Ślicznie zilustrowana historia o bezinteresownym niesieniu pomocy. W środku zimy pewien ptak spotyka w lesie młodego liska. Lisek poszukuje chrustu do kominka i niestety nie idzie mu najlepiej. Dziwny towarzysz w magiczny sposób wyciąga ze swojego kapelusza, kilka gałązek i przekazuje je młodemu. W ramach podziękowania rudzielec zaprasza ptaka do swojego domu, gdzie mieszka z chorym tatą.

W tym komiksie poza kilkoma onomatopejami, nie pada żadne słowo. Wszystko opowiedziane jest obrazem, gestami i mimiką bohaterów. Dzięki temu książka pozwala na swobodą interpretację przez młodego czytelnika i ćwiczenie umiejętności opowiadania, kształtuje wyobraźnię.
Jednocześnie komiks ten uczy, że nie zawsze wszystko dobrze się kończy, czasami spotyka nas coś przykrego, ale powinniśmy mieć nadzieję, bo ta umiera ostatnia.

Ślicznie zilustrowana historia o bezinteresownym niesieniu pomocy. W środku zimy pewien ptak spotyka w lesie młodego liska. Lisek poszukuje chrustu do kominka i niestety nie idzie mu najlepiej. Dziwny towarzysz w magiczny sposób wyciąga ze swojego kapelusza, kilka gałązek i przekazuje je młodemu. W ramach podziękowania rudzielec zaprasza ptaka do swojego domu, gdzie mieszka...

Słodko gorzka opowieść, snuta zimowa porą. Historia bez jednego słowa a tyle uczuć potrafi wzbudzić w czytelniku. A może widzu. Ciężko rozstrzygnąć, ponieważ emocje kryją się za obrazem, lecz bez właściwej interpretacji ilustracji nie będzie tego uśmiechu i tej zadumy. A o czym jest ta historia? O magii. O tym, że jest potrzebna by nawet w najtrudniejszych momentach wywołać uśmiech na twarzy, że przywraca nadzieję i wiarę w to, że kiedyś będzie lepiej. O dobroci, która sprawia, że budzi się przyjaźń, a krok w krok za nią idzie miłość i przywiązanie. O uzdrawianiu, tu rolę odegrają tytułowe płatki. Piękna opowieść, pod każdym względem. Tym graficznym również. Bardzo się cieszę, że wpadła mi w ręce. I w oko. Polecam. 

Słodko gorzka opowieść, snuta zimowa porą. Historia bez jednego słowa a tyle uczuć potrafi wzbudzić w czytelniku. A może widzu. Ciężko rozstrzygnąć, ponieważ emocje kryją się za obrazem, lecz bez właściwej interpretacji ilustracji nie będzie tego uśmiechu i tej zadumy. A o czym jest ta historia? O magii. O tym, że jest potrzebna by nawet w najtrudniejszych momentach wywołać...

Niema miniaturka. Prosta, smutna i ślicznie zilustrowana. W zasadzie tyle. Warto, choć trochę niedosyt.

Niema miniaturka. Prosta, smutna i ślicznie zilustrowana. W zasadzie tyle. Warto, choć trochę niedosyt.

Jak to ja lubię mówić, jest to pozycja, która ,,wali nas przekazem prosto w papę". Coś jak My little Pony Movie, mega słodkie, pocieszne i wręcz krzyczące przez megafon ,,Przyjaźń i pomoc innym to skarbbbb!!!". Zachęcam jeśli kręci was perspektywa zakupienia książeczki, przeczytania jej raz, westchnięcia ,,jak uroczo..." i odłożenie jej na półkę.

Jak to ja lubię mówić, jest to pozycja, która ,,wali nas przekazem prosto w papę". Coś jak My little Pony Movie, mega słodkie, pocieszne i wręcz krzyczące przez megafon ,,Przyjaźń i pomoc innym to skarbbbb!!!". Zachęcam jeśli kręci was perspektywa zakupienia książeczki, przeczytania jej raz, westchnięcia ,,jak uroczo..." i odłożenie jej na półkę.

Krótkometrażówka sprawna narracyjnie i tak skrojona, aby wywołać w czytelniku silne wzruszenie - taki jest jej główny cel. Nie powiem żeby się to w jakimś stopniu w moim przypadku nie udało. Plus bardzo ładna okładka. Nie uważam, żeby był to komiks, który koniecznie trzeba przeczytać, ale warto się zapoznać.

Krótkometrażówka sprawna narracyjnie i tak skrojona, aby wywołać w czytelniku silne wzruszenie - taki jest jej główny cel. Nie powiem żeby się to w jakimś stopniu w moim przypadku nie udało. Plus bardzo ładna okładka. Nie uważam, żeby był to komiks, który koniecznie trzeba przeczytać, ale warto się zapoznać.

Jakie to urocze, a historia bardzo prosta! Dodałam punkt za kolory. Rozczarowująco krótkie, więc jeden odjęłam.
A z tego wszystkiego najbardziej lubię okładkę.

Jakie to urocze, a historia bardzo prosta! Dodałam punkt za kolory. Rozczarowująco krótkie, więc jeden odjęłam.
A z tego wszystkiego najbardziej lubię okładkę.

Wprawnie narysowana, przepięknie pokolorowana opowiastka o przyjaźni, poświęceniu i przemijaniu. Niema narracja sprawia, że tytuł spokojnie można polecić dzieciakom od +/- 5 roku życia (choć pomoc dorosłych w odczytaniu historii na pewno się przyda!). Szkoda tylko, że właściwy komiks jest taki króciutki, a niemal pół albumu zajmują komentarze odautorskie.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Wprawnie narysowana, przepięknie pokolorowana opowiastka o przyjaźni, poświęceniu i przemijaniu. Niema narracja sprawia, że tytuł spokojnie można polecić dzieciakom od +/- 5 roku życia (choć pomoc dorosłych w odczytaniu historii na pewno się przyda!). Szkoda tylko, że właściwy komiks jest taki króciutki, a niemal pół albumu zajmują komentarze odautorskie.

Więcej o...

sympstyczne, ale zupełnie nie tego sie spodziewałam. bardzo mało tresci, krociutka fabuła, no i opowiastka dziecieca raczej. mam niedosyt, jakby to był zalazek opowiesci a nie opowiesc

sympstyczne, ale zupełnie nie tego sie spodziewałam. bardzo mało tresci, krociutka fabuła, no i opowiastka dziecieca raczej. mam niedosyt, jakby to był zalazek opowiesci a nie opowiesc

Subtelne odcienie izolacji. Rozsmakowałem się w kompozycji, w układzie zdjęć, w ciszy i bohaterach z sercem na dłoni. Lisek z szaliczkiem spotyka ptaka z cylindrem na głowie. Poznają się w lesie. Przestraszony malec z lisim ogonem boi się towarzysza, ale na krótko, bo w pełnym blasku jest pogodnym, uroczym stworzeniem z magiczną recepturą na szczęście dla rdzennych mieszkańców opustoszałego lasu. A to zaledwie początek, gdzie nie wiemy, z kim mamy do czynienia i co czeka nas w środku chaty zasypywanej przez kłęby śniegu. Romantyczna atmosfera zmienia się raptem, gdy choroby wkradają się w organy ,,ludzi'' przyjaznych, optymistycznych, rozweselających. Autorzy (scenarzysta, kolorystka) kreślą niepowtarzalny traktat o uczuciach głębszych od słów (niema opowieść). Gdzie płatek liści opada z równą kruchością, co zdrowie, a ślady stóp na chroboczącym śniegu odciskają piętno na zbliżającej się (zapowiadanej?) tragedii. Twórcy celebrują każdą chwilę (podanie kubka z gorącym napojem, otwarcie drzwi, opady śniegu, gdzie uśmiech na twarzy jest szczery, a smutek druzgoczący). Twarze są ekspresyjne, wyrażają przejrzyste emocje, bez udawania czy w niemrawym tonie. Tu mamy artystów z prawdziwego zdarzenia, którzy nie trzaskają, co miesiąc kolejnego albumu o ratowaniu świata przez bohaterów w spandeksie. Ale, odbieram ją jako historię o końcu świata, lecz w mikroskali, na osobistej przestrzeni, ponieważ bohaterowie wydają mi się ostatnimi potomkami, którzy swoją bezinteresownością nie mogliby należeć do wielkiego świata. W radiu nadają o negatywnych aspektach rzeczywistości (radiacji, śmierci i być może wieść o hekatombie - nie jestem pewny). Przytłacza ogrom nieszczęścia, a nasz uroczy lisek i zdolny magik-ptak nie chcą być częścią świata pogrążonego w smutku i żałobie. Być może dlatego izolacja stała się ,,ratunkiem'' dla stworzeń wierzących w coś więcej niż marny, jednostajny widok za oknem.

Dawno nie płakałem - przyznaję - uroniłem łzy. Być może nadinterpretuje zdarzenia. Trudno. Porusza tę cienką strunę wrażliwości, a uwierzcie, robi to z niemałym wyczuciem. Jakieś wady? Zazwyczaj piękne historie są krótkie i ta do nich należy, chociaż kto by się przejmował, kiedy mamy co opowiadać?

Subtelne odcienie izolacji. Rozsmakowałem się w kompozycji, w układzie zdjęć, w ciszy i bohaterach z sercem na dłoni. Lisek z szaliczkiem spotyka ptaka z cylindrem na głowie. Poznają się w lesie. Przestraszony malec z lisim ogonem boi się towarzysza, ale na krótko, bo w pełnym blasku jest pogodnym, uroczym stworzeniem z magiczną recepturą na szczęście dla rdzennych...

Historia o przyjaźni i stracie. Dla młodszego czytelnika. Starszy też może po nią sięgnąć. Mi się ta historia spodobała. Nawet bardzo.

Historia o przyjaźni i stracie. Dla młodszego czytelnika. Starszy też może po nią sięgnąć. Mi się ta historia spodobała. Nawet bardzo.