Życie wydaje się być najlepszą inspiracją dla fabularnych opowieści. Takie założenie przyświeca autorowi niewielkiego zbioru opowiadań noszącego tytuł Sklep z pamiątkami. Witold Danilczuk-Danilewicz prezentuje czytelnikowi cztery opowiadania, które są pamiątkami pamięci. W prozatorskich migawkach wspomnień odnajdziemy zarówno dziecięce retrospekcje wojennych doświadczeń jak i humorystyczne anegdoty z okresu PRl-u. Wyjątkowe miejsce zajmują opowieści o wielkiej pasji autora – żeglowaniu.



Najciekawszym utworem w zbiorze „Sklep z pamiątkami” jest „Jeden rok z życia dziecka”, w którym narrator z odmętów pamięci wyławia dziecięce wspomnienia okresu wojny. Dla kilkuletniego chłopca wojna była czymś abstrakcyjnym, niepojętym, pełnym dziwnych zdarzeń, tajemnic, negatywnych uczuć i doświadczeń. Ojciec głównego bohatera należał do AK i brał udział w Powstaniu Warszawskim. Okres ten wypełniały obrazy przestrzeni piwnicy, w której ukrywała się rodzina chłopca. Kiedy powstanie upadło zostali oni wysiedleni, wygnani z rodzinnego domu i wywiezieni do obozu w Pruszkowie. Epizod ten wypełniła choroba bohatera, obrazy wszechobecnego robactwa, brudu i ścisku ludzkich ciał. Kolejnym etapem tułaczki była podróż do Żarnowa, gdzie chłopiec wraz z matką i siostrą zamieszkali w skromnej wiejskiej chałupce. O przeżyciu decydowała matczyna zaradność. W pamięci bohatera utkwiła historia wycięcia drzewa na opał przez mamę i ciocię Wikcię. Za nielegalną wycinkę groziła kara śmierci, nic więc dziwnego, że było to niebezpieczne i wywarło tak ogromne wrażenie na dziecku. Kiedy matka postanowiła wrócić do Warszawy zastała same zgliszcza zamiast domu, zachowała się tylko część piwnicy. Wraz z dziećmi jednak zdecydowała się powrócić do zniszczonego domostwa, a czas ten okazał się równie ciężki, naznaczony głodem i ubóstwem. Ojciec, z którym bohaterowie zostali rozdzieleni jeszcze w Pruszkowie powrócił po kilku latach z bagażem obozowych doświadczeń. „Jeden rok z życia dziecka” to próba uporządkowania losów rodziny, dziecięcych wspomnień. Opowiadanie to przypomina mikrobiografię autora, który oczami kilkuletniego chłopca odtwarza okres wojennej zawieruchy.



Utwór „Pierwszy człowiek w kosmosie, czyli podręczny poradnik pijaka” to opowiadanie o zabawnych perypetiach Zdenka Kinola, który z racji swojej sympatii do trunków stał się sensacją warszawskiej restauracji. Dwa pozostałe utwory „Dziesięć w skali Beauforta” oraz „Jonasz” traktują o przygodach autora związanych z żeglowaniem. Opisują one dość niebezpieczne zdarzenia, z którymi może się zetknąć miłośnik morskich podróży. Niestety jako laik w kwestiach żeglugi słabo orientuję się w fachowym słownictwie, którym operuje autor, opisując dane czynności, nazwy, oprzyrządowanie znajdujące się na pokładzie statku. Pisarz mógł tym kwestiom poświęcić więcej uwagi, opisując w sposób bardziej obrazowy i poruszający wyobraźnię, przyrządy, mechanizmy czy przestrzeń statku. Żeglarskie anegdoty prowadzą do konkluzji, że woda to kapryśny żywioł i trzeba mieć wiele szczęścia i umiejętności aby wyjść zwycięsko z opresji.



Forma opowiadań w „Sklepie z pamiątkami” przypomina album z fotografiami, i chociaż w zbiorze mogłoby się znaleźć o wiele więcej prozatorskich „pamiątek”, to trzeba przyznać, że autor zręcznie porusza się w konstrukcjach fabularnych. Opowiadanie o wojennych losach rodziny może swobodnie posłużyć za kanwę obszernej powieści, gdyby autor pokusił się o szczegółowe rozwinięcie wątków poszczególnych postaci. Pozostałe utwory prezentują charakterystycznych bohaterów – jak to w przypadku Zdenka Kinola czy tytułowego Jonasza, czyli Ryśka, który „ściągał na siebie nieszczęścia niczym piorunochron gromy” (s. 97). Humorystyczne historie przeplatane są chwilami grozy na pokładzie statku. Opisywane rejsy to kopalnia niesamowitych wspomnień, anegdot i adrenaliny, którą jest w stanie zrozumieć tylko miłośnik żeglowania i morskich podróży.
Dziękuję portalowi SZTUKATER za egzemplarz książki.Tam też pierwotnie ukazała się recenzja https://sztukater.pl/ksiazki/item/20411.html?highlight=WyJza2xlcCIsInoiLCJwYW1pXHUwMTA1dGthbWkiLCJza2xlcCB6Iiwic2tsZXAgeiBwYW1pYXRrYW1pIiwieiBwYW1pYXRrYW1pIl0=

Życie wydaje się być najlepszą inspiracją dla fabularnych opowieści. Takie założenie przyświeca autorowi niewielkiego zbioru opowiadań noszącego tytuł Sklep z pamiątkami. Witold Danilczuk-Danilewicz prezentuje czytelnikowi cztery opowiadania, które są pamiątkami pamięci. W prozatorskich migawkach wspomnień odnajdziemy zarówno dziecięce retrospekcje wojennych doświadczeń jak...

Autor książki pan Witold Danilczuk – Danilewicz, opisał cztery opowiadania, które sięgają lat wojennych i wczesno - powojennych.
Pierwsze opowiadanie „Jeden rok z życia dziecka”, to historia samego autora i jego rodziny w czasie Powstania Warszawskiego, kiedy to Niemcy wysiedlali ludność Warszawy.
Pamięć pięcioletniego dziecka sięga ostatnich lat okupacji, a wiele zdarzeń autor zna z opowieści swoich rodziców i z pamiętnika swojego ojca.
Zachowało się również wiele dokumentów z tego okresu i fotografii rodzinnych.
Wielką pasją pisarza oprócz lotnictwa było żeglarstwo. I tutaj autor opisał dwie historie: „Dziesięć w skali Beauforta” i „Jonasz”, ale skupię się na czwartym opowiadaniu tj. „Pierwszy człowiek w kosmosie” czyli podręczny poradnik pijaka.
Autor opisuje Zdenka z Bielan, którego znali wszyscy, ponieważ był cieciem w kamienicy na rogu ulic Marymonckiej i Podczaszyńskiego.
Notoryczny alkoholik z czerwnofioletowym nochalem zyskał ksywę „Kinol”.
Był stałym bywalcem lokalu gastronomicznego Kosmos.

Otóż pewnego razu Kinol podłapał „sponsora”, czyli gościa mocno wstawionego, który jeszcze „śmierdział„ groszem. Gdy już Kinol był tak spity, że nie wiedział o świecie, położył się w barze na parapecie, a ów bar zamknięto nie zauważywszy Kinola, który spał sobie smacznie.
Rano ludzie jadący tramwajem zauważyli, że w oknie baru pojawił się napis „Pierwszy człowiek w kosmosie”. To było po tym jak w radiu ogłosili, że Gagarin jako pierwszy wyleciał w Kosmos.

Zachęcam do czytania tych opowiadań, bowiem poprzez te krótkie cztery historie można zauważyć zamiłowanie autora do książek i pasję poznawania świata.

Autor książki pan Witold Danilczuk – Danilewicz, opisał cztery opowiadania, które sięgają lat wojennych i wczesno - powojennych.
Pierwsze opowiadanie „Jeden rok z życia dziecka”, to historia samego autora i jego rodziny w czasie Powstania Warszawskiego, kiedy to Niemcy wysiedlali ludność Warszawy.
Pamięć pięcioletniego dziecka sięga ostatnich lat okupacji, a wiele zdarzeń...

Ciekawa, ale nie porywająca. Przeczytana za szybko....

Ciekawa, ale nie porywająca. Przeczytana za szybko....