Wyobraźcie sobie, że trafiacie do więzienia na 7 dni. Podczas tych 7 dni ma się rozstrzygnąć czy jesteście winni czy też niewinni. Ale nie ma sędziego, ławy przysięgłych, żadnych procesów, nie macie możliwości bronienia się. Wasz los zależy tylko i wyłącznie od publiczności. To oni zdecydują czy zostaniecie straceni czy też nie. Czy chcielibyście, by taki system zaistniał u nas w kraju? By o Waszym losie decydowały osoby, które kompletnie Was nie znają, nie wiedzą co się stało? Myślę, że to chory system, który nie ma nic wspólnego z uczciwością. To wszystko to jedna wielka korupcja, wszystko jest ustawione. Głosowanie za opłatą? A czy biednych stać, by to uczynić? Nie, czyli głos w tej sprawie zawierają tylko bogaci. Jest to bardzo irytujące.

Martha to szesnastoletnia dziewczyna, która wie co to bieda, wie również, co dzieje się w jej dzielnicy, choć wszyscy umywają od tego ręce. To postać, która od początku wzbudziła moją sympatię oraz wykazała się wielką odwagą. Została oskarżona za morderstwo uwielbianego celebryty, tylko czy faktycznie go dokonała? Czy jej przyznanie się do winy, nie ma innego celu?

"- Nie chodzi o to, żeby uratować mi życie. Gdyby tak było, nie przyznawałabym się do winy. Chodzi o coś większego. Jutro umrę, ale ludzie dowiedzą się prawdy o mamie, o Olliem i o Jacksonie, o wszystkim, w co był wmieszany. A przy tym, mam nadzieję, powstanie szansa, że narodzi się nowa sprawiedliwość. Lepsza, w której ludzie mają oczy otwarte i nie dają się manewrować mediom i różnym działaniom pod publiczkę."

Ta książka udowadnia jak wiele w stanie jest zdziałać w życiu pieniądz. Do czego są zdolni posunąć się ludzie, którym tego pieniądza nie brakuje. Czy pod słowem sława, kryje się zatem zawsze uczciwość? Zdecydowanie nie, a ta powieść nam to udowadnia. Człowiek jest sławny i myśli, że wszystko mu wolno, że jego nie dotyczy żadne prawo, bo za każde milczenie może zapłacić. Ale tutaj jest w błędzie, gdyż prawa zawsze prędzej czy później wyjdzie na jaw.

Wiecie, zastanawiam się, gdyby przyszło mi żyć w świecie, w którym to publiczność miałaby decydować o losach oskarżonych, czy byłabym w stanie to znieść? Nie sądzę. Bo jak o losach czyjegoś bytu, mogą decydować miliony obcych osób? Jak można przesądzić czy ktoś jest winny czy nie, nie wszczynając żadnych dochodzeń, nie sprawdzając dowodów, tylko sugerując się czyimś słowem? To absurdalne.

Pomysł na fabułę książki ciekawy, wręcz niespotykany. Ale powieść ta, to nie tylko dochodzenie czy jest się winnym czy też nie. To przede wszystkim fascynująca opowieść o tym, ile my sami jesteśmy w stanie poświęcić w imię tego, co dla nas jest najważniejsze. Czy schowamy głowę w piasek, udając, że nic się nie dzieje, czy też stawimy czoła temu światu, próbując udowodnić prawdę? Jakie priorytety stawiamy sobie w swoim życiu na pierwszym miejscu? Czy lęk i strach przezwycięży walkę z uczciwością i prawdą? Czy sprawiedliwość zwycięży? Każdy z nas może zadać sobie to pytanie. Jaka będzie odpowiedź? To zależy od nas samych.

Cela 7 to książka po którą warto sięgnąć, gdyż wywołuje w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Ukazuje nam jakim prawem rządzi się pieniądz i sława, ale również pokazuje walkę o nowy wymiar sprawiedliwości. Ludźmi można bardzo łatwo manipulować, dlatego dziesięć razy zastanówmy się nad tym do czego próbują nas przekonać inni, bo nie zawsze okazuje się to słuszne. A zakończenie, to istna burza napięcia, które nie znika nawet po zamknięciu książki. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy.

www.czytaninka.blogspot.com

Wyobraźcie sobie, że trafiacie do więzienia na 7 dni. Podczas tych 7 dni ma się rozstrzygnąć czy jesteście winni czy też niewinni. Ale nie ma sędziego, ławy przysięgłych, żadnych procesów, nie macie możliwości bronienia się. Wasz los zależy tylko i wyłącznie od publiczności. To oni zdecydują czy zostaniecie straceni czy też nie. Czy chcielibyście, by taki system zaistniał u...