„Kiedy księżyc jest nisko” to opowieść o odwadze i o ludzkiej tragedii. O rodzinnym koszmarze i matczynej rozpaczy. O strachu, który motywuje i napędza gniew. O podróży do nowej ziemi i nadziei na lepsze życie. O niepewności jutra i utracie godności. To historia, która dzisiaj ma jeszcze więcej wspólnego z rzeczywistością, niż miała w chwili oryginalnego wydania. Nadia Hashimi snuje opowieść, która mogła wydarzyć się naprawdę, które pewnie powtarza się właśnie teraz, gdzieś na europejskich granicach, w trakcie lektury tego tekstu. Bo nie sposób nie czytać tej powieści nie biorąc pod uwagę obecnego kontekstu polityczno-kulturowego, nie spoglądając bliżej na wyzwania, przed jakimi staje Europa i Europejczycy. Nadia Hashimi w amerykańskim stylu wierzy, że jeszcze nie wszystko stracone – jest nadzieja, należy zachować optymizm i wszystko się jakoś ułoży. I dlatego tak dobrze czasami zwrócić oczy w kierunku literackiej fikcji, bo my już dzisiaj wiemy, że nic nie jest takie proste, a ogień zapłonie jeszcze nie raz.

„Kiedy księżyc jest nisko” to opowieść o odwadze i o ludzkiej tragedii. O rodzinnym koszmarze i matczynej rozpaczy. O strachu, który motywuje i napędza gniew. O podróży do nowej ziemi i nadziei na lepsze życie. O niepewności jutra i utracie godności. To historia, która dzisiaj ma jeszcze więcej wspólnego z rzeczywistością, niż miała w chwili oryginalnego wydania. Nadia...