OCENA - 8/10 REWELACJA

„FIVA – PRZEKROCZYĆ GRANICĘ STRACHU” Gordona Stainfortha to jedna z ciekawszych propozycji, po jaką warto sięgnąć, zwłaszcza, jeżeli lubi się literaturę górską. Niezwykła opowieść o trudach wspinaczki, jakiej doświadczyli bracia bliźniacy Gordon i John Stainforth w Trolltindane w Norwegii, szkoda, że opisana dopiero pół wieku po wydarzeniach, kiedy już emocje opadły, co z pewnością miało wpływ na kształt tej historii.

Powieść w pewnych aspektach, bliźniaczo podobna do książki „DOTKNIĘCIE PUSTKI” Joe Simpsona, równie ciekawa i emocjonująca, czy lepsza?, Myślę, że dorównuje poziomem literackim. Na pewno warto ją przeczytać, ponieważ scenariusz ten napisało samo życie, a więc jest prawdziwa nie jest to fikcja literacka. W nasze ręce wpada, więc relacja – reportaż, z którego osoby zainteresowane wspinaczką wysokogórską, dowiedzą się, jakich błędów nie popełniać, aby z pozoru mało ryzykowna wyprawa, nie przekształciła się w walkę o życie jak miało to miejsce w tym konkretnym przypadku.

Podobała mi się ta relacja, może, dlatego że prowadzona była w czasie teraźniejszym w pierwszej osobie, opis jest dynamiczny, wartki, emocjonujący i chyba o to autorowi chodziło. Podczas czytania będziemy napotykać na trudności związane z nazewnictwem sprzętu, czy komend, którymi posługują się nasi bohaterowie, ale nie jest to aż tak kłopotliwie, ponieważ autor na końcu książki wyjaśnił znaczenie tych nazw, więc i zupełny laik będzie wiedział, o czym mowa.

Czy książkę polecam? Oczywiście, że tak, choćby ze względu na przepiękne opisy doliny Ramsdalen w Norwegii, która otoczoną jest cudownym pasmem górskim oraz szczytami, które jak głosi legenda, były weselnym orszakiem trolli zamienionych w kamień. Pozdrawiam. Jack_

OCENA - 8/10 REWELACJA

„FIVA – PRZEKROCZYĆ GRANICĘ STRACHU” Gordona Stainfortha to jedna z ciekawszych propozycji, po jaką warto sięgnąć, zwłaszcza, jeżeli lubi się literaturę górską. Niezwykła opowieść o trudach wspinaczki, jakiej doświadczyli bracia bliźniacy Gordon i John Stainforth w Trolltindane w Norwegii, szkoda, że opisana dopiero pół wieku po wydarzeniach, kiedy...

Zmęczyły mnie te góry... Nawet jeśli narracja już na początku zdradza, że przygoda zakończy się dobrze, to i tak sama miałam poczucie tkwienia w skalnym piekle. Czyli cel można uznać za osiągnięty...

Zmęczyły mnie te góry... Nawet jeśli narracja już na początku zdradza, że przygoda zakończy się dobrze, to i tak sama miałam poczucie tkwienia w skalnym piekle. Czyli cel można uznać za osiągnięty...

Niestety strasznie słaba książka – a miałam nadzieję, że się z nią polubię.

Ciągle są tu jakieś kanciaste metafory, nużące dygresje i poetyckie wstawki, które sprawiają, że ciężko się to czyta i przede wszystkim są moim zdaniem zupełnie niepotrzebne.

Po opisie spodziewałam się czegoś więcej, a ostatecznie jest to po prostu opowieść o nieodpowiedzialnych nastolatkach, którzy zlekceważyli góry, byli zbyt pewni sienie i z tego powodu ich podróż potoczyła się tak a nie inaczej. Brakowało mi też większej ilości jakkolwiek dokładniejszych map.

Może gdyby książkę zrealizowano w formie wywiadu z braćmi Stainforth miałoby więcej sensu i prezentowało się lepiej.

Niestety strasznie słaba książka – a miałam nadzieję, że się z nią polubię.

Ciągle są tu jakieś kanciaste metafory, nużące dygresje i poetyckie wstawki, które sprawiają, że ciężko się to czyta i przede wszystkim są moim zdaniem zupełnie niepotrzebne.

Po opisie spodziewałam się czegoś więcej, a ostatecznie jest to po prostu opowieść o nieodpowiedzialnych nastolatkach,...

Trudna ocena, bo 5 wydaje mi się za mało, a 6 z kolei za dużo. Książka jest drogą ciernistą dla czytelników, podobnie jak trasa, dla wspinaczy, którzy ja ostatecznie szczęśliwie pokonali. A to dlatego, że autor opisuje przejście trasy ze wszelkimi najdrobniejszymi szczegółami, włącznie z aspektami technicznymi, co dla przeciętnego czytelnika nie znającego terminologii wspinaczkowej jest niestety zwyczajnie nudne. Z drugiej strony ciekawiej jest, gdy rozpoczyna się opis walki o przetrwanie.

Trudna ocena, bo 5 wydaje mi się za mało, a 6 z kolei za dużo. Książka jest drogą ciernistą dla czytelników, podobnie jak trasa, dla wspinaczy, którzy ja ostatecznie szczęśliwie pokonali. A to dlatego, że autor opisuje przejście trasy ze wszelkimi najdrobniejszymi szczegółami, włącznie z aspektami technicznymi, co dla przeciętnego czytelnika nie znającego terminologii...

Historia wejścia na Store Trolltind, najpotężniejszą górę regionu Romsdal w Norwegii, drogą zwaną „Fiva” (słowo wymawiane jak angielskie fever – gorączka) opisana z perspektywy dwóch braci bliźniaków, uczestników wyprawy. Pokonanie tej 1200 - metrowej, gładkiej i pionowej ściany miało im zająć tylko jedno popołudnie, bo przecież powiedziano im, że to niezbyt trudna droga... Niestety, nie wszystko poszło po ich myśli a wspinaczka, która miała być przygodą zmienia się w wyprawę, która mogła kosztować ich życie zwłaszcza, że najkrótsza droga powrotu wiedzie przez szczyt.....

Do sięgnięcia po tę książkę zachęcił mnie blurb na jednej ze skrzydełek obwoluty, na którym ktoś napisał : "jeśli w świecie wydawniczym panuje jakakolwiek sprawiedliwość, to będzie bestseller. Dotknięcie pustki? Zapomnijcie! " Miałam nadzieję, że przeczytam coś podobnego do "Dotknięcia pustki" do której mam dość spory sentyment. Nie powiem, książka mi się podobała ale porównanie tego czegoś do historii Simpsona a wręcz sugerowanie, że "Fiva" ją pod tym względem przebija jest jakimś rażącym nietaktem i tak marnym porównaniem, że aż mi się nie chce tego komentować. Każdy, kto czytał te dwa tytuły, doskonale zdaje sobie sprawę, że wypadek Joe Simpsona nie ma w sobie równych i stawianie go na równi z sytuacją, która miała miejsce na Fivie jest jakimś totalnym nieporozumieniem i skrajną głupotą.

Nie wiem, kto jest autorem tego blurba ale polecam jeszcze raz wrócić do książki Joe Simpsona, DOKŁADNIE ją przeczytać i dopiero potem zabierać głos. Na tę chwilę właściciel blurba nie ma pojęcia o czym pisze...

Historia wejścia na Store Trolltind, najpotężniejszą górę regionu Romsdal w Norwegii, drogą zwaną „Fiva” (słowo wymawiane jak angielskie fever – gorączka) opisana z perspektywy dwóch braci bliźniaków, uczestników wyprawy. Pokonanie tej 1200 - metrowej, gładkiej i pionowej ściany miało im zająć tylko jedno popołudnie, bo przecież powiedziano im, że to niezbyt trudna droga......

To raczej nie jest lektura dla ludzi którzy tematyką górską nie interesują się w ogóle. Pewnie będzie dla nich nudna i nieciekawa. Ale ktoś, kto choć raz zgubił się gdzieś w górach, bądź na swej drodze napotkał jakieś trudne dla niego miejsce i pomyślał, że dalej nie pójdzie, że nie da rady, na pewno zrozumie grozę sytuacji i momenty zwątpienia opisane w tej książce. I wszystko to w czasach gdy o dzisiejszym wyposażeniu można było tylko pomarzyć, a zdrowia i życia nie mógł uratować jeden telefon do ratowników.

To raczej nie jest lektura dla ludzi którzy tematyką górską nie interesują się w ogóle. Pewnie będzie dla nich nudna i nieciekawa. Ale ktoś, kto choć raz zgubił się gdzieś w górach, bądź na swej drodze napotkał jakieś trudne dla niego miejsce i pomyślał, że dalej nie pójdzie, że nie da rady, na pewno zrozumie grozę sytuacji i momenty zwątpienia opisane w tej książce. I...

DNF na 70%

Nic mnie nie zmusi, żebym skończyła tę książkę. Słuchałam tego w audio i o mało nie przysnęłam. Jeśli cierpicie na bezsenność, to ja polecam, bo przymuliła mnie ta książka na cały dzień.

DNF na 70%

Nic mnie nie zmusi, żebym skończyła tę książkę. Słuchałam tego w audio i o mało nie przysnęłam. Jeśli cierpicie na bezsenność, to ja polecam, bo przymuliła mnie ta książka na cały dzień.

opis młodzieńczej brawury , ale i determinacji w obliczu grozy. Typowa dla gatunku.

opis młodzieńczej brawury , ale i determinacji w obliczu grozy. Typowa dla gatunku.

Jak już ktoś napisał - książka w najlepszy sposób oddaje ducha wspinaczki, nawet dla osób spoza środowiska wspinaczkowego. Czytelnik czuje się jakby sam brał udział w akcji! Niesamowity wyczyn i naprawdę życie wygrane na loterii...

Jak już ktoś napisał - książka w najlepszy sposób oddaje ducha wspinaczki, nawet dla osób spoza środowiska wspinaczkowego. Czytelnik czuje się jakby sam brał udział w akcji! Niesamowity wyczyn i naprawdę życie wygrane na loterii...

Wzorcowa ksiazka o tym jak pisac o wspinaczce zarowno dla osob ktore sie wspinaja jak i dla tych, ktore nie maja o tym wiekszego pojecia. Ksiazka trzyma w napieciu, szybko sie ja czyta, mowi nie tyle o przekroczeniu granicy strachu a bardziej o przekroczeniu granicy, zmeczenia, bolu i walce o przezycie.
Nie do konca rozumialam przebieg trasy, ktora wspinali sie bracia i jak bardzo ona odbiegala od standarowego szlaku. Brakowalo mi w poslowiu kontekstu wspolczesnego- jak wyglada obecnie ta droga, kto sie nia wspina, jaki jest stopien trudnosci.
Ksiazke polecam, fantastycznie wypelnia niedzielne popoludnie, ze wzgledu jednak na tematyke raczej do niej juz nie wroce.

Wzorcowa ksiazka o tym jak pisac o wspinaczce zarowno dla osob ktore sie wspinaja jak i dla tych, ktore nie maja o tym wiekszego pojecia. Ksiazka trzyma w napieciu, szybko sie ja czyta, mowi nie tyle o przekroczeniu granicy strachu a bardziej o przekroczeniu granicy, zmeczenia, bolu i walce o przezycie.
Nie do konca rozumialam przebieg trasy, ktora wspinali sie bracia i...