Rzadko się zdarza, by kolejne części powieści były lepsze od pierwszej, ale tym razem tak właśnie było - przeczytałam "Pokonanych" ze znacznie większym zainteresowaniem niż "Czas zamknięty".

Stało się tak zapewne dlatego, że fabuła wzbudziła we mnie więcej emocji. Bohaterowie, których znamy z pierwszego tomu, wychodzą z wojny okaleczeni psychicznie i fizycznie. Znacznie gorzej goją się jednak rany na duszy, czemu nie sprzyja powojenna komunistyczna rzeczywistość.
Jedni są od początku rozczarowani pozorną wolnością Polski, inni przeżywają dramat dopiero po latach, gdy odkrywają, że dali się omamić propagandowym hasłom, stając się zakładnikami swoich życiowych i ideologicznych wyborów.

"Pokonani" to bardzo przejmująca powieść, pełna wielkich emocji, które udzielają się czytelnikowi.
Zawsze ogromne wrażenie robiły na mnie losy ludzi, którzy przeżyli wojnę, a zaraz po niej stawali się ofiarami nowego reżimu, tym bardziej tragicznymi, że prześladowanymi przez rodaków.
W książce Hanny Cygler jest kilka takich postaci i chociaż są one wytworem wyobraźni autorki, doskonale i przekonująco odzwierciedlają prawdziwe doświadczenia zarówno akowców, powracających z Zachodu żołnierzy, jak i skuszonych obietnicami nowego ustroju młodych, naiwnych ludzi, ślepo wierzących w hasła, które nigdy nie zostały zrealizowane.

Bardzo przeżyłam burzliwe losy głównego bohatera i jego kolejnych partnerek. Ogromne wrażenie zrobiło na mnie też zakończenie - wzruszające, zaskakujące, takie, na które trudno się zgodzić... Poruszające są również fragmenty, w których postacie wracają wspomnieniami do czasów wojny oraz rozmowy, podczas których wyjaśnione zostają pewne otoczona tajemnicą wątki z pierwszej części.

Polecam wszystkim, którzy lubią niebanalne i nieprzewidywalne historie z wielką historią w tle i z trudnymi wyborami na pierwszym planie.

Rzadko się zdarza, by kolejne części powieści były lepsze od pierwszej, ale tym razem tak właśnie było - przeczytałam "Pokonanych" ze znacznie większym zainteresowaniem niż "Czas zamknięty".

Stało się tak zapewne dlatego, że fabuła wzbudziła we mnie więcej emocji. Bohaterowie, których znamy z pierwszego tomu, wychodzą z wojny okaleczeni psychicznie i fizycznie. Znacznie...