Okładka książki bardzo mi się spodobała. Subtelna i tajemnicza dziewczyna, której usta zasłania tak jakby lodowa ważka, która przy okazji jak się później okazuje ma niemałe znaczenie dla bohaterki. O książce już gdzieś wcześniej słyszałam. Nie potrafię sobie przypomnieć jednak gdzie. Nie miała ona przychylnych opinii. Mogłabym nawet rzec, że były one bardzo, ale to bardzo nieprzychylne. Co właśnie mnie zaciekawiło i zachęciło między innymi do sięgnięcia po tę pozycję. Chciałam sprawdzić, czy rzeczywiście jest ona tak niefajna...

Książka jest z tych psychologicznych, czasami nawet sama mówiłam, że psychicznych.

Opowiada o młodej i zagubionej dziewczynie,którą jest nie kto inny jak sama autorka. Nie potrafiąca odnaleźć się w swoim świecie. Jak się okazuje nasza bohaterka stała się sławna po napisaniu i wydaniu pewnego dzieła literackiego. I jak się czytelnik po jakimś czasie przekonuje to właśnie wtedy zmienia się jej życie. Dziewczyna jest związana z niejakim Tomasem. Mężczyzną starszym już i dojrzałym. Kocha go całym sercem i jest mu niesamowicie oddana. Jednak sielanka nie trwa długo, gdyż wydaje jej się, że mężczyzna jej życia ją zdradza. Nie ma żadnych dowodów tylko jej wybujała wyobraźnia podpowiada jej różne głupoty. Jak się okazuje sama dąży do zniszczenia swojego związku jak i samozagłady. Autorka zaprasza nas do swojego urojonego i obłąkanego świata. Dlaczego obłąkanego? Bo kto normalny widzi umarłych i wróżki? Kto dostrzega w ważkach kochankę swojego mężczyzny i zaczyna obsesyjnie go sprawdzać? No właśnie. Można dojść do wniosku, że jest paranoiczką i ma stany lękowe. Melissa pokazuje nam jak przeżywa to co ją spotkało. Pokazuje, że nie miała łatwego dzieciństwa, a i dorosłość, jeżeli tak można to nazwać, też nie jest kolorowa. Jeszcze jedno co mnie poraziło... Autorka seks opisała przedmiotowo... Niby w tej książce taka wielka i głęboka miłość. Więc dlaczego nie ma tej namiętności i tego uczucia podczas uprawiania miłości? Hmm no może dlatego, że to nie jest uprawianie miłości tylko zwykła czynność wg. Melissy tak jak dajmy na to pranie czy prasowanie. Ot cała rzecz. Zero większych i głębszych uczuć.


Jak dla mnie książka czasami niezrozumiała, chaotyczna, bez jakiejkolwiek fabuły i większego sensu. Książja jest cienka, posiada 150 stron. Obawiam się, że więcej moja psychika by nie zniosła. W książce widnieje wiele porównań, czasami tak... dziwnych, że aż mi się śmiać chciało. "Zapach Twojego oddechu" to książka nie dla mnie. Więc czy się zgadzam z tymi nieprzychylnymi opiniami, z którymi się wcześniej zapoznałam? TAK.

Moja ocena 2/6 za ładną okładkę.

Okładka książki bardzo mi się spodobała. Subtelna i tajemnicza dziewczyna, której usta zasłania tak jakby lodowa ważka, która przy okazji jak się później okazuje ma niemałe znaczenie dla bohaterki. O książce już gdzieś wcześniej słyszałam. Nie potrafię sobie przypomnieć jednak gdzie. Nie miała ona przychylnych opinii. Mogłabym nawet rzec, że były one bardzo, ale to bardzo...