Kamienie elfów Shannary to już drugi tom cyklu napisanego przez Terry'ego Brooks'a. Książka jest z pewnością dla fanów fantastyki, ale takiej, która nie jest banalna, bo na pierwszym planie nie mamy ani irytujących bohaterów, ani przesłodzonych wątków miłosnych.

Fabuła została tak płynnie przedstawiona, że nie ma żadnych szans, by się w niej pogubić. Mamy tu narrację trzecioosobową i co mnie cieszy, jest tu parę wątków, a nie tylko jeden, przez mamy wzgląd na to, co się dzieje w danym czasie z innymi postaciami. Dlatego tak ważne jest to, by książka nie sprawiała wrażenia zbyt zagmatwanej.

Cała historia elfów, ale również pozostałych istot została idealnie przybliżona, choć przyznam, że czasami miałam wrażenie, że parę fragmentów jest powtarzanych parę razy. W pewnym sensie można nazwać to zaletą, bo wszystko zostaje utrwalone i nawet po przeczytaniu książki nadal pamięta się dane szczegóły. Kultura i tradycje elfów niezwykle mnie urzekły, aż chciałabym kiedyś odwiedzić ich krainę!. A jak jestem przy krainach, to i o nich parę słów. W czasie akcji przewija się ich naprawdę sporo, tak samo jak nazwy rzek, dolin, jezior etc, co jeszcze bardziej nas zbliża do świata wykreowanego przez autora.

Opisy to coś, co najbardziej urzekło mnie w tej powieści. Naprawdę mnie oczarowały, zważywszy na fakt, że bohaterowie byli cały czas w trasie, wędrując przez malownicze tereny, gęste zarośla, lasy, zdradliwe rzeki i wielkie jeziora.

Oprócz elfów występują tu także krasnoludy, trolle, gnomy, czy demony. No i oczywiście nie zapominajmy o ludziach, choć w tej książce nie były one wcale najważniejsze. Każda rasa miała swój udział w tej historii. Bohaterowie przewijali się, pojawiali się nowi. Ich zachowanie bywało nieprzewidywalne, nie można przewidzieć, kto jest tym złym. A czarnych charakterów i to dobrze zarysowanych parę tu było.

Z całego wachlarza bohaterów najbardziej polubiłam Eretrię. Wydawała mi się żywiołową, odważną postacią, która się nie poddawała, myślę, że idealnie się z nią utożsamiam. To samo tyczy się Allanona, potężnego druida. Jego zaciętość i twardość, i wewnętrzna siła zdecydowanie mnie do jego przekonały. Natomiast Wila i Amberle nie polubiłam, szczególnie zachowanie Amberle nieco mnie zdziwiło, bo od początku była płaczliwa i po prostu słaba. Ale to na szczęście się z biegiem czasu zmienia choć trochę.

Kamienie elfów Shannary to powieść, która wciąga od pierwszych stron przez styl pisania, który jest lekki i wpasowuje się do przedstawionej historii. Wielowątkowość z rozbudowanym światem i różnorodnymi bohaterami sprawia, że powieść czyta się jednym tchem. Momentami nuży, szczególnie w opisach bitew, ale każdy może to odebrać inaczej, mnie akurat takie szczegóły niezbyt ciekawią. Natomiast opisy przyrody przedstawiły wykreowany świat w jeszcze lepszym świetle. Nie znajdziemy tu nic przesłodzonego, jedynie bezlitosne działania, by uratować świat przed złem.

*Recenzja pochodzi z osobliwe-delirium.blogspot.com

Kamienie elfów Shannary to już drugi tom cyklu napisanego przez Terry'ego Brooks'a. Książka jest z pewnością dla fanów fantastyki, ale takiej, która nie jest banalna, bo na pierwszym planie nie mamy ani irytujących bohaterów, ani przesłodzonych wątków miłosnych.

Fabuła została tak płynnie przedstawiona, że nie ma żadnych szans, by się w niej pogubić. Mamy tu narrację...