierdzam, że setną edycję Giro wykorzystano dla promocji bardzo przeciętnej książki. Na portalu rowery.org znajduje się jej recenzja publikującego tam swoje teksty Jakuba Zimocha (https://rowery.org/2017/05/22/recenzja-giro-ditalia/). Warto ją przeczytać zanim sięgnięcie po tą pozycję. W pełni się z tą recenzją utożsamiam. Jest bardzo trafna.

Jestem miłośnikiem kolarstwa i wyścigów kolarskich od wielu lat. Giro d'Italia mam możliwość oglądania dopiero od kilku. Oglądam go bez wytchnienia. To rzeczywiście magiczny wyścig. Potrafi emocjonować nawet przy braku sukcesów polskiego kolarza, któremu można by kibicować. Sam się dziwię, ale rzeczywiście tak jest w odróżnieniu od innych imprez sportowych.
Chciałem za...