Magdalena Witkiewicz za cel chyba postawiła sobie rozśmieszanie i wzruszanie czytelników. O poważanych sprawach pisze lekkim piórem, a każda historia kończy się obowiązkowym happy endem. Być może to dobry sposób na opowiadanie o rzeczach, które czasami boimy się wypowiedzieć na głos.

„Opowieść niewiernej” to historia związku Ewy i Maćka, począwszy od euforycznych i pełnych ekscytacji początków przez codzienną rutynę i drobne nieporozumienia aż do kryzysu, który zaważył na wspólnym życiu. Zaczęło się jak w bajce – spacery brzegiem morza, długie rozmowy, dni spędzone w łóżku, wspólne plany. Wraz z ich realizacją, zamieszkaniem i ślubem, pojawiły się pierwsze kompromisy, ustępstwa i problemy. Ewa spełniała przykazania żony i pani domu, Maciek pracował na ich utrzymanie. Brak wspólnych zainteresowań i tematów, różne spojrzenia na życie i przyszłość, szablonowe przeprosiny za kłótnie – wszystko to doprowadziło młode małżeństwo nad przepaść. I wtedy Ewa zrobiła coś, o co nigdy siebie nie podejrzewała. Zdradziła. Zdradziła męża z dawnym znajomym. Ich relacja od początku była jasna – spotykają się w jego biurze na dziesiątym piętrze, by uprawiać namiętny seks na biurku wśród stert dokumentów i popijać drinki na futrzanym dywanie. W biurowcu z widokiem na Gdańsk Ewa szukała w ramionach kochanka tego, czego nie dostawała od męża – uwagi, czułości, komplementów. Okazało się jednak, że to nie wystarcza. Bardziej niż ciało dopieszczenia potrzebowała dusza. I wtedy pojawił się kolejny mężczyzna na jej drodze, przyjaciel, który wylewał miód na jej pęknięte serce. Przypadek zmusił ją do podjęcia jednej z najtrudniejszych decyzji – zostać i trwać przy mężu czy postawić siebie na pierwszym miejscu.

Perypetie Ewy, historia jej związku i relacji z innymi mężczyznami, którzy stanęli na jej drodze, gdy pogrążona w samotności wahała się pomiędzy byciem wierną żoną a szczęśliwą kobietą, mogą być bliskie innym przedstawicielkom płci pięknej. Jej opowieść poprowadzona jest w sposób, który znamy z artykułów czy raportów publikowanych w czasopismach dla kobiet. Jest pokazana droga dochodzenia do ostatecznej decyzji i związane z nią rozterki, jest przyczyna i skutek. I choć cała historia może wydawać się lekko niewiarygodna i przywoływać na myśl no tak, takie rzeczy zdarzają się tylko w książkach, to na dobrą sprawę, czy to nie życie właśnie pisze najdziwniejsze scenariusze?

Karolina Purłan