Na początku był film, który oglądnęłam mając może dziewięć lat, a który wzruszył mnie mimo młodego wieku, odtąd wracałam do niego już chyba z cztery, pięć razy. I choć wolę najpierw przeczytać książkę, a dopiero później oglądnąć film to bynajmniej ta różnica nie przeszkodziła mi - po wielu poszukiwaniach - w przeczytaniu książki.

"Biały Oleander" opowiada historię Astrid, którą na początku książki, poznajemy jako dwunastoletnią dziewczynkę, nieśmiałą, uczepioną sukienki swojej matki, Ingrid. Kiedy jej rodzicielka dokonuje morderstwa na swoim kochanku i zostaje skazana na dożywocie, mała Astrid zaczyna podróż w nieznane jej dotąd samodzielne życie, pełne tajemnic, rozkoszy, ale także wielu rozczarowań i niebezpieczeństw.

Akcja w pełni rozwinęła się w momencie, kiedy Astrid trafia do swojego piewszego, zastępczego domu, gdzie poznaje Starr, "zagorzałą" chrześcijankę- alkoholiczkę oraz Raya, starszego, ale atrakcyjnego mężczyznę, który odegrał w życiu - wtedy czternastoletniej -Astrid znaczącą rolę. Odtąd autorka wprowadza coraz to nowe zdarzenia, nowych ludzi, ale ile bólu i cierpienia przez to, musi przejść główna bohaterka.

W książce występują liczni bohaterowie, każdy z nich jest inny, ale żaden idealny, każdy z nich ma własną, trudną przeszłość, o której chce zapomnieć. Główna bohaterka, Astrid to osoba niezwykle odważna, podziwiam ją za jej siłę, która pomogła jej przejść przez piekło, jakie ją spotkało. Choć na początku tak wrażliwa i delikatna umiała wyjść na prostą i zaznać w życiu szczęścia, choć cierpienia jakiego musiała doznać nie sposób opisać. Nie jest to na pewno osoba bez wad, ponieważ popełniała błędy, robiła rzeczy, które nigdy nie spotkałyby się z aprobatą społeczeństwa, ale kto mógł ją poprowadzić, pokazać co jest dobre, a co złe? Tułaczka, którą prowadziła, była opakowana w liczne przeciwności losu, ale dzięki każdemu z nich Astrid dojrzała i z każdego wyniosła coć dobrego. Osoba, która najbardziej wpłynęła na życie głównej bohaterki to na pewno jej własna matka, piękna, ale trująca jak tytułowy oleander. Pragnąca zemsty za odrzucenie, otruła swego kochanka, nie powstrzymała ją nawet miłość do córki i świadomość, że jej czyn może być dla nich obu zgubny. Każdy z bohaterów wniósł coś do życia Astrid, jakąś cząstkę siebie, zarówno Rena - jedna z jej zastępczych matek - , jak i Davey, mały chłopiec, znający się na płazach i konstelacji gwiazd.

Jestem zachwycona piórem pani Fitch i całokształtem jej powieści. "Biały Oleander" to piękna, ale i trudna opowieść o toksycznej miłości, samotności, która tak naprawdę nigdy nas nie opuszcza, ale dająca nadzieję, że mimo przeciwności losu, można zaznać szczęścia. Polecam, jest to książka, która każdemu na długo pozostanie w pamięci.

Na początku był film, który oglądnęłam mając może dziewięć lat, a który wzruszył mnie mimo młodego wieku, odtąd wracałam do niego już chyba z cztery, pięć razy. I choć wolę najpierw przeczytać książkę, a dopiero później oglądnąć film to bynajmniej ta różnica nie przeszkodziła mi - po wielu poszukiwaniach - w przeczytaniu książki.

"Biały Oleander" opowiada historię Astrid,...