Urocza troszkę jak sensacja ale z happy end ukazuje moc zakochanej kobiety potrafiącej nawet zamrożoną skałę odmrozić :)

Urocza troszkę jak sensacja ale z happy end ukazuje moc zakochanej kobiety potrafiącej nawet zamrożoną skałę odmrozić :)

Jedna z nudniejszych powieści historycznych, akcji prawie wcale.
On ją chcę, ona go też ale .... tego ale było za dużo.
Cóż nie przypadła mi do gustu.

Jedna z nudniejszych powieści historycznych, akcji prawie wcale.
On ją chcę, ona go też ale .... tego ale było za dużo.
Cóż nie przypadła mi do gustu.

"Nie da się odkochać w Willu Reptonie." Miałam wrażenie, że to zdanie prześladuje mnie przez całą książkę, ale o dziwo oprócz lekkiej irytacji wzbudzało to także pewnego rodzaju czułość i rozbawienie. Książka może nie jest najwyższych lotów (umówmy się - w końcu to romans historyczny) i czasami mam wrażenie, że autorka zbyt skomplikowała fabułę, ale jest jedna rzecz, dzięki której tę powieść czyta się z lekkim uśmiechem na ustach. Chodzi mi o bohaterów - zarówno głównych jak i pobocznych (jedyne zastrzeżenia mam do czarnego charakteru - jest po prostu nudny). Zamiast dzielnego, pewnego arystokraty w roli głównej dostajemy odważnego botanika, którego w popłoch wprawiają awanse pięknej kobiety. W tej relacji to on jest bierny w przeciwieństwie do swojej ukochanej. W tej roli zostaje obsadzony prawdziwy wir kobiecości - śliczna, radosna, uparta i nie umie się gniewać. Zakochuje się w nim zanim go zobaczy, bo czytuje jego sprawozdania z dalekich wypraw. Zazwyczaj denerwuje mnie, gdy autor wplata coś takiego do fabuły, ale dałam tej książce szansę i nie żałuję. Po prostu taki obrót rzeczy pasuje do głównej bohaterki - nie jest ona kreowana (jak w innych przypadkach) na niesamowicie inteligentną niewiastę (co kłóci się trochę z inteligencją, nieprawdaż ?),ale na ciepłą, wesołą dziewczynę i jakoś to ze sobą gra. Jednocześnie nie odniosła wrażenia, żeby była mało rozgarnięta. Czytając tę książkę miałam wrażenie, że jest to część jakiejś serii, więc mam nadzieję, że wkrótce przetłumaczą na polski inne powieści tej autorki.

"Nie da się odkochać w Willu Reptonie." Miałam wrażenie, że to zdanie prześladuje mnie przez całą książkę, ale o dziwo oprócz lekkiej irytacji wzbudzało to także pewnego rodzaju czułość i rozbawienie. Książka może nie jest najwyższych lotów (umówmy się - w końcu to romans historyczny) i czasami mam wrażenie, że autorka zbyt skomplikowała fabułę, ale jest jedna rzecz, dzięki...

Do Londynu po kilkuletniej nieobecności wraca znany botanik i odkrywca, Will Repton. Egzotyka jego wypraw, tajemniczość i mrok skrywająca ostatnią podróż do Tybetu sprawia, że jego popularność tylko wzrasta. Każdy chce go poznać, każdy chce go spotkać, każdy chce z nim rozmawiać. Najbardziej jednak panna Charlotte Baker. Dziewczyna zrobi wszystko by zbliżyć się do swojego wyidealizowanego bohatera. Krąży, zabiega, manipuluje. On nie pozostaje obojętny na jej zabiegi. Zaczyna dostrzegać urok, czar i żywiołowość dziewczyny. Wie jednak, że nie może między nimi do niczego dojść. Splot okoliczności sprawia, że zmuszeni zostaną do zawarcia małżeństwa. Nie będzie to jednak upragniony ,,happy end" bo jego przeszłość skrywa straszny sekret a przyszłość obejmuje plany, w których nie ma miejsca dla żony.

,,Wyprawa po miłość" to debiut Susanne Lord. Autorka otwarła romans historyczny na zupełnie nowy typ bohaterów. Nadal to angielscy arystokraci ale także bohaterowie i odkrywcy. Ich świat jest niejednoznaczny, naznaczony nutą egzotyki, zabarwiony kolorytem dalekich lądów. Wszystko to sprawia, że zwyczajna opowieść o miłości nabiera nowych odcieni. Jest świeższa, bardziej dynamiczna, tajemnicza i zaskakująca. Zmusza bohaterów do zmierzenia się z problemami z przeszłości ale i określenia drogi na przyszłość.

To dopiero pierwszy tom cyklu o odkrywcach i podróżnikach ale już mocno mnie zainteresował. Przyjemna opowieść nakreślona na nowym tle i z nowymi postaciami. Wręcz kipi całą gamą emocji: śmiechem, wzruszeniem, wątpliwościami targającymi bohaterów, jest i strach oraz niepewność. Niby standard w tego typu powieściach ale dobrze oddane. Z pewnością będę wypatrywać kolejnych powieści tej autorki bo przyjemnie spędziłam z nią czas.

Do Londynu po kilkuletniej nieobecności wraca znany botanik i odkrywca, Will Repton. Egzotyka jego wypraw, tajemniczość i mrok skrywająca ostatnią podróż do Tybetu sprawia, że jego popularność tylko wzrasta. Każdy chce go poznać, każdy chce go spotkać, każdy chce z nim rozmawiać. Najbardziej jednak panna Charlotte Baker. Dziewczyna zrobi wszystko by zbliżyć się do swojego...

Przeczytałam "Wyprawę po miłość" i się trochę rozczarowałam.Autorka miała ciekawe pomysły,ale podała je w tak zniechęcającej formie,że głowa mała.Już sam początek książki mnie znużył.W ogóle tak do połowy książki miałam wrażenie,że to jakaś dalsza część czegoś,co u nas nie wyszło.Dużo tu odniesień do siostry Charlotte,która jako wdowa po jakimś lordzie czy kimś tam wyszła ponownie za mąż za mężczyznę stojącego od niej niżej towarzysko,przez co rodzina podupadła towarzysko.W dodatku pierwszego męża jej siostry i jej brata łączył romans,co wyszło na jaw i skończyło się rozprawą(bardzo to jest niejasno opisane,jakby czytelnik miał o wszystkim wiedzieć).Sam romans Charlotte i Willa też jest niewydarzony.Ona go sobie(jak sama mówi) wymarzyła,on w sumie żeni się z nią pod wpływem skandalu,porozumiewając się z nią wcześniej,że między nimi do niczego nie dojdzie,a po kilku miesiącach on wyjedzie za granicę...
Całe zachowanie Willa jest dziwne,w ogóle nie sprawia on wrażenia ,że pochodzi z "lepszej" sfery,nie potrafi rozmawiać z kobietami,gada takie głupoty,że sprawiają one jak najgorsze wrażenie,jakby koniecznie chciał obrazić swoją rozmówczynię.No i wiecznie ma przekonanie,że na nic dobrego nie zasługuje,wiecznie jojczy i narzeka.
Jest tez odpalony konkurent Charlotte,który mimo wszystko nie odpuszcza,choć bardziej ze względów ambicjonalnych niż uczuciowych.W sumie i on jest taki bardziej do doopy,takie coś jak ni przypiął ni wypiął...W sumie trudno go sklasyfikować jednoznacznie jako czarny charakter,taki trochę nie do końca jest określony...
Akcja nabiera trochę dynamiki w drugiej połowie książki,ale też tylko chwilowo,bo sam epilog jest jak dla mnie dość kiepski.Tak to wyglądało,jakby autorka nie miała dobrze sprecyzowanego pomysłu,co właściwie chce opowiedzieć i jak to zrobić.Brakuje tu spójności tak w fabule,jak i w zachowaniu bohaterów.Rozczarowałam się.

Przeczytałam "Wyprawę po miłość" i się trochę rozczarowałam.Autorka miała ciekawe pomysły,ale podała je w tak zniechęcającej formie,że głowa mała.Już sam początek książki mnie znużył.W ogóle tak do połowy książki miałam wrażenie,że to jakaś dalsza część czegoś,co u nas nie wyszło.Dużo tu odniesień do siostry Charlotte,która jako wdowa po jakimś lordzie czy kimś tam wyszła...

Ciekawy opis, ciekawa historia i ciekawi bohaterzy ale jednak czegoś tutaj zabrakło. Słowem klucz jest tutaj "spójność" której, niestety nie było.
Cóż, co tu więcej mówić? ta książka zdecydowanie miała potencjał ale została zniszczona przez chaotyczne dialogi, historie, opisy i przede wszystkim nieracjonalne zachowania bohaterów. Istna huśtawka nastrojów i to nie u czytelnika a u głównej pary, wszystko to powodowało, że zastanawiałam się czy aby na pewno czegoś nie przeoczyłam?
Niestety pozostał niedosyt po tej 'średniej' pozycji.

Ciekawy opis, ciekawa historia i ciekawi bohaterzy ale jednak czegoś tutaj zabrakło. Słowem klucz jest tutaj "spójność" której, niestety nie było.
Cóż, co tu więcej mówić? ta książka zdecydowanie miała potencjał ale została zniszczona przez chaotyczne dialogi, historie, opisy i przede wszystkim nieracjonalne zachowania bohaterów. Istna huśtawka nastrojów i to nie u...