Twórczość Alex Kavy można zasadniczo podzielić na dwa rodzaje: książki robione na odwal się i te, nad których napisaniem spędziła dużo więcej czasu.
Oczywiście odbija się to na jakości, przez co traktowałem tę autorką jako sprawnego rzemieślnika piszącego książki średnie, która czasem zaskoczy pozycją ocierającą się o geniusz. Do którego rodzaju przypisać "W ułamku sekundy"? Tym razem szczęśliwie trafiłem na tę z drugiego worka.
Początek nie zwiastował tego, że będzie to książka aż tak dobra. Chodzi o transport więźnia i wydarzenia jakie wtedy miały miejsce. Wyszło to zbyt naiwnie i tak prosto, że aż nierealnie. Dobrze że później akcja się rozkręca i robi się bardziej wiarygodna. Kava świetnie buduje napięcie, choć z dużym trudem przychodzi jej zaskakiwanie czytelnika. Trzeba przyznać, że fabułę da się stosunkowo łatwo przewidzieć.
Troszkę brak tu opisów zbrodni, bardziej bezpośredniego przedstawienia pracy choćby takich patologów. To by naprawdę pasowało do thrillera opowiadającego o polowaniu na sadystycznego psychopatę.
No ale powiedzmy że to normalna rzecz u ludzi parających się pisaniem kryminałów. Faceci będą babrać się we flakach, a kobiety wprowadzą do akcji rycerza na białym koniu, żeby ich bohaterki miały kogo poczochrać. Nie Kava pierwsza działa według tego klucza, i nie ostatnia.
Ale to niuanse, które tracą znaczenie w obliczu tego, jak świetna i godna polecenia jest to książka. Jedna z lepszych jaką czytałem od tej autorki.

PS: jeśli tobie, czytelniku, trafił się egzemplarz bez stron 113- 128 (za to ze zdublowanymi wcześniejszymi stronami), to nie jesteś sam- też mi się dostała felerna sztuka.

Twórczość Alex Kavy można zasadniczo podzielić na dwa rodzaje: książki robione na odwal się i te, nad których napisaniem spędziła dużo więcej czasu.
Oczywiście odbija się to na jakości, przez co traktowałem tę autorką jako sprawnego rzemieślnika piszącego książki średnie, która czasem zaskoczy pozycją ocierającą się o geniusz. Do którego rodzaju przypisać "W ułamku...