„Córka Stalina” to biografia Swietłany, córki potężnego wodza Związku Radzieckiego. Człowieka, który ma na sumieniu dużo więcej ofiar niż Hitler. W wieku sześciu lat Swietłana straciła matkę, która popełniła samobójstwo. W zasadzie wychowywała ją niania. To z nią dziewczyna była najbardziej emocjonalnie związana. Ojciec był dla niej kochanym "papoczką", a ona jego "małą gospodynią". Jako dziecko nie zdawała sobie sprawy, że ma on na rękach krew milionów ludzi. Czy uświadomiła sobie to w momencie, gdy jej ukochany, Aleksjej Kapler został skazany na dziesięć lat Gułagu? Najprawdopodobniej. Niemal każdego dnia do Swietłany docierały wiadomości o aresztowaniach przyjaciół, sąsiadów, a nawet członków rodziny.
Córka Stalina całe życie pragnęła miłości i akceptacji. Trzykrotnie wychodziła za mąż. Były to małżeństwa krótkie i nieudane. Mieszkając w Związku Radzieckim była tak jak wszyscy Rosjanie całkowicie podporządkowana panującemu tam reżimowi. Będąc dojrzałą kobietą pokochała z wzajemnością Hindusa. Jednak władza radziecka nie wydała im pozwolenia na ślub. Dopiero po śmierci ukochanego pozwolono jej wyjechać do jego rodzinnego kraju, aby rozsypać prochy. Korzystając z tego, że znalazła się poza granicami Związku Radzieckiego Swietłana podjęła spontaniczną decyzję. W wieku czterdziestu jeden lat , dokładnie 6.03.1967 roku wkroczyła do ambasady amerykańskiej w New Delhi prosząc o azyl. Pragnęła uciec od przeszłości, aby żyć w wolnym świecie. Decydując się na emigrację wiele ryzykowała. Przede wszystkim uświadomiła sobie, że może już nigdy nie zobaczyć ani córki, ani syna.
W Ameryce wydała swoje wspomnienia pt. ”Dwadzieścia listów do przyjaciela”. Dzięki temu stała się osobą bogatą. Znaczną część pieniędzy ze sprzedaży książki przeznaczyła na cele charytatywne. Niestety nie umiała gospodarować pieniędzmi. Nie przywiązywała też do nich większej wagi. Z natury łatwowierna i naiwna wkrótce została niemal bez grosza. Po raz kolejny wyszła za mąż. W wieku czterdziestu pięciu lat urodziła córkę, Olgę. To małżeństwo tak jak i poprzednie nie trwało długo. Swietłana została matką samotnie wychowującą dziecko. Do tego prawie bez pieniędzy. Żyła skromnie. Nie marzyła o luksusach.
Umiała się dzielić. Najbardziej brakowało jej miłości, której wciąż poszukiwała. Tęskniła za dziećmi pozostawionymi w Moskwie. Nie miała z nimi kontaktu przez piętnaście lat. Olga była jej jedynym sensem życia na obczyźnie. Cokolwiek robiła, na cokolwiek się decydowała to z myślą o najmłodszej córce. W udzielanych wywiadach szczerze mówiła, że ojciec tyran zmarnował jej życie. Będąc dorosłą kobietą uświadomiła sobie, że matka za jego przyczyną popełniła samobójstwo, tym samym pozbawiając ją siebie. Nigdy nie tłumaczyła okrutnych decyzji ojca. Stanowczo twierdziła, że to on jest winien śmierci milionów ludzi.
Wciąż się przeprowadzała. Nie mogła znaleźć sobie miejsca na ziemi. Z książki wyłania się portret bardzo nieszczęśliwej kobiety na której całe życie spoczywało piętno ojca tyrana.

"Jesteś córką Stalina. Jesteś więc martwa za życia. Twoje życie dobiegło już końca. Nie żyjesz własnym życiem ani żadnym innym. Istniejesz tylko jako dodatek do pewnego nazwiska."
/Swietłana Alliłujewa/

„Córka Stalina” Rosemary Sullivan to nie tylko portret Swietłany. To także kawał krwawej historii. WARTO PRZECZYTAĆ! GORĄCO POLECAM!

„Córka Stalina” to biografia Swietłany, córki potężnego wodza Związku Radzieckiego. Człowieka, który ma na sumieniu dużo więcej ofiar niż Hitler. W wieku sześciu lat Swietłana straciła matkę, która popełniła samobójstwo. W zasadzie wychowywała ją niania. To z nią dziewczyna była najbardziej emocjonalnie związana. Ojciec był dla niej kochanym "papoczką", a ona jego...