Książka inna niż pozostałe powieści tego autora. Bardziej nostalgiczna, terapeutyczna, z wątkiem kryminalnym przy końcu.

"Moment ciszy"
Już trzeci raz minął ją w drzwiach wejściowych do biura doktora. Miało to miejsce w poniedziałek, o tej samej godzinie co zwykle. Był pewny, że widział ją gdzieś wcześniej, zanim zaczęły się ich "spotkania", mimo że nie miał zielonego pojęcia gdzie lub kiedy.
"Może też jest pacjentką i miała umówione spotkanie na czwartą", powiedział sam do siebie w czasie gdy szedł po schodach do biura doktora.
Zadzwonił dzwonkiem. Po chwili drzwi się otworzyły i doktor wpuścił go do środka. Jak zwykle, szli w ciszy korytarzem, pomiędzy półkami wypełnionymi książkami. Weszli do biura, usiedli, Roberto przed, a doktor za biurkiem.
"Więc, jak się dziś czujemy? Ostatnim razem byłeś w złym humorze."
"Dziś już lepiej. Nie wiem dlaczego, ale wchodząc po schodach przypomniałem sobie pewną historię jeszcze z początków mojej kariery w policji."
"Opowiedz."
"Po ukończeniu szkoły przygotowawczej, zostałem skierowany do pracy na posterunku w małym mieście w prowincji Milan."
"Czy to typowe skierowanie dla policjanta tuż po szkole?"
"Tak, tak, typowe. To było spokojne miejsce. Prawdę mówiąc zbyt spokojne, nic się nigdy nie działo. Oficer nasz - starszy sierżant - miał ugodowy charakter i zawsze wolał załatwiać sprawy w sposób polubowny. Wydaje mi się, że chyba nawet nie lubił aresztować ludzi. Nie, że było wielu chętnych do zaaresztowania. Kilku kieszonkowców i co najwyżej drobni dealerzy narkotyków."
"A ty?"
"Przepraszam, nie rozumiem."
"Czy lubiłeś aresztować ludzi?"
"Kiedy ujmujesz to w taki sposób, to nie brzmi to zbyt dobrze, ale chyba tak, lubiłem. Prawdziwy stróż prawa - a nie wszczyscy policjanci tacy są - żyją po to, aby dokonywać zatrzymań. Patrząc oczywiście z zawodowego punktu widzenia. Jeśli wykonujesz swoją pracę solidnie, to spodziewasz się rezultatów i nie ma co zaprzeczać, że pożądanym rezultatem jest umieszczenie kogoś za kratkami."
Roberto zamyślił się na dłuższą chwilę nad tym, co przed chwilą powiedział...

Książka inna niż pozostałe powieści tego autora. Bardziej nostalgiczna, terapeutyczna, z wątkiem kryminalnym przy końcu.

"Moment ciszy"
Już trzeci raz minął ją w drzwiach wejściowych do biura doktora. Miało to miejsce w poniedziałek, o tej samej godzinie co zwykle. Był pewny, że widział ją gdzieś wcześniej, zanim zaczęły się ich "spotkania", mimo że nie miał zielonego...