Jest w tej pięknie wydanej, choć objętością niewielkiej, książce jakiś pierwotny wdzięk, jakby odnalazł się ton ulubionych bajek z dzieciństwa. Opowieść o przyjaźni między marudną smoczycą a dziesięcioletnią, rezolutną Winnie, wciąga od początku i nie puszcza. Smok siedzący w norze (bynajmniej nie jaskini), jak nie przymierzając hobbit, w dodatku chętnie jadający kruche ciasteczka do herbaty, to odlot sam w sobie. Ale przychodzi jednak czas, gdy ten smok rozwija skrzydła... Wbrew pozorom pomysł z poradnikiem dla smoków, jak hodować ludzi, to tylko taki ozdobnik, w formie porad na początku każdego rozdziału. Oczywiście smoczyca miewała swoich ludzi, ale i oni ją mieli, a Winnie chyba bardziej ma smoczycę Drake, niż odwrotnie.
Ale to w końcu nie jest istotne, bowiem ta niewielka powieść w istocie jest przypowieścią o przyjaźni, odpowiedzialności, o zaufaniu. Nie ma jednak żadnego przynudzania - akcja jest wartka, bohaterki nie unikają niebezpieczeństw, a jednocześnie mamy wiele scen spokojnych, jak w "Ani z Zielonego Wzgórza". Książka bardziej dla dziewcząt, ale jeszcze bardziej dla wszystkich miłośników urzekających, ciepłych opowieści.

Jest w tej pięknie wydanej, choć objętością niewielkiej, książce jakiś pierwotny wdzięk, jakby odnalazł się ton ulubionych bajek z dzieciństwa. Opowieść o przyjaźni między marudną smoczycą a dziesięcioletnią, rezolutną Winnie, wciąga od początku i nie puszcza. Smok siedzący w norze (bynajmniej nie jaskini), jak nie przymierzając hobbit, w dodatku chętnie jadający kruche...