Odnoszę wrażenie, że ta powieść jest trochę słabsza od poprzednich z cyklu o Emilu Żądło.
Powieść zaczyna się podczas wojny w Gdańsku, gdy wysoki rangą esesman, zakopuje w piwnicy pewien posążek z myślą, że po wojnie po niego wróci.

Współcześnie jest ciekawa zagadka kryminalna dotycząca morderstwa starego człowieka, opętanego obsesją na temat zaginionego miasta dawno temu gdzieś w amazońskiej puszczy .
Potem kolejne morderstwo sąsiada zamordowanego i zaginiecie bezdomnego, który może coś na temat zabójstw wiedzieć.
Do śledztwa jak zwykle na prośbę przyjaciela Zebry dołącza Żądło i Marta. Do ślubu niestety nie doszło, wręcz przeciwnie....już ze sobą nie mieszkają.
Wspólna praca znowu ich do siebie zbliża, znowu za sobą tęsknią, znowu chcą być razem. Nawet kot Bolero ciągle za nim tęskni i wypatruje go z okna.
Śledztwo trochę kuleje, bo nie mają żadnych poszlak, brak motywu, brak podejrzanych.Wreszcie Żądło wpada na trop i od tej chwili akcja nabiera rozmachu.
Jak dla mnie trochę za wolna akcja, za dużo wątku obyczajowego dotyczącego spraw prywatnych i uczuciowych Emila i Marty a za mało policyjnego śledztwa.
Ale i tak czytałam z zainteresowaniem, bo autorka prócz wątku sensacyjnego dużo miejsca poświęca właśnie historycznej wyprawie naukowej do puszczy amazońskiej z początku XX wieku w poszukiwaniu tajemniczego miasta Inków.

Odnoszę wrażenie, że ta powieść jest trochę słabsza od poprzednich z cyklu o Emilu Żądło.
Powieść zaczyna się podczas wojny w Gdańsku, gdy wysoki rangą esesman, zakopuje w piwnicy pewien posążek z myślą, że po wojnie po niego wróci.

Współcześnie jest ciekawa zagadka kryminalna dotycząca morderstwa starego człowieka, opętanego obsesją na temat zaginionego miasta dawno temu...