Zbiór pięciu esejów dotyczących spektakularnych, do dziś niewyjaśnionych tajemnic historii powszechnej. I – moim zdaniem – czym bliżej współczesności tym ciekawiej. Każdy rozdział zaczyna się od opisu wydarzenia historycznego, później zaś autor przedstawia czytelnikowi jego przyczyny, przypuszczalny przebieg oraz skutki.

Mamy tu rozdział dotyczący Alkibiadesa, w którym tak właściwie nie wiadomo, o co chodzi(tym razem wyjątkowo nie o pieniądze, lecz o władzę), hipotezę, że Brutus zabił biologicznego ojca, opowieść o skarbach i klątwie templariuszy, ciekawe opowiadanie o losach Marii Stuart oraz sprawę naszyjnika, w kradzież którego podobno zamieszana była Maria Antonina. Ten ostatni rozdział ewidentnie najciekawszy, napisany najbardziej dynamicznie, ratuje całość.

Rozdziały są krótkie, interesujące, ale w jakiś sposób nużące. Trzeba się bardzo pilnować, by podczas lektury uwaga nie odleciała gdzieś hen precz;). Co drażni? Kokietowanie czytelnika wyluzowanym stylem, przypominającym zjadliwe ploteczki u cioci na imieninach. I ciągłe dygresje z zapowiedziami, że „jeszcze do tego wrócimy”…

Całość czyta się nieźle, ale bez większego zaangażowania. Może dlatego, iż czytelnik wie, że otrzyma tylko hipotezy, a nie autentyczne rozwiązania? A może to po prostu nie był czas na tę książkę…

Zbiór pięciu esejów dotyczących spektakularnych, do dziś niewyjaśnionych tajemnic historii powszechnej. I – moim zdaniem – czym bliżej współczesności tym ciekawiej. Każdy rozdział zaczyna się od opisu wydarzenia historycznego, później zaś autor przedstawia czytelnikowi jego przyczyny, przypuszczalny przebieg oraz skutki.

Mamy tu rozdział dotyczący Alkibiadesa, w którym...