Odkąd moje recenzje stawały się coraz bardziej obszerne, z tym z większym dystansem i lekkim uśmieszkiem wewnątrz, patrzyłem na wcześniejsze swoje opinie, składające się z kilku zdań, czasem nawet mniej.
Opinię ( bo ciężko ją nazwać recenzją, czy jakąś dłuższą wypowiedzią, komentarzem ) do "Ręki mistrza" czytanej po raz pierwszy zmieściłem w jednym, krótkim zdaniu. Aż niewiarygodne jak na mnie, gościa pozbawionego jakichkolwiek hamulców, w swym słowotoku..., cóż za zaniedbanie z mojej strony:)
Przy okazji czytania "Ręki mistrza" po raz drugi, pomyślałem sobie, że tą pierwszą króciutką opinię choć trochę rozbuduję...,
A więc...
***
"Rękę Mistrza" Stephena Kinga przeczytałem na samym początku mojej kariery wytrawnego, pochłaniającego książki z nienasyconym głodem, czytelnika...To był wtedy jeszcze czas, kiedy nie byłem do końca świadomy, tego jak bardzo mnie zmienią, wpływając na moją świadomość, punkt widzenia, rzeźbiąc osobowość, charakter, wartości tkwiące wewnątrz...
Nie miałem zielonego pojęcia, że książki staną się tak ważną i niezbędną częścią mojej codzienności...Nawet na tak wstępnym etapie rozpoznałem i wyczułem podświadomie w tej książce ukryty w niej diament, ba miliony diamencików, gdzie jedno zdanie, mogłem uznać za jeden diamencik...
Na początku swej drogi papierowego maniaka, miałem szczęście trafiać na tak wyjątkowe książki jak "Ręka mistrza" i myślę, że właśnie to, w największym stopniu przesądziło o tym, że takim manikiem się stałem...
"Ręka mistrza" z tak wielką potęgą osiadła w mej podświadomości, pamięci, umyśle, że to coś niewiarygodnego. Dla autora, który wywołuje w swym czytelniku tak wielkie wrażenia, to chyba największa oznaka uznania, komplement najwyższej wartości, bezcennej przede wszystkim...
Właśnie dlatego musiałem dołożyć do tamtej krótkiej opinii, coś jeszcze, by dostarczyć innym kolejny, bardzo ważny argument, podkreślający siłę, potęgę i magię tej książki...
Myślę, że teraz będę wracał do niektórych krótkich opinii, by nadać im bardziej wyrazisty obraz... Stęskniłem się za Edgarem, Wiremanem, Elizabeth Eastlake...
Moim wielkim marzeniem kiedyś, w przyszłości jest napisanie właśnie takiej książki, soczystej literacko, pełnej wartości, mądrości, tak potężnie oddziaływującej i wpływającej na wyobraźnię, świadomość, myśli, umysł. Nie wiem co z tych moich marzeń wyjdzie, ale czymże byłoby życie bez nich...
Jak to powiedział kiedyś Patrick Suskind, autor słynnego "Pachnidła", że trzeba celować w księżyc, bo nawet jeśli się nie trafi, to znajdziemy się między gwiazdami...

Tak bardzo stęskniłem się za tą książką, że dłużej już nie mogłem wytrzymać. Chodziła za mną w myślach, szeptała, krzyczała, a nieraz wydzierała się niemiłosiernie. Moja dusza jej potrzebowała, ponownie i mam nadzieję, że nie po raz ostatni...:)

Odkąd moje recenzje stawały się coraz bardziej obszerne, z tym z większym dystansem i lekkim uśmieszkiem wewnątrz, patrzyłem na wcześniejsze swoje opinie, składające się z kilku zdań, czasem nawet mniej.
Opinię ( bo ciężko ją nazwać recenzją, czy jakąś dłuższą wypowiedzią, komentarzem ) do "Ręki mistrza" czytanej po raz pierwszy zmieściłem w jednym, krótkim zdaniu. Aż...