Dbałość o detale, niesamowicie dopracowanie świata, będącego swoistą paralelą ziemskiego średniowiecza, wzbogaconego o elementy z pogranicza science-fiction i fantasy a co za tym idzie, masą nawiązań do ważkich wydarzeń historycznych, czy naszych odkryć naukowych (ze wskazaniem na swoistą odmianę teorii doboru naturalnego) - tym, niewątpliwie "Lato Helikonii" ujmuje i zachwyca.

W świat ów wprowadził autor doskonale nakreślone, niejednowymiarowe postaci, których losy krzyżują się często w zaskakujących okolicznościach. W ogóle, sieć związków między bohaterami jest misternie utkana a dozowanie podawanych przez autora ich przypadków często prowadzi do nieoczekiwanych wydarzeń i zwrotów akcji.

Niestety, przy tym wszystkim kuleje dynamika narracji i dość smutny fakt, że pod kątem fabularnym "Lato Helikonii" wypada raczej średnio interesująco. Poza tym przeskakiwanie od jednego bohatera do drugiego, bywa diablo irytujące, zwłaszcza kiedy nowy fragment wprowadza elementy kompletnie bez związku z - braku innych określeń, nazwijmy to - osią fabuły.

Cykl nadal ma swój specyficzny klimat, ale naprawdę nie zaszkodziłoby nadać opowieści nieco lepiej przyswajalnego rytmu i trochę bardziej interesującej historii.

Dbałość o detale, niesamowicie dopracowanie świata, będącego swoistą paralelą ziemskiego średniowiecza, wzbogaconego o elementy z pogranicza science-fiction i fantasy a co za tym idzie, masą nawiązań do ważkich wydarzeń historycznych, czy naszych odkryć naukowych (ze wskazaniem na swoistą odmianę teorii doboru naturalnego) - tym, niewątpliwie "Lato Helikonii" ujmuje i...