Największym plusem przedostatniego tomu Superior Spider-Mana jest powrót Humberto Ramosa w roli rysownika (prace pozostałych artystów, zwłaszcza historia przedstawiona w "Annualu" czy momenty rozgrywające się w głowie Petera Parkera jakością i poziomem wykonania nie grzeszą) dlatego ocena jest nieco wyższa niż powinna. Naiwność i przerysowanie fabuły powala - Octopus w ciele Petera Parkera zabiera Symbionta Agentowi Venomowi, pokazuje kim on to nie jest i jak wspaniale sobie radzi jako Superior-Venom. Dziwi fakt, że sam Symbiont w ogóle nie stara się przejąć kontroli nad Octaviusem (pomijając naciągany do granic możliwości finał). Avengers nie wypadają lepiej, mają mnóstwo powodów, aby sprzątnąć fałszywego Pająka, a jedyne, co potrafią robić, to stać bezczynnie i słuchać marnej pyskówki. Rozdział, który pierwotnie był "Annualem" również nie powala, jest to typowe mordobicie, w którym nowy Spider-Man może zademonstrować swoją brutalność. Tymczasem niecne plany Zielonego Goblina zaczynają nabierać bardzo realnych kształtów, mam nadzieję, że ten wątek zostanie przyzwoicie rozwiązany w finałowym tomie (choć po czterech tomach "niewypałach" jest to bardzo ostrożna nadzieja, granicząca z przekonaniem, że jednak się nie uda).

Największym plusem przedostatniego tomu Superior Spider-Mana jest powrót Humberto Ramosa w roli rysownika (prace pozostałych artystów, zwłaszcza historia przedstawiona w "Annualu" czy momenty rozgrywające się w głowie Petera Parkera jakością i poziomem wykonania nie grzeszą) dlatego ocena jest nieco wyższa niż powinna. Naiwność i przerysowanie fabuły powala - Octopus w...