Ostatnio cały czas poznaję nowych autorów i jestem bardzo mile zaskoczona, że w większości są to polscy pisarze:) Na trop Alka Rogozińskiego trafiłam dzięki Pani Magdalenie Witkiewicz, która z tego co pamiętam polecała idealne książki na wakacje na portalu lubimyczytac.pl! Informacja z okładki głosi, że to pierwsza część serii komedii kryminalnych. Czy to komedia kryminalna? Zdecydowanie tak. Proza lekka, łatwa, choć ewidentnie widać, że Pan Autor lubi bawić się słowem. Książka jest bowiem przesycona gierkami słownymi. Jest w niej także duży ładunek humoru i uśmiechu.


Róża Krull to autorka powieści kryminalnych. Poznajemy ją w momencie, gdy zajmujący się PR-em jej książek Pepe przekazuje jej wiadomość, że oto zapisał ją na zjazd literatów, gdzie mają wręczyć jej nagrodę. Róża jest totalnie niezadowolona z tego pomysłu, okazuje się, że nie przepada za koleżankami po piórze. Pisarka jednak jedzie na ów zlot, a odbywa się on w starym dworku, urządzonym na styl dawnego pałacyku, z wielkim łożem z baldachimem, meblami zdobionymi motywami liści i girland, pięknymi, bogatymi tkaninami. Dworek jest otoczony zewsząd drzewami i bagnami. A do najbliższego sklepu jest kilka ładnych kilometrów. Podczas uroczystej kolacji dochodzi do tragicznej w skutkach sytuacji - otóż jedna z zaproszonych pisarek zostaje otruta - ktoś wsypał jej cyjanek potasu do wina! I tak zaczyna się śledztwo, które z jednej strony prowadzi komisarz Darski, a z drugiej Róża, której pomagają w tym Pepe, trzy blogerki: Ruda, Ania i Wiola, Betty (ukochana komisarza, ale o tym nikt nie wie) oraz zaprzyjaźniony boy hotelowy Kuba. Szybko po tym zdarzeniu zostaje zamordowana kolejna pisarka - aksamitnym szalem. A już za nią jeden z kelnerów, który przypadkowo pojawił się na linii strzału. We wszystkich trzech przypadkach elementem wspólnym jest czarna róża, którą zabójca pozostawia na miejscu zbrodni.


Wszystkich bohaterów od razu lubimy. Każdy ma z nich swoje konkretne i charakterystyczne cechy, przez co są bardziej wyraziści, ale to przerysowanie nie przeszkadza, a wręcz powiedziałabym, że dodaje im uroku. Róża jest postrzelona, na głowie ma ciągle panujący nieład, po jednym jej wyjeździe za granicę rozeszła się plotka, że bardzo szybko opróżnia hotelowy barek i podrywa nieletnich młodzieńców. Ona sama dementuje owe pogłoski, z różnym niestety skutkiem. Pepe jest zafascynowany gotowaniem i nawet otrzymuje telefon z propozycją pracy u samej Magdy Gessler! Betty i Darski to para, która ciągle prowadzi między sobą gierki słowne nasycone podtekstem seksualnym, ale czytając dialogi między nimi czuje się, że darzą się dużym uczuciem.


Bardzo cieszę się, że miałam przyjemność przeczytania tej książki. To bardzo przyjemnie spędzony czas pozwalający odpocząć i zrelaksować się. Na pewno chcę poznać dalsze przygody Róży Krull i spotkać się z nią i jej przyjaciółmi jeszcze raz. A jeśli ktoś szuka komedii kryminalnej, ma tutaj ją jak w banku!

Ostatnio cały czas poznaję nowych autorów i jestem bardzo mile zaskoczona, że w większości są to polscy pisarze:) Na trop Alka Rogozińskiego trafiłam dzięki Pani Magdalenie Witkiewicz, która z tego co pamiętam polecała idealne książki na wakacje na portalu lubimyczytac.pl! Informacja z okładki głosi, że to pierwsza część serii komedii kryminalnych. Czy to komedia...