Jeśli chodzi o formę, jestem zawiedziony. Jakość nagrania kiepska. Redakcja zerowa. Głos lektora jakoś znosiłem, ale lepszy byłby profesjonalny lektor. Jeden z rozdziałów sprawiał wrażenie, jakby został nagrany na dyktafonie w domu lektora. Słychać poprawki (powtórzone "źle" przeczytane wyrazy, albo zdania, albo głos lektora: "jeszcze raz"). Błędy wymowy (już o tym pisałem). Corps jako "korps", half-truck jako "haLftrak", mieszanie skrótów ang. i pol. (np. CIA po ang., ale MI6 po polsku), udało mu się podać dwie błędne wymowy (Rangarok oraz Ragnerok), niemieckie nazwy też słabo. A perełką jest "ładunek kulminacyjny". :D Po doświadczeniach z profesjonalnym nagrywaniem wersji lektorskich nie puściłbym w świat takiej popeliny.

Jeśli chodzi o treść, jestem zawiedziony podwójnie. Wołoszański miał super elementy układanki, z których mógł ułożyć coś dla mnie bardzo interesującego (biorąc pod uwagę ostatnio interesujące mnie tematy). II wojna, poszukiwania skarbów, katarzy i Montsegur, OdeSSa, Wolfsschanze, pamiętniki więźnia obozu koncentracyjnego, przerzucanie zbrodniarzy hitlerowskich z Niemiec w świat. A wyszło średnio słabo. Po prostu Wołoszański literatem nie jest i formy powieściowe mu nie idą. Moim zdaniem powinien trzymać się historii, a nie pseudohistoryjek. Budowa postaci kuleje, akcja średnio, fabuła raczej deux ex machina, prowadzenie dwóch linii czasowych ('44 i 2001 rok) też nie pomogło, niedokończone wątki (choć tu rozumiem, że to miało sugerować, że sprawa jest bardzo tajemnicza i wciąż nie rozwiązana). Żal przyznać słabą ocenę, ale "Twierdza szyfrów" podobała mi się bardziej.

Jeśli chodzi o formę, jestem zawiedziony. Jakość nagrania kiepska. Redakcja zerowa. Głos lektora jakoś znosiłem, ale lepszy byłby profesjonalny lektor. Jeden z rozdziałów sprawiał wrażenie, jakby został nagrany na dyktafonie w domu lektora. Słychać poprawki (powtórzone "źle" przeczytane wyrazy, albo zdania, albo głos lektora: "jeszcze raz"). Błędy wymowy (już o tym...