Krasnolud Nap to postać wykreowana przy współpracy Macieja Jasińskiego (scenariusz) i Krzysztofa Trystuły (ilustracje). Autorzy mają też na swoim wspólnym koncie komiks „Uczeń Heweliusza” nagrodzony w konkursie z okazji obchodów Roku Jana Heweliusza. „Krasnolud Nap” także powstał na konkurs. Tym razem imienia Janusza Christy i otrzymali wyróżnienie za realizację „w duchu Janusza Christy”, czyli bliskie twórcy „Kajka i Kokosza”.
Akcja serii rozgrywa się w realiach przypominających średniowiecze, czyli w klimacie znanym nam z książek fantasy. Do bohaterów należy księżniczka Klara, Rodricka (syn niani księżniczki),lord Darton (czarny charakter planujący stworzyć miksturę dającą władzę nad całym światem),rycerz Bodor i Krasnolud Nap. Z każdym albumem ilość bohaterów wzrasta, akcja się rozwija. A wszystko zaczyna się od przybycia Bodora z klatką, w której znajduje się Krasnolud Nap. Ten więzień bardzo ucieszył lorda Dartona, ponieważ krasnolud jest ostatnim składnikiem, którego brakuje w jego magicznej miksturze. Na szczęście naszemu bohaterowi udaje się uciec. W lesie spotyka Klarę i Rodricka obiecyjących pomoc w powrocie w rodzinne strony. Wyruszają nazajutrz i bardzo szybko okazuje się, że nie będzie to łatwa wędrówka. Jakby tego było mało za nimi wyrusza król z rycerzami, czarnoksiężnik ze sługa i gadający pies. Akcję urozmaicają ciągle wprowadzane niezwykłe postaci i wydarzenia pełne zabawnych sytuacji. Maciej Jasiński świetnie bazuje na humorze sytuacyjnym. Wszystko wzbogaca dopracowana oprawa graficzna. Krzysztof Trystuła stworzył dynamiczne postacie, na rozbudowanym tle, w którym nie brakuje niezwykłej fauny i flory.
Każdy album ma temat przewodni.
Wspomniany pierwszy tom zatytułowano „Smocza Kraina”. Tytułowy bohater pochodzi z magicznej krainy, do której dorośli nie mają wstępu i zazwyczaj nie zapuszcza się w rejony ludzi, ale niestety okoliczności zmusiły go do postąpienia wbrew tej zasadzie. Jego umiejętności przysporzyły mu po drodze tak samo wielu przyjaciół, co i wrogów. Wśród nich jest złowieszczy lord czarnej magii potrzebujący krasnoluda do niecnych celów. W czasie ucieczki Nap trafił na dwójkę dzieci: księżniczkę Klarę oraz towarzysza jej zabaw – Rodricka. Mali bohaterowie pomagają Napowi w powrocie do domu, ponieważ jego nieobecność może wywołać straszne skutki. Razem ze smokiem mającym demencję ruszają do magicznej krainy. Próbują złapać ich fajtłapowaci złoczyńcy. Wszyscy przeżywają niezwykłe, a czasami zabawne przygody prowadzące do dość dziwnego zakończenia. Kontynuację zdarzeń znajdziemy w tomie drugim „Krasnolud Nap. Diamenty są bezpieczne”. Jak sam tytuł wskazuje będziemy mieli tu do czynienia ze skarbem, a tam gdzie pojawiają się kosztowności nie brakuje również niebezpieczeństw. Po raz kolejny tom otwierają niepozorne wydarzenia. Maciej Jasiński i Krzysztof Trystuła w drugim tomie zabierają nas do przydrożnej karczmy cieszącej się coraz większym powodzeniem, przez co nawet sam król musi czekać na wolne miejsce. Lokal prezentuje się elegancko. Mamy na scenie, na której artysta występuje z psem eleganckie bordowe i purpurowe zasłony oraz dywanik pod kolor. Do tego zapewne złote (żółte) naczynia, wizerunek króla na ścianie, wygodne siedziska. Akcja zaczyna się dość leniwie od powitania władcy, jako niezwykłego gościa. Razem z królewną Klarą i jej towarzyszem zabaw do magicznej krainy na Górę Tysiąca Wiatrów odebrać krasnoluda Napa nazajutrz kończącego roczną służbę za księcia.
W tym czasie krasnolud ciągle uwija się w czasie opieki nad smokami w żłobku. Kiedy kończy pracę wpada w poślizg na tym, czym beknęło małe nakarmione smoczątko. Pech chciał, że drzwi do podziemi były otwarte i krasnolud Nap spada do podziemi, a tam gubiąc drogę staje się świadkiem obrabowania królewskiego skarbca. Rusza w drogę jako pasażer na gapę latającego okrętu, którym ucieka włamywacz. I od tego momentu zaczynają się kłopoty wszystkich bohaterów: Nap trafia między złoczyńców pragnących przejąć władzę, a jego przyjaciele zostają pojmani jako znajomi podejrzanego o kradzież krasnoluda. Na szczęście logiczne pytania księżniczki sprawiają, że król zaczyna wątpić w swoje pierwsze podejrzenie. Wielki Skarbnik upewnia go, że nie mógł tego dokonać ktoś, kto nie zna szyfru, a Nap go nie znał. Dzięki temu bohaterzy zostają uwolnieni i ruszają w pogoń za latającym statkiem, którego wywąchał towarzyszący im pies. W tym czasie Nap wpada z deszczu pod rynnę: jest brany za nowicjusza w bandzie złoczyńców i zostaje zagoniony do pracy w kuźni produkującej broń na zbliżającą się wojnę. Tam jednak długo nie zagrzeje miejsca, ponieważ po całym dniu wyczerpującej pracy ze smokami i zajęcia przy miechu sprawiają, że zasypia, doprowadza do wypadku i zostaje wrzucony w szczelinę… Ku jego radości znajduje skarb. Pozostaje pytanie, w jaki sposób go wynieść i nie dać się schwytać renegatom?
W trzecim tomie, „Śmiech nadejdzie jutro”, Krasnolud Nap z gadającym psem Azą może cieszyć się zdobytym bogactwem. Ich idylla nie trwa długo, ponieważ z więzienia wychodzą dwaj ścigający ich zbóje (Dartor i Bodor) chcący przerobić krasnoluda na magiczny eliksir. Uciekający bohaterzy trafią w morskie odmęty, na bardzo suchą pustynię, a nawet do wnętrza wulkanu.
Do czwartego tomu wprowadza nas kolejna odsłona sklerozy poznanego wcześniej smoka. Tym razem zapomniał o ślubie z ukochaną. Na szczęście na drodze spotyka krasnala mającego magiczną miksturę, która pozwoli mu się uporać z problemem. W końcu może wziąć ślub. Pół roku później zaprasza Krasnoluda Nap z towarzyszami, aby przedstawić mu swoją rodzinę, czyli gromadkę dzieci. Poznajemy także innych bohaterów mających rodzinne problemy. Na szczęście jest ktoś, kto pomoże je rozwiązać.
W każdym tomie Krasnolud Nap nie szuka kłopotów, ale one i tak go znajdą, a wszystko przez pechowy zbieg okoliczności i własną ciekawskość, a czasami chęć doświadczenia czegoś nowego, rozwinięcia nowych umiejętności. W komiksie znajdziemy wiele motywów znanych z baśni i legend. Maciej Jasiński z wprawą sięga po literaturę i przerabia ją tworząc kolejną wersję wydarzeń.
Nieco karykaturalne rysunki Krzysztofa Trystuły z charakterystyczną kreską nadają całej opowieści magiczny wymiar. Zostajemy przeniesieni w otoczenie znane starszym czytelnikom z powieści fantasy. W kolejnych ujęciach widać dynamikę. Żywe, intensywne barwy sprawiają, że komiks skutecznie przyciąga uwagę młodych czytelników. Zdecydowanie polecam.

Krasnolud Nap to postać wykreowana przy współpracy Macieja Jasińskiego (scenariusz) i Krzysztofa Trystuły (ilustracje). Autorzy mają też na swoim wspólnym koncie komiks „Uczeń Heweliusza” nagrodzony w konkursie z okazji obchodów Roku Jana Heweliusza. „Krasnolud Nap” także powstał na konkurs. Tym razem imienia Janusza Christy i otrzymali wyróżnienie za realizację „w duchu...

Dość porządny komiks dla młodego czytelnika. Ma wszystko to, co potrzeba, to znaczy ciekawą intrygę, żarty ukryte między wierszami, a nawet odrobina moralizatorstwa. I wydawałoby się, że można go z ręką na sercu polecić, gdyby nie kilka ale. Po pierwsze nie spodobały mi się rysunki, wiem, to sprawa osobnicza, co się komu podoba, lecz księżniczka z uśmiechem żaby jakoś mnie nie zachwyca. Poza tym odrobinę po macoszemu została potraktowana intryga. Można by się bardziej wysilić, sprawić, żeby następujące po sobie wydarzenia nie były aż tak oczywiste. Podsumowując, uczciwa czwórka, pod warunkiem że czytelnik będzie miał nie więcej niż dziesięć lat.

Dość porządny komiks dla młodego czytelnika. Ma wszystko to, co potrzeba, to znaczy ciekawą intrygę, żarty ukryte między wierszami, a nawet odrobina moralizatorstwa. I wydawałoby się, że można go z ręką na sercu polecić, gdyby nie kilka ale. Po pierwsze nie spodobały mi się rysunki, wiem, to sprawa osobnicza, co się komu podoba, lecz księżniczka z uśmiechem żaby jakoś mnie...

(...) Akcja albumu rozgrywa się w realiach przypominających średniowiecze. Pierwsze plansze wprawnie wprowadzają występujące w opowieści główne postaci. Najpierw poznajemy dwójkę małoletnich przyjaciół: księżniczkę Klarę oraz niewiele od niej starszego Rodricka, który jest synalkiem niani princessy. A następnie wprowadzony zostaje lord Dartor, to jemu przydzielono rolę czarnego charakteru. Czarnoksiężnik planuje uwarzyć miksturę, która pozwoli mu zapanować nad całym światem. Do przygotowania magicznego wywaru brakuje mu już tylko jednego składnika: krasnoluda. Jakaż wielka jest radość Dartora, gdy oddany sługa – rycerz Bodor – zjawia się w murach donżonu z małą złotą klatką, w której znajduje się tytułowy krasnolud.

Jednak Nap ucieka mrocznemu lordowi. W lesie spotyka Klarę i Rodricka, którzy obiecują pomoc w powrocie do rodzinnej krainy. Wyruszają następnego poranka. Droga obfituje w niebezpieczne i niesamowite przygody. W ślad za trójką bohaterów podąża król z rycerzami oraz czarnoksiężnik ze sługą i gadającym ludzkim głosem psem. Nie mam zamiaru przybliżać całej fabuły komiksu, bo naprawdę warto go przeczytać. Podczas lektury nie można się nudzić. Akcja toczy się wartko i obfituje w zaskakujące spotkania. Scenarzysta co rusz wprowadza kolejne niecodzienne postaci, każda z nich dostaje swoje "pięć minut", a właściwie planszę albo dwie, aby odegrać kilka zabawnych gagów. Naprawdę nieźle wychodzi Jasińskiemu operowanie humorem sytuacyjnym. Na dokładkę słowne dowcipy również śmieszą, szczególnie udane pod tym względem są sceny z udziałem Bodora i Dartora, którzy jadąc przez las mówią sobie "wszystko". Nie mam wątpliwości – duch Christy krąży nad opowieścią.

Mocną stroną komiksu jest oprawa graficzna, nie tylko rysunki, ale również kolory. Trystuła zdecydował się na karykaturalne przedstawienie występujących postaci, co współgra z humorystycznym charakterem skryptu. Dynamika postaci stoi na wysokim poziomie, rysownik z wielkim wyczuciem stosuje linie ruchu i wybuchowe onomatopeje. Należy także docenić rozbudowane tła i fantasmagoryczną scenografię, która miejscami przywodziła mi na myśl dokonania Tadeusza Baranowskiego. W następnej odsłonie proszę o jeszcze więcej dziwacznej fauny i flory, a także proszę pomyśleć o lepszym rozplanowaniu dymków.

(...) Jestem pewien, że młodzi czytelnicy będą mieli sporo frajdy podczas lektury. Komiks powinien im się spodobać ze względu na przygodowy i żywiołowy charakter historii, humor sytuacyjny oraz fakt, że fabuła została utkana z udziałem elementów heroic fantasy.

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/11/11/krasnolud-nap-1-smocza-kraina/

(...) Akcja albumu rozgrywa się w realiach przypominających średniowiecze. Pierwsze plansze wprawnie wprowadzają występujące w opowieści główne postaci. Najpierw poznajemy dwójkę małoletnich przyjaciół: księżniczkę Klarę oraz niewiele od niej starszego Rodricka, który jest synalkiem niani princessy. A następnie wprowadzony zostaje lord Dartor, to jemu przydzielono rolę...

Janusz Christa, jeden z najsłynniejszych twórców komiksowych w Polsce.Jego serie, takie jak"Kajko i Kokosz", czy "Kajtek i Koko", na stałe wpisały się w literaturę polską i zasłużenie zyskały miano kultowych.
Po jego śmierci, ustanowiono konkurs jego imienia, mający na celu wyłonić twórcę historii obrazkowych dla najmłodszych czytelników.

Przykładem takiego komiksu, który wygrał jedną z edycji, jest "Krasnolud Nap.Smocza Kraina."

Jest to opowieść o pewnej parze dzieci, którzy, wraz z krasnoludem trafiają do zaczarowanej krainy, aby w niej przeżyć mnóstwo przygód.Kraina jest niedostępna dla dorosłych, co za tym idzie pozostaje nieskażona"dorosłością", pełno w niej magii i czarodziejskich stworzeń.

Ciekawa historia, kolorowa, sympatyczni bohaterowie.Młodzi czytelnicy powinni być zadowoleni.A starsi pewnie też.

Egzemplarz otrzymałem dzięki uprzejmości Wydawnictwa Egmont.

Janusz Christa, jeden z najsłynniejszych twórców komiksowych w Polsce.Jego serie, takie jak"Kajko i Kokosz", czy "Kajtek i Koko", na stałe wpisały się w literaturę polską i zasłużenie zyskały miano kultowych.
Po jego śmierci, ustanowiono konkurs jego imienia, mający na celu wyłonić twórcę historii obrazkowych dla najmłodszych czytelników.

Przykładem takiego komiksu, który...

Serdecznie zapraszam do wspólnej wyprawy do tytułowej Smoczej Krainy, w towarzystwie księżniczki Klary, jej przyjaciela Rodricka i towarzyszącego im krasnoluda Napa, w komiksie nagrodzonym w „Konkursie im. Janusza Christy na komiks dla dzieci”. Zapewniam, że czytelników czeka wiele zwariowanych przygód, wyrazistych postaci i sporo zabawy.

Księżniczka Klara spędza dni an psotach i zabawach ze swoim najlepszym przyjacielem Rodrickiem. Beztroskie życie zmienia się jednak, gdy ścieżki dzieci krzyżują się z losami krasnoluda Napa, który uciekł z rąk złego lorda Dartora, który z jego pomocą chce zdobyć władze nad światem. By temu zapobiec krasnolud musi jak najszybciej powrócić do swojej rodzinnej, magicznej Smoczej Krainy, w przeciwnym wypadku, cały świat znajdzie się w niebezpieczeństwie. Dzieci niewiele myśląc postanawiają pomóc Napowi wrócić do domu. I tak zaczyna się pełna przygód wyprawa w nieznane. Jednak czy Klara i Rodrick rzeczywiście mogą ufać swojemu towarzyszowi?

„Krasnolud Nap. Smocza Kraina” to komiks skierowany do młodszych czytelników. Dzieci będą się świetnie przy nim bawić. To urocza opowieść, pełna pasjonujących przygód, niezwykłych krain i zamieszkujących je magicznych istot. Do tego wszystkiego należy dodać wyrazistych bohaterów, zarówno tych dobrych jak i złych, przy czym tych pierwszych z pewnością polubi każde dziecko. Do tego wszystkiego należy dodać obowiązkowy w historiach przeznaczonych dla młodszych czytelników morał i mamy pozycję niemal idealną.

Komiks cechują barwne i wyraziste ilustracje, charakterystyczne zarówno dla naszych rodzimych jak i europejskich komiksów. Osobiście nie do końca odpowiada mi tego typu kreska, jednak jest to już kwestia indywidualnych upodobań i predyspozycji. Ilustracje cechuje również pewna prostota, brak tutaj jakiś specjalnych efektów „specjalnych” nakładanych komputerowo, komiks wydany został w tradycyjnym duchu, co dodaje mu wyłącznie klimatu. Dużym plusem jest wyrazista czcionka, którą z łatwością odczytają również dzieci.

Lektura jest szybka, miła i przyjemna, ale także krótka. Komiks liczy sobie równo 40 stron i lektura kończy się równie szybko co zaczęła. Na szczęście niewielka objętość zrekompensowana jest zapełnieniem ich po brzegi przygodami i humorem. Dużym plusem jest także wydanie – duży format i dobrej jakości papier i utwardzona okładka sprawiają, ze bez obaw o zniszczenie można go przekazać do rąk dzieci.

Jeżeli szukacie komiksu, który chcecie przeczytać razem z dziećmi lub dać im do samodzielnej lektury „Krasnolud Nap. Smocza Kraina” idealnie się do tego celu nadaje, ta krótka, zabawna historia z pewnością przypadnie do gustu dzieciom niezależnie od ich wieku. A wszystkich tych, którzy polubią przygody tytułowego krasnoluda z pewnością ucieszy fakt iż to dopiero pierwszy zeszyt jego przygód.

Ocena: 6/10
Sara Glanc

Za egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję wydawnictwu Egmont.

Po więcej recenzji zapraszamy na blog KZTK:
http://koszztk.blogspot.com/

Serdecznie zapraszam do wspólnej wyprawy do tytułowej Smoczej Krainy, w towarzystwie księżniczki Klary, jej przyjaciela Rodricka i towarzyszącego im krasnoluda Napa, w komiksie nagrodzonym w „Konkursie im. Janusza Christy na komiks dla dzieci”. Zapewniam, że czytelników czeka wiele zwariowanych przygód, wyrazistych postaci i sporo zabawy.

Księżniczka Klara spędza dni an...

Magiczna kraina, w której żyją smoki i krasnoludy przyciąga ludzi, ale pełno w niej niebezpieczeństw. Pochodzi z niej krasnolud Nap. Posiada on pewne zdolności, które kuszą czarowników. W świecie ludzi krasnolud spotyka Klarę i Rodricka, którzy mogą mu pomóc w osiągnięciu celu i powrocie do swojej krainy. Nie jest to takie proste jak mogłoby się wydawać i zewsząd czają się kolejne zagrożenia.

Komiksy nie przyciągają mnie zbyt mocno, ale czasem do nich zaglądam by przekonać się, co nowego obecnie się ukazuje. Tym razem autor zaprasza czytelnika do smoczej krainy, by poznać jej mieszkańców i zakosztować przygód. Jaka okaże się ta podróż?

Fabuła intryguje klimatem i zapowiada ciekawą oraz pełną niespodzianek wyprawę. Niestety czegoś mi w tej opowieści zabrakło i czasem miałam uczucie pewnego chaosu. Jedno trzeba przyznać – wydarzenia bywają zaskakujące.

W trakcie lektury czytelnik poznaje krasnoluda Napa, ale także wiele innych postaci takich jak księżniczka Klara, zapominalski smok Kssob, czy też Rodrick. Dzieje się sporo i co rusz zza zakrętu wychyla się nowa postać.

Komiks to także głębia barwnych ilustracji opracowanych przez rysownika Krzysztofa Trystuła. Szata graficzna została dopracowana i roztacza specyficzny klimat. Czcionka jest wyraźna, dobrze odseparowana od tła, co ułatwia czytanie zwłaszcza młodszym odbiorcom.

„Krasnolud Nap. Smocza kraina” to pierwsza część serii komiksów, której bohaterem jest zadziorny krasnolud. Klimat opowieści i pomysł na nią zaciekawiają, tak jak i barwne ilustracje. Niestety lekturę poznawałam bez emocji i czegoś mi w niej zabrakło. Być może Wy będziecie mieli inne odczucia. Nic nie stoi na przeszkodzie, by się o tym przekonać. Polecam zwłaszcza miłośnikom komiksów.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/06/15/krasnolud-nap-smocza-kraina-maciej-jasinski/

Magiczna kraina, w której żyją smoki i krasnoludy przyciąga ludzi, ale pełno w niej niebezpieczeństw. Pochodzi z niej krasnolud Nap. Posiada on pewne zdolności, które kuszą czarowników. W świecie ludzi krasnolud spotyka Klarę i Rodricka, którzy mogą mu pomóc w osiągnięciu celu i powrocie do swojej krainy. Nie jest to takie proste jak mogłoby się wydawać i zewsząd czają się...

"Krasnolud Nap" to komiks, który został nagrodzony w konkursie im Janusza Christy na komiks dla dzieci. Obrazkowa historia jest pełna śmiechu jak i nauki. A o czym jest?

Nap jest krasnoludem z magicznej krainy. Co więcej – sam posiada moc, którą pragnie zawładnąć zły lord Dartor. Pewnego dnia Nap spotyka księżniczkę Klarę i jej przyjaciela Rodricka, których namawia na wspólną wyprawę w swoje rodzinne strony. Ich śladem rusza ojciec Klary wraz z oddziałem rycerzy, a także złowieszczy lord Dartor. Bohaterowie napotkają na swej drodze wiele niebezpieczeństw i magicznych stworów. Trafią do tytułowej Smoczej Krainy i będą musieli wykazać się olbrzymią odwagą, aby uratować swoich bliskich.*(opis wydawcy)

Komiks czyta się bardzo szybko, wypowiedzi bohaterów są zabawne, obrazki kolorowe, pobudzające wyobraźnię i sprawiające, że uśmiech sam gości na ustach.

Nap jest krasnoludem, który poprzez małe kłamstwo namawia Klarę i Rodricka na podróż, która jest pełna komplikacji i kłopotów. Bohaterowie muszą podjąć decyzje, które mogą mieć wpływa na ich dalsze losy. Będą także mieli okazję spotkać smoka, złego czarodzieja, mówiącego psa i inne istoty.

Trudno jest opisać komiks, dlatego najlepiej go przeczytać.Dzieci zapewne będą rozbawione przygodami bohaterów, a dzięki rysunkom ich wyobraźnia będzie miała pole do popisu.

"Krasnolud Nap" to komiks, który został nagrodzony w konkursie im Janusza Christy na komiks dla dzieci. Obrazkowa historia jest pełna śmiechu jak i nauki. A o czym jest?

Nap jest krasnoludem z magicznej krainy. Co więcej – sam posiada moc, którą pragnie zawładnąć zły lord Dartor. Pewnego dnia Nap spotyka księżniczkę Klarę i jej przyjaciela Rodricka, których namawia na...

Całkiem sympatyczny, zabawny komiks dla starszych dzieci :)

Całkiem sympatyczny, zabawny komiks dla starszych dzieci :)

Bardzo dużo tu spania. Może dlatego, że "nap" to z angielskiego drzemka? Przyjemne, ale nic rewelacyjnego.

Bardzo dużo tu spania. Może dlatego, że "nap" to z angielskiego drzemka? Przyjemne, ale nic rewelacyjnego.

Pełen werwy i bardzo starannie rozplanowany komiks fantasy dla dzieci.
Gadający pies i zapominalski smok to moi faworyci.

Pełen werwy i bardzo starannie rozplanowany komiks fantasy dla dzieci.
Gadający pies i zapominalski smok to moi faworyci.