Ewa Stachniak w "Boginii tańca" ocala od zapomnienia postać niezwykłą: wybitną choreografkę i baletnicę która całe życie żyła w cieniu swogo genialnego brata. Bo w historii baletu to Wacław Niżyński zapisał się jako bóg tańca którego osobę kojarzą nawet zupełni dyletanci. O jego siostrze Bronisławie Niżyńskiej pamiętają już tylko nieliczni specjaliści zajmujący się historią baletu.

Książka ta to niezykle barwna, bogata w szczegóły i opowiedziana pięknym, plastycznym językiem historia kobiety która swój sukces musiała wypracować ciężka pracą bo nie była tak utalentowana jak starszy brat.
Ewa Stachniak przedstawia losy Bronisławy Niżynskiej od lat dziecinnych aż do roku 1939 kiedy to wraz córką uciekając przed wojną udaje się do Stanów Zjednoczonych.
Historia Bronisławy Niżyńskiej to też opowieść o jej rodzinie: utalentowanych rodzicach którzy zaszczepili dzieciom miłość do tańca, bracie którego geniusz został pokonany przez chorobę psychiczną oraz ówczesnym świecie wielkich scen baletowych, teatralnych i operowych.

Autorka nie ukrywa swojego podziwu dla bohaterki: dla jej pracowitości i odwagi aby realizować swoje pasje i iść własną drogą. Bo Bronisława Niżyńska była kobietą ponad miarę swoich czasów: niezależną, ambitną ale też spragnioną miłości i oddaną swoim dzieciom.

"Boginię tańca" czyta się świetnie bo to piękna opowieść, pięknie napisana, oddająca ducha epoki i urok tańca. Polecam!

Ewa Stachniak w "Boginii tańca" ocala od zapomnienia postać niezwykłą: wybitną choreografkę i baletnicę która całe życie żyła w cieniu swogo genialnego brata. Bo w historii baletu to Wacław Niżyński zapisał się jako bóg tańca którego osobę kojarzą nawet zupełni dyletanci. O jego siostrze Bronisławie Niżyńskiej pamiętają już tylko nieliczni specjaliści zajmujący się historią...