Książka z jednej strony bardzo mnie rozczarowała, ale z drugiej pozwoliła zrozumieć fenomen popularności autora: w jego książkach bohaterowie nie mają żadnych problemów z realizacją wskazań, otrzymują instrukcję i po prostu ją wykonują, a dzięki temu w czytelniku rozbudza się nierealną wizję "prostego" rozwoju. Pstryk i gotowe. W tej książce było to szczególnie widoczne, ponieważ w dużej mierze dotyczyła seksu. Co robi bohaterka? Otrzymuje instrukcję, żeby odkryć potęgę seksu (między innymi poprzez całkowite wykorzystanie 5 zmysłów), idzie do łóżka ze swoim chłopakiem i gotowe. Nic prostszego. Nie okazało się, że jej ciało jest pospinane i ma różne blokady, nie okazało się, że coś w niej boi się tak intensywnych doznań i niszczącej ego bliskości, nie okazało się, że jej chłopak jest nieco młody na obcowanie z w pełni dojrzałą kobietą bez chęci ucieczki ze strachu, nie okazało się, że seks bywa naprawdę ciężką pracą. Ale skoro to wszystko nie miało miejsca i okazało się takie proste, to czemu bohaterka wcześniej tego nie osiągnęła? Przecież instrukcja była tak ogólna, że nie mogła wnieść nic wartościowego w jej rozwój doświadczenia. Ale to tylko moje czepianie się o niekonsekwencję i zakłamywanie tego, jak zazwyczaj wygląda praca rozwojowa.

Książka z jednej strony bardzo mnie rozczarowała, ale z drugiej pozwoliła zrozumieć fenomen popularności autora: w jego książkach bohaterowie nie mają żadnych problemów z realizacją wskazań, otrzymują instrukcję i po prostu ją wykonują, a dzięki temu w czytelniku rozbudza się nierealną wizję "prostego" rozwoju. Pstryk i gotowe. W tej książce było to szczególnie widoczne,...