Lubicie secondhandy? Bo ja bardzo. Co prawda nie odwiedzam tych miejsc, gdzie towar na wagę zalega na górach szmat, ale raczej takie, gdzie odzież wyceniona wisi na wieszakach. Uwielbiam wyszukiwać perełki w postaci jedwabnych sukienek i bluzeczek, sweterków i płaszczy, których głównym składnikiem nie jest poliester, akryl itp., ale wełna, kaszmir i alpaca. Starannie wykończone dobrze skrojone ubrania, niejednokrotnie posiadające jeszcze metki których jedyną wada było to, że nie znalazły klientów, kiedy były jeszcze ostatnim krzykiem mody, albo ich nabywcy znudzili się nimi zbyt szybko a może zmienili swoje sylwetki. Będąc rozpieszczonym delikatnym dotykiem jedwabnej sukienki dość trudno robi mi się zakupy w sklepach popularnych sieciówek, gdzie króluje bylejakośc i tani surowiec.

Dlatego bardzo łatwo było mi się wczuć w pogodny klimat książki Isabel Wolff „Kolekcja”.
Phoebe Swift – główna postać książki pasjonuje się ubraniami z ubiegłych epok . Po ukończeniu studiów z historii mody i przepracowaniu dwunastu lat w branży odzieży vintage postanawia zacząć działalność na własny rachunek. Otwiera sklepik z odzieżą używaną pochodzącą najczęściej od wielkich projektantów mody sprzed dziesiątków lat. W sklepiku Village Vintage można odnaleźć suknie balowe i wizytowe, odzież dzienną i dodatki z lat 40-stych , 50-tych i 60-tych oraz starsze. Wszystkie są pieczołowicie przechowane i starannie przygotowane na spotkanie z tymi, którzy dadzą im nowe życie.

Phoebe nosi w sobie bolesną historię związaną z niedawną śmiercią swojej przyjaciółki Emmy. Czuje się odpowiedzialna za jej śmierć w tak wielkim stopniu, że kładzie to kres jej związkowi z narzeczonym Guyem. Dzięki prowadzonej działalności , która polega również na kupowaniu ubrań od osób prywatnych, poznaje uroczą staruszkę, która obdarza ją wielkim zaufaniem i dzieli się z nią swoją historią zawiedzionej przyjaźni, związanej z pewnym błękitnym płaszczykiem., który przechowuje od lat w szafie. Czy opowiedziane przez Therese losy jej dziecięcej przyjaźni z pewną żydowską dziewczynką, która w wyniku wojennej zawieruchy trafia do obozu koncentracyjnego pozwoli Phoebe zamknąć bolesny rozdział swojego życia i pozbyć się poczucia winy? Obie piękne opowieści o przyjaźni Phoebe i Emmy oraz Therese i Monique przeplatają się w książce, obie wydają się być na początku opowieściami o tragicznie zawiedzionych obietnicach złożonych najbliższej przyjaciółce. Czy tak jest istotnie, to już warto się przekonać sięgając do kart książki.
Sklepik jaki otwiera Phoebe jest jej nowym początkiem drogi zawodowej , a także jej życia osobistego. Dzięki uczestnictwu w aukcjach ekskluzywnej odzieży używanej, wyjazdom do Francji gdzie na miejscowych targach zakupuje kolejne perełki do swojej kolekcji ubrań ,a także dzięki wywiadom jakie udziela miejscowej gazecie poznaje mężczyzn, którzy gotowi są związać z nią swoje losy.
Jeden z nich-Miles jest mężczyzną w stylu vintage, niemal pięćdziesięciolatek obarczony niestety nastoletnią córką Roxy, stwarzającą ogromne problemy wychowawcze. Namiętność jaką początkowo wzbudza w Phoebe zostaje brutalnie zderzona z niechęcią jaką manifestuje Roxy wobec rywalki do serca swojego ojca. Ta niechęć przypieczętowana kradzieżą zabytkowego pierścionka, jaki Phoebe otrzymała w spadku po swojej babci, wobec całkowicie bezkrytycznej postawy Milesa stają się ostatecznym powodem zerwania.
Czy może raczej Dan- dziennikarz, współwłaściciel miejscowej gazety uwiedzie Phoebe swoją miłością do starych czarno- białych filmów? Czy Phoebe będąca estetką jest w stanie związać się mężczyzną- daltonistą, który bardzo nieudolnie dobiera swoją garderobę po względem kolorystycznym?
Zapraszam do lektury tej niezwykle ciepłej książki. Jest ona jednocześnie łatwa w czytaniu ale też ciekawa dzięki historiom ludzi, którzy odwiedzają sklepik Phoebe w różnych momentach swojego życia. Bardzo obrazowo opisano w niej wiele strojów, jakie znalazły się w galerii sklepiku, z uwzględnieniem wielu szczególików, co moim zdaniem dodało książce smaczku. Bardzo dobra lektura wciągająca i lekka.

Lubicie secondhandy? Bo ja bardzo. Co prawda nie odwiedzam tych miejsc, gdzie towar na wagę zalega na górach szmat, ale raczej takie, gdzie odzież wyceniona wisi na wieszakach. Uwielbiam wyszukiwać perełki w postaci jedwabnych sukienek i bluzeczek, sweterków i płaszczy, których głównym składnikiem nie jest poliester, akryl itp., ale wełna, kaszmir i alpaca. Starannie...