Moje pierwsze spotkanie z siostrą Pelagią brawurowo rozpoczęte od tomu ostatniego! Nie ten wolumen mi się do torby wziął. Nie zaistniały jednak żadne poważniejsze konsekwencje, fabuła jest historią samodzielną.

Pomysł wplątywania w afery kryminalne rudowłosej mniszki jest bardzo ciekawy, a sam cykl zasadnie wydzielony - jest zdecydowanie różny od przygód bladego, chmurnego detektywa Fandorina. Pelagia to interesująca postać: jest mniszką, a jak wiadomo ideał mniszki jest pokorny, wycofany, uległy, nie mówi za dużo i siedzi w klasztorze zarabiając pilnie na życie wieczne modlitwami i mrówczą, nudną pracą. Tymczasem Pelagia, chociaż chciałaby być mniszką idealną, lub kimś na kształt, ma żywy i inteligentny umysł i "nie umie potrafić" siedzieć w cieniu, kiedy w okolicy zaistnieje jakieś zagadkowe morderstwo z bogactwem statystów i rekwizytów. Dlatego opowieść o Pelagii to bynajmniej nie siedzenie w klasztornej celi i wyszywanie na tamborku, ale podróże po bardzo nieraz egzotycznych krainach - z Pelagią podróżującą zarówno w habicie, jak i w świeckim przebraniu, pokonującą wrogów ostrą jak brzytwa szablą dedukcji.

Historii przydają głębi i bardzo ją ubarwiają przemyślenia Pelagii i jej, można powiedzieć, wewnętrzne życie duchowe. Akunin dużo miejsca poświęca samorozwojowi swoich bohaterów. O ile detektyw Fandorin podąża przede wszystkim ścieżką mądrości starożytnego Wschodu aby stać się doskonalszą wersją samego siebie, o tyle Pelagia inspiruje się, co nie zaskakujące, filozofią chrześcijańską. To ciekawa odmiana i ukłon w stronę europejskiej kultury.

Czyta się dość dobrze, chociaż wątek kryminalny wydał mi się na początku dość skomplikowany, a styl zdaje się ciut bardziej wymagający niż u innych akuninów. Z tego względu nie jest to idealna lektura wakacyjna (z tych, co to wygładzają korę mózgową). W historii nie brakuje elementów fantastycznych i kontrowersyjnych rozwiązań.

Moje pierwsze spotkanie z siostrą Pelagią brawurowo rozpoczęte od tomu ostatniego! Nie ten wolumen mi się do torby wziął. Nie zaistniały jednak żadne poważniejsze konsekwencje, fabuła jest historią samodzielną.

Pomysł wplątywania w afery kryminalne rudowłosej mniszki jest bardzo ciekawy, a sam cykl zasadnie wydzielony - jest zdecydowanie różny od przygód bladego, chmurnego...