Japonia widziana oczami człowieka z Europy. Jakże inna od wszystkiego, co mniej lub bardziej znane i oswojone. Autorka bardzo przystępnie i z dużą dozą humoru oraz autoironii opowiada o Kraju kwitnącej wiśni, obalając przy okazji niektóre spośród mitów krążących na temat Japonii i jej mieszkańców. Dzięki lekturze książki zyskałam pewność, że Japonia to może dobre miejsce do zwiedzania i przyjrzenia się kulturze innych ludzi, ale nie do osiedlenia się i życia. Moja europejska, a szczególnie polska, mentalność nie zniosłaby tego:)
Piękna i ciekawa relacja z podróży, którą świetnie i szybko się czyta, a która mimo wszystko skłania do refleksji oraz zadumy nad sobą i swoim życiem. Powiem więcej, ja dzięki tej opowieści dostrzegłam, jak wiele we własnym życiu mam powodów do radości!
Edit: I jeszcze jedna ważna rzecz - nie jest to typowy dziennik z podróży ani poradnik dla podróżujących po Japonii w ścisłym tego słowa znaczeniu. Lektura relacji autorki z tej i innych podróży po wielu zakątkach świata wskazuje, iż podróże stanowią dla niej nie tylko okazję do poznania ciekawych miejsc i ludzi, ale jednocześnie - a może przede wszystkim - stwarzają możliwość dokonania podróży w głąb siebie i osobistego rozwoju duchowego. Jeśli spojrzymy na "Blondynkę w Japonii" z tej perspektywy, nie będziemy zawiedzeni. Ja w każdym razie nie byłam.

Japonia widziana oczami człowieka z Europy. Jakże inna od wszystkiego, co mniej lub bardziej znane i oswojone. Autorka bardzo przystępnie i z dużą dozą humoru oraz autoironii opowiada o Kraju kwitnącej wiśni, obalając przy okazji niektóre spośród mitów krążących na temat Japonii i jej mieszkańców. Dzięki lekturze książki zyskałam pewność, że Japonia to może dobre miejsce do...