Postanowiłam, że zanim historię Lolka pozna moja córcia zmierzę się z nią sama.
Zrobiłam tak z kilku powodów, jednak na prowadzenie wysunął się fakt mówiący o tym, że ciężko czytać dziecku i z dzieckiem, kiedy beczysz jak bóbr, non stop wycierasz nos i pochlipując tulisz swojego własnego ukochanego czworonoga.
A tak właśnie to wyglądało - chlip,chlip, smark, smark, nasza ukochana Muza w objęciach.
Zdecydowanie wypadałoby, żeby to było czytanie ze zrozumieniem, ale przede wszystkim zrozumiałe.
Czego uczy i co uświadamia historia Lolka? Bardzo wielu rzeczy, o których trzeba z dziećmi rozmawiać; i tłumaczyć im, że niestety bywają i tacy ludzie jak pierwsi właściciele naszego bohatera, a są oni doskonałym przykładem na to, że nikt nie potrafi krzywdzić tak jak ludzie.
A już bezbronnych i niewinnych w szczególności. Takich, którzy w zamian oddają swoje serca. Zwierzęta czują, kochają, są wierne oddane i lojalne, czyli posiadają te cechy, o których niektórzy ludzie nawet nie słyszeli.
Możemy im tych cech pozazdrościć i uczyć się od nich, starać się być dla nich tym, kim one są dla nas już od urodzenia - przyjaciółmi.

Kto kiedykolwiek odnalazł się ze swoim psem - które to zjawisko autor rewelacyjnie opisuje i tłumaczy - ten wie jak fantastycznym jest to przeżyciem i uczuciem. Ja je znam i mam przeogromną nadzieję, że kiedyś moja córka też to przeżyje. Cała historia Lolka podana jest w rewelacyjny sposób, napisana językiem, prostym, nieskomplikowanym, logicznym i przystępnym co jest ogromnym plusem zważywszy na kategorię wiekową czytelników do której książka jest kierowana.
Lolek przeszedł piekło. Ledwo przeszedł... dokonał tego ostatkiem sił...kiedy chciał już tylko położyć się i zasnąć tym ostatnim snem, kiedy na niczym już mu nie zależało, kiedy już dawno przestał odczuwać głód i wyglądem przypominać psa stało się wreszcie coś dobrego, choć on sam wcale w to nie wierzył...
Tak, historia kończy się szczęśliwie, tylko dlatego, że Lolek w swojej drodze trafił na Autora i jego żonę, niewiele brakowało, a koniec tej opowieści nie byłby happy.
Polecam tę książkę każdemu, niezależnie od kategorii wiekowej, niesie ona ze sobą ogromny ładunek emocjonalny i wielką mądrość.

Postanowiłam, że zanim historię Lolka pozna moja córcia zmierzę się z nią sama.
Zrobiłam tak z kilku powodów, jednak na prowadzenie wysunął się fakt mówiący o tym, że ciężko czytać dziecku i z dzieckiem, kiedy beczysz jak bóbr, non stop wycierasz nos i pochlipując tulisz swojego własnego ukochanego czworonoga.
A tak właśnie to wyglądało - chlip,chlip, smark, smark, nasza...