Podobno najlepsza jest twórczość pisarza z początków jego kariery. Jako, że swoją przygodę z Kingiem rozpoczęłam od Dallas 63, a więc nowszej powieści tym razem postanowiłam sięgnąć po jedną z jego wcześniejszych pozycji. Martwa strefa bardzo mi się podobała. W pewien sposób przypominała mi Dallas 63, która to powieść jest moją ulubioną Kinga. Martwa strefa plasuje się zaraz po Dallas. Martwa strefa jest bardzo dobrze napisana. Splata się tu kilka wątków: nadzwyczajnego daru głównego bohatera, utraconej (niespełnionej) miłości, seryjnego mordercy, podejrzanego polityka. Wszystko łączy się ze sobą w ciekawy sposób, że aż trudno oderwać się od książki. To co mi się bardzo podobało to świetna analiza psychiki ludzkiej - przeżywanie straty, radzenie sobie z przeciwnościami losu, samotnością, niezrozumieniem, wykluczeniem społecznym. King doskonale sportretował społeczne zachowania, postawy. Każdy z nas na pewno choć raz zastanawiał się co by było, gdybym zrobił/a to inaczej, gdybym wtedy wyszedł wcześnie/później. A co by było, gdybym wybrał/a jego/ją. Czy nasze losy potoczyłyby się inaczej. Niejednokrotnie chciałby się cofnąć czas i załatwić pewne sprawy inaczej, dokonać odmiennych wyborów. Warto przeczytać.

Podobno najlepsza jest twórczość pisarza z początków jego kariery. Jako, że swoją przygodę z Kingiem rozpoczęłam od Dallas 63, a więc nowszej powieści tym razem postanowiłam sięgnąć po jedną z jego wcześniejszych pozycji. Martwa strefa bardzo mi się podobała. W pewien sposób przypominała mi Dallas 63, która to powieść jest moją ulubioną Kinga. Martwa strefa plasuje się...