Stado owiec próbuje rozwiązać zagadkę smierci swojego właściciela, który został znaleziony na łące, przebity szpadlem. Pomysł na powieść ciekawy i niewątpliwie oryginalny. Z wykonaniem jednak bywa różnie. Z jednej strony oglądanie perypetii i próba przedstawienia ich spostrzegania świata jest nawet ciekawa. Bohaterowie niewątpliwie budzą sympatię, a ich punkt widzenia na ludzkie życie jest ciekawy./ Prowadzone śledztwo wydaje się być początkowo intrygujące, szybko jednak zaczyna się robić nużące i ciągnąć się niemiłosiernie. Niby to coś się dzieje, a czytelnik dowiaduje się wraz z owcami historii Georga (pasterza naszego uroczego stadka), jednak mimo to akcja tak naprawdę nie posuwa się do przodu, a sam osobiście sięgałem po książkę tylko po to żeby ją skończyć jak już zacząłem. Mniej więcej w połowie książki, wraz z pojawieniem się nowego bohatera sytuacja zaczyna się zmieniać. Coś zaczyna się dziać, a książkę czyta się ciekawiej. Jeżeli ktoś więc zaczął czytać Sprawiedliwość Owiec i zaczyna się nudzić to mimo wszystko polecam doczytać do tej ciekawszej połowy. Zakończenie książki z jednej strony jest zaskakujące, z drugiej trochę rozczarowujące. Pomimo zakończenia akcji detektywistycznej, widać ze pisarka chciała sobie zostawić otwarte drzwi do kontynuacji.
Ogólnie rzecz biorąc książka jest całkiem niezła, ale bez rewelacji. Gdyby nie nudna pierwsza połowa być może byłaby ocena o dwie gwiazdki większa.

Stado owiec próbuje rozwiązać zagadkę smierci swojego właściciela, który został znaleziony na łące, przebity szpadlem. Pomysł na powieść ciekawy i niewątpliwie oryginalny. Z wykonaniem jednak bywa różnie. Z jednej strony oglądanie perypetii i próba przedstawienia ich spostrzegania świata jest nawet ciekawa. Bohaterowie niewątpliwie budzą sympatię, a ich punkt widzenia na...