"Tymczasem" to historia Monique, która pozornie nie ma powodów do narzekania (pracuje jako osobista stylistka), ale tak naprawdę jej życie składa się ze złudzeń. Doskonale wszyscy to znamy - z zewnątrz czyjaś egzystencja jawi się niczym bajka, ale gdy tylko przyjrzymy się jej bliżej, okazuje się, że to tylko gra pozorów. Sam początek opowiadanej przez Izę Sowę historii jest lekko naciągany (bohaterce odłączają prąd, postanawia więc spontanicznie wybrać się do Krakowa), ale można na to przymknąć oko, bo cała reszta fabuły jest świetna, dobrze opisana i zatrważająco znajoma. Bo kto z nas nie ma swojego "tymczasu", który zmienia się w sytuację trwającą latami? Kto z nas nie przekonał się, jak długo trwa czasami "tymczasem"?

Jest w tej książce wiele niepokoju i beznadziei, braku perspektyw i poczucia straconych szans. Narracja Izy Sowy jest zawsze neurotyczna, taka, że podczas czytania wyczuwa się lekkie nerwowe napięcie. Jednak w "Tymczasem" (co mnie zaskoczyło!) jest też odrobina optymizmu, a bohaterka nie pogrąża się w bagienku, tylko postanawia coś w swoim życiu zmienić.

Wiele się w tej powieści dzieje, czyta się szybko i refleksyjnie, bo nie sposób nie odnieść całej tej historii do własnych doświadczeń, przemyśleń i realiów współczesnego świata. W dobie łudząco do siebie podobnych, napisanych bez polotu powieści o miłosnych i erotycznych podbojach, ta książka naprawdę się wyróżnia. Polecam!

"Tymczasem" to historia Monique, która pozornie nie ma powodów do narzekania (pracuje jako osobista stylistka), ale tak naprawdę jej życie składa się ze złudzeń. Doskonale wszyscy to znamy - z zewnątrz czyjaś egzystencja jawi się niczym bajka, ale gdy tylko przyjrzymy się jej bliżej, okazuje się, że to tylko gra pozorów. Sam początek opowiadanej przez Izę Sowę historii jest...