Bardzo długo męczyłam się z tą książką. Nie chodzi o to, że język był tak trudny w odbiorze, czy fabuła tak rozbudowana. Po prostu... nie wchodziła mi. Może to przez to, że nastawiłam się na dużo więcej? Wielokrotnie słyszałam przecież, że "Sprawa Niny Frank" to coś nowego, niesamowitego, wspaniałego. W moim odczuciu książka była zwykła, a tylko za niezwykłą chciała uchodzić.

Po pierwsze - sama Nina Frank nie była główną bohaterką, o której perypetiach czytałam z rumieńcem na twarzy. Czułam, jakby autorka na siłę próbowała z niej zrobić kogoś fajnego i szokującego, co nie do końca wyszło.

Po drugie - sam Hubert Meyer był raczej mało obecny. Miałam też nieodparte wrażenie, że profil mordercy wyciągnął on z... no... z ciemnego miejsca na literkę "d" ;) Chociaż w książce niejednokrotnie wspominano, jak pomijana jest praca profilerów w Polsce, a mimo to Katarzyna Bonda jakby odpuściła sobie próby opisywania pracy takiej osoby.

Zakończenie było dla mnie nieporozumieniem, które nijak miało się do całej historii.

Mimo to myślę, że warto "Sprawę Niny Frank" przeczytać, żeby wyrobić sobie własne zdanie na jej temat :)

Bardzo długo męczyłam się z tą książką. Nie chodzi o to, że język był tak trudny w odbiorze, czy fabuła tak rozbudowana. Po prostu... nie wchodziła mi. Może to przez to, że nastawiłam się na dużo więcej? Wielokrotnie słyszałam przecież, że "Sprawa Niny Frank" to coś nowego, niesamowitego, wspaniałego. W moim odczuciu książka była zwykła, a tylko za niezwykłą chciała...