Bella uratowała Edwarda. Cullenowie wrócili. Teraz mogłaby nastąpić sielanka, ale nie nastąpi bo okazuje się, że w pobliskim Seatlle grasuje armia nowonarodzonych wampirów. Bellę oprócz niebezpieczeństwa z ich strony, nękają też miłosne dylematy. Musi wybrać: Edward, inteligentny, szarmancki, którego kocha, ale który ją porzucił czy Jacob, impulsywny, zabawny, którego traktuje jak brata, ale który był przy niej w trudnych chwilach. Główna bohaterka wybiera... Moim zdaniem za szybko wybaczyła Edwardowi jeszcze w Księżycu w nowiu, mogła przed powrotem do pełni łask poddać go kilku "testom". Edward zaś za swoje wcześniejsze zachowanie powinien ją codziennie z kwiatami przepraszać na kolanach.
Cullenowie stawiają czoła armii młodych wampirów, pojawiają się też Volturi, którzy prowadzą z naszą ulubioną rodziną podwójną grę.
Prawie kopciuszek i nasz młody dżentelmen prowadzą pertraktacje - Edward oświadcza się jednak Bella Swan wcale nie przyjmuje tego z radością. Nie mogę tego zrozumieć niby kocha Edwarda, chce z nim spędzić wieczność, ale jego oświadczyny raczej jej nie cieszą, stawia nawet pewne intrygujące warunki. Można odnieść wrażenie, że jej celem było zostać wampirem. Wygląda nawet jakby na pewnym puncie miała obsesję...
Szkoda że tak mało tu postaci Esme i Carlisle, myślę że gdyby były to bardziej znaczące postacie, cały cykl by na tym zyskał

Bella uratowała Edwarda. Cullenowie wrócili. Teraz mogłaby nastąpić sielanka, ale nie nastąpi bo okazuje się, że w pobliskim Seatlle grasuje armia nowonarodzonych wampirów. Bellę oprócz niebezpieczeństwa z ich strony, nękają też miłosne dylematy. Musi wybrać: Edward, inteligentny, szarmancki, którego kocha, ale który ją porzucił czy Jacob, impulsywny, zabawny, którego...