Dzisiejsza recenzja będzie inna niż zwykle, bo nie będę pisała o wadach książki, ale tylko o zaletach. Dlaczego tak? Bo książka ta mnie urzekła i mimo, że jest ona skierowana do młodszych czytelników, ja, mimo, że z fantasy dawno wyrosłam, również znalazłam w niej to, czego szukam w książkach, mianowicie dobrze spędzonego czasu, ogromnej ciekawości zakończenia, wypieków na twarzy i żalu, że powieść już się skończyła. Owszem, mogłabym się "czepiać" szczegółów, ale zwyczajnie nie chcę. Nie znajdziecie tu długich opisów uczuć czy miejsc, bo zdania są krótkie, proste, wręcz surowe, ale za to poznacie Dasha, Miroto, Atarosa, Eriona, Ashio i wiele, wiele innych postaci, które wnoszą do lektury ogromną ilość życia i koloru. Gdybym miała wybierać, którego bohatera lubię najbardziej, to nie byłabym w stanie tego zrobić, bo polubiłam wszystkich. Wielu rzeczy jednak tu nie rozumiem, ale baśnie nie są od tego, by je rozumieć, ale od tego by je przeżyć i pokochać. W każdym razie autorka umiejętnie połączyła dwa światy, ten nasz, zwykły, ze światem baśniowym i magicznym, a dzięki temu, dała mi odskocznię od szarości życia.
Więcej na: http://czasemtakjestczasemtakjest.blogspot.com/

Dzisiejsza recenzja będzie inna niż zwykle, bo nie będę pisała o wadach książki, ale tylko o zaletach. Dlaczego tak? Bo książka ta mnie urzekła i mimo, że jest ona skierowana do młodszych czytelników, ja, mimo, że z fantasy dawno wyrosłam, również znalazłam w niej to, czego szukam w książkach, mianowicie dobrze spędzonego czasu, ogromnej ciekawości zakończenia, wypieków na...