Jest to dość prosta opowieść o dziesięciolatce i smoczycy, które poznają się po śmierci bliskiej im osoby. Początkowo nie ma tu obopólnego entuzjazmu, ale potem poznają się coraz lepiej. Poza tym wpadają we wspólne kłopoty, z których mogą wyjść tylko razem.
Książka jest o tyle ciekawa, że opowiada historię z perspektywy smoczycy, która traktuje ludzi trochę jak swoje zwierzątka domowe.
Na niższą ocenę wpłynęło to, że na początku styl narracji wydawał mi się dziwny (można się jednak w miarę przyzwyczaić). No i to, że pod koniec brakuje mi wyjaśnień i jakiegoś rozwinięcia. Jest takie "pyk i koniec".

Jest to dość prosta opowieść o dziesięciolatce i smoczycy, które poznają się po śmierci bliskiej im osoby. Początkowo nie ma tu obopólnego entuzjazmu, ale potem poznają się coraz lepiej. Poza tym wpadają we wspólne kłopoty, z których mogą wyjść tylko razem.
Książka jest o tyle ciekawa, że opowiada historię z perspektywy smoczycy, która traktuje ludzi trochę jak swoje...

Na pierwszych stronach poznajemy pannę Drake, smoczycę która cierpi po stracie człowieka którego wychowywała, czyli ciotki głównej bohaterki. Winnie, jest ciekawską i momentami nieznośną dziewczynką, nie rozumie pojęcia przestrzeni osobistej, ani dobrego wychowania. Jednak w dalszej części książki, oczywiście przechodzi przemianę. W czasie przygód z panną Drake dziewczynka powoli zaczyna nabierać pokory i staje się bardziej spokojnym i wychowanym dzieckiem. Jest też wspomniany wątek dość trudnej przeszłości młodej Winnie, strata ojca, częste zmiany zamieszkania, brak stałości. Wydaje mi się jednak, że mimo to, że jest to książka dla dzieci wątek został potraktowany po macoszemu i żałuję , że nie został rozwinięty i nie miał większego wpływu na bohaterkę.

Ciekawa książka dla dzieci, jednak coś mi w niej nie przypasowało. Książce brakuje takiej puenty i dla dzieci i dla dorosłych. Mimo to dobrze i szybko się czyta.

Na pierwszych stronach poznajemy pannę Drake, smoczycę która cierpi po stracie człowieka którego wychowywała, czyli ciotki głównej bohaterki. Winnie, jest ciekawską i momentami nieznośną dziewczynką, nie rozumie pojęcia przestrzeni osobistej, ani dobrego wychowania. Jednak w dalszej części książki, oczywiście przechodzi przemianę. W czasie przygód z panną Drake dziewczynka...

Mamy mnóstwo poradników : jak zrozumieć, wychować, nauczyć, oduczyć psa lub kota. Tym razem para Autorów przedstawia nam pierwszą część poradnika pisanego przez smoka, pannę Drake, o tym, jak zająć się swoim pupilem - człowiekiem.
Smoczyca właśnie straciła kochaną pupilkę, Kudłatą, przez ludzi zwana Amelią. Niestety życie smoczych pupili jest bardzo krótkie w porównaniu z życiem smoka. Panna Drake jest w gorzkim nastroju, kiedy w wejściu do jej domu staje niechciany, niesforny intruz: 10—letnia Winnie, cioteczna wnuczka Amelii.
Smoczyca chce się jej tylko pozbyć, ale Winnie nie daje za wygraną.
Z czasem te dwie tak różne osobowości odnajdują między sobą więcej podobieństw, niż wydaje się na pierwszy rzut oka, i zaczynają szanować wzajemne różnice.
Książka zwróciła moja uwagę nie tylko dowcipnym tytułem, ale i wspaniałą okładką.
Dla kogo jest ta książka? Dla Dzieci? Dla dorosłych? Język jest bardzo prosty, lekki i żartobliwy. Przesłanie?... Przyjaźń, strata.

Zdziwiona jestem, że tak mało mówi się o tej książce, jej wydanie u nas (Wyd. IUVI, 2016) przeszło cichutko, a na polski przetłumaczono tylko dwie czesci.

Mamy mnóstwo poradników : jak zrozumieć, wychować, nauczyć, oduczyć psa lub kota. Tym razem para Autorów przedstawia nam pierwszą część poradnika pisanego przez smoka, pannę Drake, o tym, jak zająć się swoim pupilem - człowiekiem.
Smoczyca właśnie straciła kochaną pupilkę, Kudłatą, przez ludzi zwana Amelią. Niestety życie smoczych pupili jest bardzo krótkie w porównaniu z...

Oto dwa poradniki dla smoków
autorstwa Laurence Yep i Joanne Ryder.

Jest też trzeci poradnik, ale nie po polsku i w Polsce niedostępny
(info znalazłam na portalu goodreads.com).

Jeśli chcecie je sprezentować znajomemu smokowi,
to uprzedźcie, by jednak nie traktował ich jako poradniki.
Zresztą sam się zorientuje, że z poradnictwem nie ma to nic wspólnego ;-)

Tom 1. ma ok. 200 stron i nosi podtytuł "Żywienie i wychowanie ludzi",
ale niewiele tu jest o żywieniu, zwłaszcza ludzi ;-p
Tom 2. ma 400 stron i podtytuł "Co zrobić, by twój człowiek zmądrzał"
i też mija się z tematem ;-p


Mojej córce obywa tomy się podobały, zwłaszcza drugi.
Ja uważam, że tom pierwszy jest przydługim wstępem do rewelacyjnego tomu drugiego!

Bohaterami są smoczyca zwana panną Drake oraz dziewczynka Winnie.
Każda z nich uważa, że to ta druga jest jej podopieczną.

Panna Drake ma duuużo lat, skłonności do zrzędzenia i niezwykłe umiejętności.
Winnie jest półsierotą, przyzwyczajoną do biedy i przeprowadzek,
ale i żywiołową, odważną dziewczynką.
Dodajmy do tego trochę magii, ciut niebezpieczeństwa, czarny charakter i szkolne niesnaski
i oto mamy spis zawartości książek.

Tom pierwszy wydał mi się trochę powierzchowny, ale córka go chwaliła.
Obydwie zgadzamy się, że tom drugi bije pierwszy na głowę!
Drugi tom wciąga od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do końca.
Więcej zdradzić nie mogę ;-p


https://bajdocja.blogspot.com/2020/06/poradniki-dla-smokow.html

Oto dwa poradniki dla smoków
autorstwa Laurence Yep i Joanne Ryder.

Jest też trzeci poradnik, ale nie po polsku i w Polsce niedostępny
(info znalazłam na portalu goodreads.com).

Jeśli chcecie je sprezentować znajomemu smokowi,
to uprzedźcie, by jednak nie traktował ich jako poradniki.
Zresztą sam się zorientuje, że z poradnictwem nie ma to nic wspólnego ;-)

Tom 1. ma...

Jak zobaczyłem tytuł, to stwierdziłem, że muszę ją mieć. Książeczka całkiem pocieszna, chociaż w paru momentach miałem wątpliwości czy na pewno adresowana do dzieci

Jak zobaczyłem tytuł, to stwierdziłem, że muszę ją mieć. Książeczka całkiem pocieszna, chociaż w paru momentach miałem wątpliwości czy na pewno adresowana do dzieci

Im bliżej końca szkoły, tym paradoksalnie coraz bardziej mam ochotę uciekać w dzieciństwo. Szczególnie widać to po wyborze lektur, jakiego dokonuję w ostatnim czasie. Na ich liście częściej gości literatura dziecięca, przede wszystkim dobra, interesująca i pouczająca literatura dziecięca. Największą popularnością w tym gatunku cieszy się chyba ponadczasowy wątek przyjaźni.

Całość na: http://suomianne.blogspot.com/2017/03/poradnik-dla-smokow-zywienie-i.html

Im bliżej końca szkoły, tym paradoksalnie coraz bardziej mam ochotę uciekać w dzieciństwo. Szczególnie widać to po wyborze lektur, jakiego dokonuję w ostatnim czasie. Na ich liście częściej gości literatura dziecięca, przede wszystkim dobra, interesująca i pouczająca literatura dziecięca. Największą popularnością w tym gatunku cieszy się chyba ponadczasowy wątek...

Powieść utrzymana jest w tonie raczej żartobliwym, choć nie brak tu momentów zmuszających do zadumy i refleksji.
Akcja jest bardzo dynamiczna. Cały czas coś się dzieje.
Ściślej rzecz ujmując, sprawa toczy się tu o oswojenie nowego pupila. Zgoda! Nic w tym nadzwyczajnego, może ktoś powiedzieć. ...gdy jednak w grę wchodzi oswojenie człowieka przez smoka...hmm, to już co innego:) Celowo podkreśliłam wcześniej słowo "oswajać". To dlatego, aby wtrącić swoją małą dygresję:) Otóż zaraz, tekst skojarzył mi się analogicznie z Małym Księciem i oswajaniem lisa. Pamiętacie? Generalnie skojarzeń z innymi książkami można wyłuskać tu więcej, ale na razie wróćmy do naszego tematu.
Uwagę w niniejszej powieści zwracają z pewnością rozdziały. Każdy opatrzony jest pewną "smoczą" radą, mądrością, mottem. Na koniec ( mam nadzieję, że nie zapomnę:)) przytoczę te wskazówki, ponieważ uważam, że doskonale nadają się do tego, aby je przenieść na nasz rzeczywisty współczesny grunt i relacje międzyludzkie.
Narracja powieści jest pierwszoosobową - z perspektywy Panny Drake. Poza tym nie mamy tu swoistego podziału na świat ludzi i świat smoków. Wobec tego, nie ma konkretnej inicjacji w relacje ze smokami. Wszystko jest naturalne i jakby "od zawsze".

Powieść utrzymana jest w tonie raczej żartobliwym, choć nie brak tu momentów zmuszających do zadumy i refleksji.
Akcja jest bardzo dynamiczna. Cały czas coś się dzieje.
Ściślej rzecz ujmując, sprawa toczy się tu o oswojenie nowego pupila. Zgoda! Nic w tym nadzwyczajnego, może ktoś powiedzieć. ...gdy jednak w grę wchodzi oswojenie człowieka przez smoka...hmm, to już co...

Smoki darzę szczególnym uczuciem, stało się to za sprawą mojej drugiej połówki, która wprowadziła mnie do tego świata. Zatem nic dziwnego, że nie mogłam się powstrzymać przed sięgnięciem po "Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi".

W tym świecie, który zdaje się istnieć jednocześnie z naszym, fantastyczne stworzenia na swoich pupili wybierają ludzi. Majestatyczna smoczyca Panna Drake od wielu, wielu lat żyje w tajemnicy u boku jednego rodu, co jakiś czas wybierając jedną osobę na swojego podopiecznego.

"Jeśli cenisz swój spokój i zdrowie psychiczne,
nie spiesz się i wybierz mądrze swojego pupila"

Po śmierci Kudłatej panna Drake przechodzi żałobę, która jest naturalną sprawą po śmierci ukochanego pupila. Niestety jej spokój szybko zostaje zmącony przez małą, pyskatą dziewczynkę - Winnie, która o smoczycy dowiedziała się od swojej ciotki - Kudłatej. Dziewczynka z impetem wkroczyła w życie smoczycy sądząc, że ta zostanie jej zwierzątkiem. Obie są niezwykle uparte i każda chce postawić na swoim korzystając z różnych sposobów.

W czasie tych wszystkich uroczych perypetii dzieje się coś czego nikt, nawet utalentowana smoczyca nie przeczuła. Na ulice San Francisco trafiają magiczne szkicelungi, które niepowstrzymane mogą nieźle namieszać. Żeby je powstrzymać smoczyca i Winnie muszą połączyć siły.

Książka już od pierwszej strony zapowiada się na poruszającą i pouczającą historię. Czyta się ją z uśmiechem na ustach, chociaż był też moment, w którym ciężko zwalczyć wzruszenie. Jest to nie tylko zabawna opowieść o przekomarzaniu się smoka z upartą dziewczynką, ale pewnego rodzaju droga do pogodzenia się ze śmiercią bliskich osób oraz zawiązanie potężnej przyjaźni.

Świat wykreowany przez Laurence Yep i Joanne Ryder bazuje na magii, która istnieje na równi z naszym światem, ale pozostaje ukryta. Autorzy wyszli poza standardowe magiczne schematy i wprowadzili do tej historii wiele świeżych pomysłów na przedstawienie magicznej społeczności. Całość zachwyca swoją prostotą a jednocześnie unikatowością, dopełnieniem tego wszystkiego są przyjemne grafiki i intrygujące tytuły rozdziałów.

Przede wszystkim pozycja ta skierowana jest do młodszych czytelników, ale na mnie wywołała ogromnie pozytywne wrażenie. To bardzo ładna książka i z przyjemnością obdaruje nią kogoś, ponieważ jestem pewna , że jest w stanie zaszczepić w czytającym dobro, spokój i moc pozytywnych emocji.

http://www.recenzjum.pl/2016/12/poradnik-dla-smokow-zywienie-i.html

Smoki darzę szczególnym uczuciem, stało się to za sprawą mojej drugiej połówki, która wprowadziła mnie do tego świata. Zatem nic dziwnego, że nie mogłam się powstrzymać przed sięgnięciem po "Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi".

W tym świecie, który zdaje się istnieć jednocześnie z naszym, fantastyczne stworzenia na swoich pupili wybierają ludzi....

Lubię książki dla dzieci. Przeważnie mogę w nich znaleźć wiele elementów fantastycznych, które nie są straszne, ale i tak rozbudzają niesamowicie wyobraźnię.

"Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi" był krótką, ale ciekawą lekturą. Smoczyca - panna Drake - była bardziej ludzka niż smocza, a Winnie dziewczynką, którą można polubić natychmiast.

Plusem książki, poza historią, są rysunki. Czarno-białe, przepiękne, które zachwycają i sprawiają, iż każdą stronę czyta się jeszcze przyjemniej.

Historia... Tytuł sugeruje, iż ludzie są pupilami smoków. Jednak w treści możemy zauważyć, iż każde z tych gatunków ma swoją tezę na ten temat. Smoczyca, która przeżyła o wiele więcej lat niż Winnie, na pewno może przekazać więcej wiedzy małej dziewczynce niż Winnie. Jednak tak naprawdę, fabuła idealnie pokazuje, iż wszyscy możemy się od siebie uczyć, czasem młodszy wiekiem może nauczyć starszego, jak i na pewno dużo możemy nauczyć się od starszych od siebie. Każdy z nas ma ogromną wartość, niezależnie od tego, skąd pochodzi i jak żył. Za tą lekcję warto przeczytać "Poradnik dla smoków."

Każdy rozdział zaczyna się od lekcji na temat wychowania pupili. Jak w prawdziwym poradniku. Lekcje te, choć skierowane dla smoków, możemy odnieść i do ludzi oraz ich pupili. Bowiem, czy radę:

Zawsze upewnij się, że twój pupil wie, kto tu rządzi.

nie można odnieść do naszych pupili? Bo u mnie na przykład, czasem ciężko stwierdzić, czy rządzę ja czy mój psiak... ;)

Książka ta jest też o wyborach, które dokonujemy w życiu. O tym, jakie trudne mogą być oraz jak wielki wpływ mogą mieć. Każda decyzja, którą musimy podjąć, może mieć ogromny wpływ na naszą przyszłość. Czasem nie zdajemy sobie z tego sprawy. A czasem zrobimy coś nieświadomie, ale i tak podnosimy wówczas wysoką cenę.

Ale najważniejsza w powieści jest przyjaźń, miłość. Winnie oraz panna Drake straciły ważne dla nich osoby. Książka w pewny sposób pokazuje jak niektórzy poradzą sobie ze stratą. Lecz ważniejsze jest, iż książka pokazuje, jak ważna w życiu jest mocna więź z kimś. Potrzebujemy choćby jednego przyjaciela. Kogoś, na kogo możemy liczyć. Kogoś, komu możemy zaufać. Kogoś, kogo możemy kochać.

Ogromnie spodobało mi się, iż historię poznajemy z punktu widzenia smoka. Główną bohaterką jest smoczyca, panna Drake. Ona opisuje wydarzenia. Winnie poznajemy taką, jaką widzi ją panna Drake. I choć na początku Winnie nie przypadła do gusty smoczycy, to i tak jej opis sprawił, iż dziewczynkę polubiło się od razu.

Smoczyca ta nie jest wielkim, strasznym potworem. Raczej jest to stworzenie, które myśli, podejmuje decyzje, ma cechy charakteru, którą ją określają. Jest stworzeniem, która możemy (jeśli chcemy) polubić.

Książeczka ta jest przyjemną lekturą, która wciąga od pierwszych stron. Uczy, bawi, sprawia, iż świat jest piękniejszy, w pewien sposób staje się magiczny. Wszystko jest w nim możliwe. Ale równocześnie pokazuje jak ważna jest odpowiedzialność, jak trudne są niektóre decyzje oraz jak bardzo potrzebujemy kogoś, komu możemy zaufać, kogoś, z kim się zaprzyjaźnimy.

Polecam, nie tylko dzieciom, choć im przede wszystkim. :)

Lubię książki dla dzieci. Przeważnie mogę w nich znaleźć wiele elementów fantastycznych, które nie są straszne, ale i tak rozbudzają niesamowicie wyobraźnię.

"Poradnik dla smoków. Żywienie i wychowanie ludzi" był krótką, ale ciekawą lekturą. Smoczyca - panna Drake - była bardziej ludzka niż smocza, a Winnie dziewczynką, którą można polubić natychmiast.

Plusem książki,...

Ludzie to wyjątkowo niesforny gatunek. Każde stworzenie o tym wie. Jednak Panna Drake ma sposób na swoich oswojonych. Bo najważniejsza jest dyscyplina. Oswojony powinien wiedzieć, kto tutaj rządzi. Sprawdziło się to w przypadku Kudłatej (dla innych ludzi znanej pod imieniem Amelia),jednak wychowanie Winnie staje się dość sporym wyzwaniem dla mądrej smoczycy. Ta wygadana i ciągle wpychająca nos w nie swoje sprawy dziewczynka nie stosuje się do żadnych zasad. Co więcej, twierdzi, że Panna Drake była własnością Kudłatej! Czyż to nie jest oburzające? Smoczyca stara się pokazać Winnie, jak jest naprawdę, jednak przynosi to więcej problemów, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać. Dodatkowo Winnie przez przypadek wypuszcza na ulice magiczne istoty, które w porę nieschwytane mogą zachwiać równowagę w magicznej rzeczywistości.

Laurence Yep oraz Joanne Ryder stworzyli ciekawą, niebanalną i pełną zabawnych sytuacji historię, skierowaną głównie do młodszych czytelników, choć jestem pewna, że starsi miłośnicy baśniowych opowieści znajdą tutaj także coś dla siebie. Przy Poradniku dla smoków nie sposób się nudzić! Mała Winnie cały czas serwuje zarówno nam, jaki i Pannie Darke jakieś niespodzianki. A smoczyca nie pozostaje jej dłużna. Podniebne loty wśród chmur, zakupy w magicznym sklepie, zaczarowany dziennik czy łzy zamieniające się w perły - to i wiele więcej znajdziecie w tej książce.

Watro zwrócić uwagę na sposób narracji. Całość przedstawiona jest z punktu widzenia dorosłego smoka - Panny Drake. Jest to niezwykle ciekawy i udany zabieg. Rzadko kiedy zdarza się, by narratorem nie był człowiek, a nigdy nie spotkałam się z historią opowiadaną przez smoka. Panna Drake to wyjątkowa postać, która ma swoje własne przekonania i ideały. Historia przez nią opowiadana jest więc oryginalna i zaskakująca. Nie ma tu miejsca na banały. Smoki myślą w inny sposób niż ludzie, choć mają z nami także wiele wspólnych cech - w Poradniku dla smoków jest to wyjątkowo dobrze pokazane.

Główne bohaterki także zostały ciekawie nakreślone. Panna Drake i Winnie to duet idealny, choć na początku można mieć co do tego pewne wątpliwości. Smoczyca jest postacią spokojną i wybredną, nieprzepadającą za niespodziankami. Za to Winnie to pełna energii, odważna i niespotykanie ciekawska dziewczynka, która lubi mieć nad wszystkim kontrolę. Początkowo ich osobowości gryzą się, jednak już po jakimś czasie pomiędzy obiema bohaterkami wiąże się nić sympatii, która z czasem coraz bardziej się zacieśnia.

Mam nadzieję, że Poradnik dla smoków to pierwsza, ale nie ostatnia książka tego duetu pisarskiego. Laurence Yep oraz Joanne Rydner spisali się doskonale. Ich powieść jest ciekawą i wartościową opowieścią, którą z czystym sercem można oddać w ręce najmłodszych!

Ludzie to wyjątkowo niesforny gatunek. Każde stworzenie o tym wie. Jednak Panna Drake ma sposób na swoich oswojonych. Bo najważniejsza jest dyscyplina. Oswojony powinien wiedzieć, kto tutaj rządzi. Sprawdziło się to w przypadku Kudłatej (dla innych ludzi znanej pod imieniem Amelia),jednak wychowanie Winnie staje się dość sporym wyzwaniem dla mądrej smoczycy. Ta wygadana i...